Επιστροφή του Ekeko: Σύμβολο ελπίδας για τη Βολιβία!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Η επιστροφή της φιγούρας Ekeko στη Βολιβία το 2014 φωτίζει τη συζήτηση σχετικά με την αποκατάσταση των πολιτιστικών αγαθών και της αυτόχθονης κληρονομιάς.

Die Rückgabe der Ekeko-Figur nach Bolivien 2014 beleuchtet die Debatte um Restitution von Kulturgütern und indigenes Erbe.
Η επιστροφή της φιγούρας Ekeko στη Βολιβία το 2014 φωτίζει τη συζήτηση σχετικά με την αποκατάσταση των πολιτιστικών αγαθών και της αυτόχθονης κληρονομιάς.

Επιστροφή του Ekeko: Σύμβολο ελπίδας για τη Βολιβία!

Η ιστορία της φιγούρας «Ekeko», ένα σημαντικό σύμβολο του βολιβιανού πολιτισμού, είναι ένα συναρπαστικό παράδειγμα του τρόπου αντιμετώπισης της ιστορικής πολιτιστικής κληρονομιάς και του επαναπατρισμού της. Το 1858, ο Ελβετός φυσιοδίφης Johann Jakob von Tschudi οικειοποιήθηκε παράνομα τη φιγούρα Ekeko στη Βολιβία όταν την αφαίρεσε από τον ιερό χώρο του Tiwanaku. Μόλις το 2014, 150 χρόνια αργότερα, το γλυπτό, φτιαγμένο σε στυλ Pucara, επέστρεψε στη Βολιβία. Αυτή η επιστροφή πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια μιας επίσημης τελετής στο Εθνικό Μουσείο Αρχαιολογίας στη Λα Παζ, όπου το κειμήλιο θα επανενωθεί τώρα με το πολιτιστικό του πλαίσιο.  Ο Watson αναφέρει ότι Ο Tschudi συνέλεξε πολλά αντικείμενα κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του στη Νότια Αμερική και κατέγραψε το άγαλμα του Ekeko στο βιβλίο του «Ταξίδι στη Νότια Αμερική» (1869). Κατά τη διάρκεια αυτής της ιδιοποίησης, ο Tschudi υπέβαλε τον εαυτό του στην πίεση του κονιάκ, το οποίο θεωρήθηκε από τους αυτόχθονες πληθυσμούς ως εξαιρετικά παράνομο. Παρά τη γνώση του για την ιερή αξία της φιγούρας και τις σχετικές προσφορές που έγιναν στους θεούς των Aymara, η ιδιοποίηση δεν του φαινόταν αμφισβητήσιμη.

Η επιστροφή του Ekeko δεν ήταν εύκολη διαδικασία. Η Βολιβιανή διπλωμάτης Elizabeth Salguero Carrillo ξεκίνησε την αποκατάσταση, η οποία υποστηρίχθηκε από την πολιτιστική πολιτική υπό τον Έβο Μοράλες, η οποία στόχευε στην αναβάθμιση των αυτόχθονων πολιτισμών από το 2006 και μετά. Ωστόσο, η πορεία προς τον επαναπατρισμό συνοδεύτηκε από σκεπτικισμό. το Ιστορικό Μουσείο της Βέρνης έθεσε όρους, που οδήγησαν σε εντάσεις. Η απόφαση του καντονιακού κοινοβουλίου της Βέρνης, που ψήφισε τον επαναπατρισμό με 117 ψήφους, έκανε τελικά ένα αποφασιστικό βήμα για την επίλυση του ζητήματος.

Το Φεστιβάλ Alasitas και το Ekeko Cult

Η επιστροφή της φιγούρας Ekeko γιορτάστηκε κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ Alasitas, που πραγματοποιείται κάθε χρόνο στις 24 Ιανουαρίου στη Λα Παζ και διαρκεί αρκετές εβδομάδες. Αυτή η παράδοση, που ξεκίνησε το 1781 από τον Sebastián de Segurola, προσελκύει πολλούς επισκέπτες που αγοράζουν μικροσκοπικά προϊόντα που θα ήθελαν να αποκτήσουν σε πλήρες μέγεθος το τρέχον έτος. Η Ekeko, η κεντρική φιγούρα αυτού του φεστιβάλ, λατρεύεται ως γούρι και μυστικιστική θεότητα που φέρνει ευημερία και ενέργεια στη νέα χρονιά. Τα αγαλματίδια του Ekeko είναι κοινά σε πάγκους γύρω από την πόλη και η παράδοση της αρμονίας με την Pachamama, τη Μητέρα Γη, παίζει σημαντικό ρόλο. Το Travel Bolivia αναφέρει ότι το Φεστιβάλ Alasitas έχει αναγνωριστεί ως μνημείο κληρονομιάς της UNESCO από το 2017 και η εκδήλωση αντικατοπτρίζει μια ορισμένη απληστία που έρχεται σε αντίθεση με τις αξίες της ισορροπίας και της κοινότητας της Aymara.

Για τους Βολιβιανούς, ο Ekeko είναι ένα είδος αγίου, ακόμα κι αν η Καθολική Εκκλησία δεν τον αναγνωρίζει. Οι προσφορές που γίνονται είναι ένας τρόπος να τον ευχαριστήσουμε και πρέπει να ευλογηθούν από έναν πνευματικό ηγέτη της Αϊμάρα (γιατίρι). Το Ekeko ενσαρκώνει όχι μόνο την επιδίωξη της υλικής ευημερίας, αλλά και τον πολιτιστικό πλούτο και την πνευματική κληρονομιά του βολιβιανού λαού.

Quellen: