Siedmiosekundowe szczyty: trudniejsze wyzwanie

Siedmiosekundowe szczyty: trudniejsze wyzwanie

Siedem drugorzędnych szczytów uważa się za znacznie trudniejsze wyzwanie alpinistyczne niż siedem bardziej popularnych szczytów

Wcześniej pisałem o moim marzeniu o zdobyciu Siedmiu Szczytów i nakreśliłem realistyczny, choć nie bardzo wymagający i kosztowny program osiągnięcia tego celu.

W tym tygodniu przyglądam się siedmiu drugim szczytom; drugie co do wysokości góry na jakimkolwiek kontynencie. Najwyższe szczyty to moje marzenie, ale granicę wyznaczam na drugim co do wysokości – są po prostu zbyt przerażające dla takiego amatora jak ja!

Przedstawiamy siedem drugich pików

Autor alpinizmu Jon Krakauer napisał w Into Thin Air (jednej z moich ulubionych książek o wspinaczce), że zdobycie drugiego co do wysokości szczytu na każdym kontynencie byłoby większym wyzwaniem niż najwyższy.

Oczywistym czynnikiem jest to, że szczyty te nie są zbyt popularne, dlatego często jest tam mniej infrastruktury alpinistycznej. Jednak nawet pomijając ten czynnik, wymienione poniżej siedmiosekundowe szczyty są bardziej przerażające i stanowią większe wyzwanie, często charakteryzują się wyższą śmiertelnością i niższym wskaźnikiem powodzenia.

1. Mandala Puncak

Lokalizacja: Oceania (Indonezja) Wysokość nad poziomem morza: 4760 m (15617 stóp) Zasięg: Jayawijaya Czas trwania zasięgu: 21–25 dni

(Zdjęcie: Christian Stangl, Creative Commons)

Puncak Mandala znajduje się około 120 metrów niżej niż najwyższa góra Oceanii, Puncak Jaya, i z pewnością nie wygląda tak dramatycznie. Jaya to bardzo techniczna góra, która wymaga zaawansowanych umiejętności wspinaczkowych.

Jednakże Mandala ma niezwykle wymagającą trasę podejścia, o czym świadczy fakt, że do tej pory odbyły się tylko dwa udane podejścia i szczyty.

2. Zamontuj oponę

Lokalizacja: Antarktyda Wysokość nad poziomem morza: 4852 m (15919 stóp)Zasięg: Zasięg SentinelCzas trwania: ponad 20 dni

(Zdjęcie: Christian Stangl, Creative Commons)

Góra Tyree wymaga wspinaczki technicznej i od czasu jej odkrycia w 1958 r. wspięło się na nią jedynie 10 osób. Klasyfikuje się ją jako wspinaczkę techniczną, podczas gdy Vinson, najwyższy szczyt kontynentu, nie oferuje żadnych trudności poza normalnymi wyzwaniami związanymi ze wspinaczką na Antarktydzie. Tyree jest tylko 40 metrów niższy od Vinsona.

3. Górska Kenia

Lokalizacja: Afryka (Kenia)Wysokość: 5199 m (17057 stóp)Zasięg: brak – wolnostojącyCzas trwania: 5-7 dni

(Zdjęcie: Chris 73, Wikimedia Commons)

W Afryce szczyt Mount Kenya (5199 m) jest bardziej wspinaczką po skałach, szczególnie w pobliżu szczytu, podczas gdy Kilimandżaro (5895 m) można zdobyć bez trudności technicznych.

Każdego roku na najwyższy szczyt Kenii wspina się około 50 wspinaczy, w porównaniu z 14 000 lub więcej wspinaczy, którzy wspinają się na Kilimandżaro.

4. Dykh Tau

Lokalizacja: Europa (Rosja) Wysokość nad poziomem morza: 5205 m (17077 stóp) Zasięg: Kaukaz Czas trwania: 7-9 dni

alt=“Seven-Second-Summit-Dykh-tau”>(Zdjęcie: Shaman17, Creative Commons)

Standardowa trasa na Elbrusie jest długa i wymagająca fizycznie, ale nie trudna technicznie. Jednak Dych-Tau nie ma łatwych tras. Najłatwiejsza zaliczana jest do rosyjskiej alpy 4B, która obejmuje strome i kamieniste odcinki oraz stoki o nachyleniu 55 stopni ze śniegiem i lodem.

Choć jest 200 metrów niżej niż Elbrus, to na pewno nie jest to spacer po parku (kaukaskim).

5. Złóż Logana

Lokalizacja: Ameryka Północna (Kanada) Wysokość: 5959 m (19 551 stóp) Obszar: Saint EliasCzas trwania: 10-15 dni

alt=“Siedem Drugi Szczyt Logan – 1″>(Zdjęcie: domena publiczna)

Logan jest co najmniej równy Denali, choć jest o ponad 200 metrów niższy od najwyższej góry Ameryki Północnej. Rejony Logana są technicznie trudniejsze, ale Denali ma brutalnie długie i zimne wejście.

Ze względu na aktywne wypiętrzenie tektoniczne góra Logan wciąż rośnie, więc być może za kilka dekad będzie rzeczywiście najwyższą górą w Ameryce Północnej.

6. Ojos del Salado

Lokalizacja: Ameryka Południowa (Argentyna/Chile) Wysokość nad poziomem morza: 6893 m (22615 stóp) Zasięg: Andy Czas trwania: 19–22 dni

(Zdjęcie: sergejf, Creative Commons)

Aconcagua o wysokości 6961 m jest bardzo wysoką górą. Nie jest on jednak techniczny i często nazywany jest „najwyższym szczytem trekkingowym świata”. Ojos del Salado jest tylko około 70 metrów niżej i miejscami wiąże się z krótkimi wspinaczkami, więc jest to prawdopodobnie trudniejsza góra. Na tej wysokości krótka wspinaczka może zrobić różnicę.

7. K2

Lokalizacja: Azja (Pakistan/Chiny) Wysokość: 8611 m (28251 stóp) Zasięg: Karakorum Czas trwania: 50–70 dni

Atlas i butyK2 to druga najwyższa góra na świecie

Tej góry nie trzeba przedstawiać. K2 znana jest jako Dzika Góra ze względu na niezwykle trudną wspinaczkę i drugi najwyższy wskaźnik śmiertelności wśród ośmiotysięczników.

W przeciwieństwie do Annapurny, góry o najwyższym wskaźniku śmiertelności, na K2 nigdy nie zdobywano się zimą. Nieprzewidywalne lawiny sprawiają, że na zboczach tej zdradliwej góry ginie co czwarty zdobywca szczytu.

Góra wymaga większych technicznych umiejętności wspinaczkowych niż Everest, a wszystkie niebezpieczeństwa związane ze wspinaczką powyżej 8000 metrów pozostają. Nie bez powodu nazywają ją „strefą śmierci”.

Wspinaczka na siedem drugich szczytów

Do tej pory tylko jeden człowiek wspiął się na wszystkie powyższe góry: austriacki alpinista Christian Stangl, który zdobył także siedem trzecich szczytów, czyli pierwszą, drugą i trzecią najwyższą górę na wszystkich kontynentach, tzw. szczyt Triple Seven. Epopeja.

Uwaga: ta lista opiera się na liście Siedmiu Szczytów Messnera lub Carstensza, przy założeniu, że najwyższym punktem w Oceanii jest Piramida Carstensza w Indonezji, a nie Góra Kościuszki w Australii.

Alpinista Hans Kammerlander opisał swoje kontrowersyjne próby zdobycia Siedmiu Drugich Szczytów.
.