6 ενδιαφέροντα γεγονότα για το νησί του Πάσχα

6 ενδιαφέροντα γεγονότα για το νησί του Πάσχα

Εξετάζουμε την ιστορία του νησιού και εξηγούμε μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα γεγονότα για το νησί του Πάσχα. Αυτό το απομακρυσμένο νησί του Ειρηνικού δεν είναι μόνο όμορφο, αλλά και γεμάτο μυστικά

Πρώτα πρώτα, το νησί του Πάσχαείναι μακριά.Πολύ, πολύ μακριά.

alt="Χάρτης του νησιού του Πάσχα">

Στην πραγματικότητα, είναι μια από τις πιο απομακρυσμένες κοινότητες στον κόσμο. Ο πλησιέστερος κατοικημένος γείτονάς του είναι το Πίτκερν, 2.000 km (1.200 μίλια) δυτικά, ενώ η κοντινότερη ηπειρωτική χώρα είναι η Χιλή σε απόσταση 3.700 km (2.300 μίλια). Με λίγα λόγια, δεν είναι άλμα επί κοντώ.

Το ερώτημα λοιπόν είναι: αξίζουν τον κόπο τα αγάλματα του νησιού του Πάσχα; Αξίζουν αυτοί οι μεγάλοι ογκόλιθοι το κόστος ενός μεγάλου ταξιδιού;

Αφού περάσαμε πέντε μέρες στο απίστευτα όμορφο νησί, μπορούμε να απαντήσουμε με ένα ηχηρό ναι.

Τα αγάλματα του νησιού του Πάσχα δεν είναι μόνο υπέροχα για θέαση, αλλά η συναρπαστική ιστορία τους τα καθιστά επίσης ένα από τα διαρκή ταξιδιωτικά μυστήρια της ανθρωπότητας. Ακολουθούν έξι ενδιαφέροντα στοιχεία για το νησί του Πάσχα.

1. Κανείς δεν ξέρει πώς μετακινήθηκαν τα αγάλματα

Από όλα τα ενδιαφέροντα στοιχεία για το νησί του Πάσχα, η μεταφορά των αγαλμάτων του νησιού ("moai") θεωρείται αξιοσημείωτη καθώς μετακινήθηκαν 18 χιλιόμετρα (11 μίλια) σε όλο το νησί χωρίς τη χρήση τροχών, γερανών ή μεγάλων ζώων.

Οι επιστήμονες έχουν δοκιμάσει διάφορες θεωρίες, οι οποίες καταλήγουν συνήθως στο συμπέρασμα ότι οι κάτοικοι του νησιού χρησιμοποιούσαν έναν συνδυασμό από ξύλινες τροχαλίες, σχοινιά και ξύλινα έλκηθρα.

Ωστόσο, το 2011, ο Terry Hunt από το Πανεπιστήμιο της Χαβάης και ο Carl Lipo του California State University Long Beach συνεργάστηκαν με το National Geographic για να αποδείξουν ότι μόνο 18 άτομα μπορούσαν να μετακινήσουν ένα αντίγραφο Moai μήκους 3 m (10 ft) βάρους 5 τόνων με μόλις μερικές εκατοντάδες μέτρα χρησιμοποιώντας τρία δυνατά σχοινιά και κάποια πρακτική.

Δεν είναι σαφές εάν αυτή η μέθοδος θα είχε λειτουργήσει στο Paro, το ψηλότερο μοάι που κατασκευάστηκε με ύψος σχεδόν 10 μέτρα (33 πόδια) και ζύγιζε 82 τόνους, ή στην πραγματικότητα το βαρύτερο μοάι, που ζυγίζει 86 τόνους.

2. Τα τεράστια κεφάλια έχουν (μεγαλύτερο) σώμα

Οι αρχαιολόγοι γνώριζαν ότι τα αγάλματα στο νησί του Πάσχα έχουν σώματα από τις πρώτες ανασκαφές το 1914. Ωστόσο, το κοινό τα αποκαλούσε ευρέως ως «κεφάλια του νησιού του Πάσχα», επειδή τα πιο πολυφωτογραφημένα μοάι ήταν εκείνα που ήταν θαμμένα μέχρι τους ώμους τους.

alt="ενδιαφέροντα γεγονότα για το Easter Island Fact-2">

Το 2012, άρχισαν να κυκλοφορούν φωτογραφίες από μια ανασκαφή υπό την ηγεσία του Easter Island Statue Project, μαζί με μια φωτογραφία από τη δεκαετία του 1950 που δείχνει πόσο μεγάλα είναι στην πραγματικότητα τα αγάλματα. Το θέαμα ήταν τόσο εντυπωσιακό που αρκετές εθνικές εκδόσεις δημοσίευσαν μια ιστορία για αυτό.

Δείτε όλες τις φωτογραφίες από την ανασκαφή στην ιστοσελίδα του Easter Island Statue Project.

3. Ένας Φινλανδός τουρίστας έκλεψε κάποτε ένα αυτί Μοάι

Το 2008, ένας Φινλανδός τουρίστας βρέθηκε να κόβει το αυτί ενός μοάι στην παραλία Anakena. Κάτοικος του νησιού είδε τον Marko Kulju, 26 ετών, να φεύγει από τη σκηνή με ένα κομμάτι του αγάλματος στο χέρι. Ανέφερε το περιστατικό στην αστυνομία, η οποία αναγνώρισε τον Kulju με βάση τα τατουάζ στο σώμα του.

Ο Φινλανδός τέθηκε σε κατ' οίκον περιορισμό και του επιβλήθηκε πρόστιμο σχεδόν 17.000 δολαρίων - μια ελαφριά ποινή αφού αντιμετώπισε ποινή φυλάκισης έως και επτά ετών. Ο Kulju ζήτησε δημόσια συγγνώμη σε μια χιλιανή εφημερίδα λίγο μετά τη σύλληψή του.

Ως αποτέλεσμα του περιστατικού, η πρόσβαση των τουριστών θα είναι πιο αυστηρά ελεγχόμενη, με ένα λατομείο μακριά από το κύριο αξιοθέατο να έχει αποκλειστεί.

Ευχαριστώ Μάρκο!

4. Τα αγάλματα μπορεί να ήταν αντίδοτο για τη λέπρα

Η Δρ Anneliese Pontius, αναπληρώτρια κλινική καθηγήτρια ψυχιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, έχει διατυπώσει τη θεωρία ότι οι νησιώτες δημιούργησαν τα αγάλματα για να εξουδετερώσουν τις επιπτώσεις της λέπρας.

Σύμφωνα με την υπόθεσή τους, το σοκ από την εμφάνιση παραμορφώσεων στα χαρακτηριστικά που είναι πιο σημαντικά για την κοινωνική αλληλεπίδραση (πρόσωπο, χέρι, δάχτυλα, χέρια) μπορεί να οδήγησε τους νησιώτες να «αναιρούν» τελετουργικά τη ζημιά δημιουργώντας moai με υπερβολικά διορθωμένα χαρακτηριστικά.

Αυτές οι προσπάθειες για την αναστροφή της λέπρας μπορεί να ήταν αντί της εξορίας όσων επλήγησαν σε άλλα νησιά, όπως είχαν κάνει αλλού (π.χ. Χαβάη, Μολοκάι).

Τα συμπτώματα της λέπρας σε σύγκριση με τα υπερδιορθωμένα ισοδύναμα Μοάι παρατίθενται παρακάτω, όπως γράφεται στο άρθρο του Δρ. Πόντιους Οι Πέτρινοι Γίγαντες του Νησιού του Πάσχα: Μια Νευρο-Ψυχιατρική άποψη περιγράφεται.

• Der Zerstörung des Nasenknorpels durch die Lepra wird durch ausgeprägte Nasen und stilisierte Nasenlöcher entgegengewirkt.
• Abwärtsstellung des Mundes mit hängender Unterlippe und entblößten Zähnen (aufgrund einer Gesichtsnervenlähmung) im Vergleich zu Moai’s Aufwärtsstellung der Lippen. Keine Zähne sichtbar.
• Lippen eingezogen und geschwollen vs. nach oben gespitzt und dünn.
• „Klauenhand“ vs. gestreckte Finger in gerader Form. Die länglichen Finger liegen in einer horizontalen Linie über dem Bauch.
• Störungen von Fingern und Nägeln im Vergleich zu Moais gut abgegrenzten Fingerspitzen und Nägeln.

5. Υπάρχει ένα άσχημο παπάκι που κανείς δεν μπορεί να το εξηγήσει

alt=“Kia-Easter-2-05″>

Αυτό είναι ίσως το πιο παράξενο από όλα τα ενδιαφέροντα γεγονότα για το νησί του Πάσχα. Όλα τα αγάλματα στο νησί του Πάσχα έχουν διακριτικά μακρόστενα χαρακτηριστικά και ακολουθούν μια συγκεκριμένη αισθητική. Ωστόσο, ο Tukuturi φαίνεται πολύ πιο ανθρώπινος. Είναι πολύ μικρότερος από τον άλλο Μοάι και φαίνεται να είναι σε γονατιστή θέση με τα χέρια στα πόδια.

Το κεφάλι του Tukuturi είναι στρογγυλό και πιο ανθρώπινο και φαίνεται να έχει μια μικρή γενειάδα. Ενώ τα άλλα Μοάι σκαλίστηκαν στην εκπληκτική τοποθεσία του Rano Raraku, το Tukuturi κατασκευάστηκε από διαφορετικό υλικό (η κοκκινωπή πέτρα της Puna Pua) και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο Rano Raraku. Κανείς δεν ξέρει γιατί είναι τόσο διαφορετικό.

6. Τα αγάλματα γκρεμίστηκαν από θυμωμένους νησιώτες

Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι το νησί του Πάσχα γνώρισε καταστροφική αποψίλωση των δασών σε οποιοδήποτε σημείο της ιστορίας του. Η επικρατούσα θεωρία εδώ και πολύ καιρό ήταν ότι οι κάτοικοι του νησιού έκοβαν (ή έκαιγαν) δέντρα για να καθαρίσουν τη γη και να σκαλίσουν κανό για να υποστηρίξουν τον αυξανόμενο πληθυσμό και πιθανώς να μεταφέρουν τα μοάι.

Νεότερες θεωρίες προτείνουν ότι η εκτεταμένη αποψίλωση των δασών ήταν έργο πολυνησιακών αρουραίων που ήρθαν με τα πρώτα κανό. Οι ανθρωπολόγοι συμφωνούν ότι μια εξέγερση ή εξέγερση από τους νησιώτες συνέβη κάποια στιγμή στον 17ο αιώνα.

Κουρασμένοι από τη μείωση των πόρων, οι φυλές άρχισαν να συγκρούονται και να γκρεμίζουν η μία τα μωά του άλλου. Αναφέρεται ότι μέχρι το 1868 δεν υπήρχαν όρθια αγάλματα στο νησί, εκτός από τα μερικώς θαμμένα στις εξωτερικές πλαγιές του Rano Raraku. Φυσικά, πολλά έχουν ξαναχτιστεί από τότε.

Το Lonely Planet Chile & Easter Island περιέχει έναν περιεκτικό ταξιδιωτικό οδηγό για το Νησί του Πάσχα, ιδανικό για όσους θέλουν να εξερευνήσουν τα κύρια αξιοθέατα και να ακολουθήσουν το δρόμο με λιγότερο ταξίδι.

Δήλωση αποστολής: Atlas & Boots

      .