7 ταξιδιωτικά λάθη που κάναμε στην πορεία

7 ταξιδιωτικά λάθη που κάναμε στην πορεία

Οι έμπειροι ταξιδιώτες είναι μια ιδιαίτερη φυλή. Μπορείς να ετοιμάσεις ένα σακίδιο σε 60 δευτερόλεπτα, να κοιμηθείς καλά στο πάτωμα ενός αεροδρομίου και να χρησιμοποιήσεις άσχημες τουαλέτες με όλη την αδιαφορία ενός πολιτικού των Τόρις να κόβει δημόσιο χρήμα. Μπορούν επίσης να μετατραπούν σε ατελείωτες τρύπες («Όταν ήμουν στην Κένυα…» επ’ άπειρον), να ορμούν σε χώρες μόνο για να σημειώσουν κουτάκια και να πέφτουν θύματα του τεμπέλης εφησυχασμού. Στην Atlas & Boots μοιραζόμαστε ιστορίες και συμβουλές που διαβάζονται από περισσότερα από 50.000 άτομα κάθε μήνα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κάνουμε ταξιδιωτικά λάθη από καιρό σε καιρό. Να τι κάναμε λάθος στο ταξίδι μας μέχρι τώρα.

1. Να είμαστε ξέγνοιαστοι με τον αρχικό μας προϋπολογισμό

Το πιο ακριβό γεύμα ολόκληρου του ταξιδιού μας ήταν την πρώτη εβδομάδα του ταξιδιού μας. Σίγουρα, ήμασταν ενθουσιασμένοι και είχαμε λόγους να γιορτάσουμε, και ναι, ο υπέροχος καιρός και η απόλυτη ομορφιά του Βανουάτου μας ναύλωσαν σε μια φρενίτιδα για μήνα του μέλιτος, αλλά το να ξοδέψουμε 60 £ (80 $) για ένα αποφασιστικά μέτριο γεύμα στο Breakas Beach Resort ήταν εντελώς περιττό.

Πάντα ξέραμε ότι ο προϋπολογισμός μας θα γινόταν στενότερος καθώς προχωρούσε το ταξίδι (μια υπόθεση που ήταν όντως σωστή), αλλά δεν έπρεπε να το είχαμε λάβει ως άδεια να ξοδεύουμε τόσο ελεύθερα στην αρχή. Είναι σημαντικό να διατηρείτε το κόστος σε χαμηλά επίπεδα από την αρχή.

2. Προσφορά παπάγιας στην Κολομβία

Μάθαμε με τον δύσκολο τρόπο ότι υπάρχουν δύο κανόνες για να ζεις στους δρόμους της Κολομβίας. Στην αρχή, μην προσφέρετε παπάγια. Δεύτερον, αν προσφερθεί παπάγια, κάποιος πρέπει να την αποδεχτεί. Όπως εξηγείται στο 26 Dos and Don'ts of Cartagena, σε αυτή την περίπτωση η παπάγια είναι συνώνυμη με τα τιμαλφή σας. Μην τοποθετείτε μια φωτογραφική μηχανή ή τσάντα στον ώμο σας, μην έχετε πορτοφόλι να βγαίνει από το επάνω μέρος της τσάντας σας και μην αφήνετε τις τσάντες σας χωρίς επίβλεψη. Όλα αυτά είναι τυπικά πράγματα, αλλά δεν καταλάβαμε πόσο χρειαζόμασταν να εγγραφούμε σε αυτό.

Μείναμε σε ένα βρώμικο μέρος της Καρχηδόνας και, όπως υποδηλώνει αυτό το άρθρο, μου πήραν την τσάντα την τρίτη μας νύχτα στην Κολομβία. Ήταν κρεμασμένο πάνω από το σώμα μου, αλλά ο τύπος το τράβηξε δυνατά δύο φορές, έσκισε το λουρί και έτρεξε προς τη μοτοσικλέτα που περίμενε. Ο Peter έτρεξε πίσω του και κατάφερε να ανακτήσει την τσάντα (θα αφήσουμε αυτήν την ιστορία για άλλη ανάρτηση), οπότε συνολικά δεν έγινε καμία ζημιά.

Στην πραγματικότητα, ήταν μια έγκαιρη υπενθύμιση για εμάς να είμαστε προσεκτικοί για το υπόλοιπο του ταξιδιού μας. Έκτοτε, χρησιμοποιούσα τσάντες με φερμουάρ αντί για τσάντα, έπαιρνα ταξί όταν σκοτείνιαζε όταν η περιοχή φαινόταν επισφαλής και φορούσα τζιν και μπλουζάκια αντί για σαμαράκια ή οτιδήποτε μπορεί να υποδηλώνει ότι ήμασταν πιο πλούσιοι από ό,τι ήμασταν στην πραγματικότητα. Το μάθημα εδώ είναι να μην εφησυχάζεστε, ακόμα κι αν έχετε περπατήσει στους σκοτεινούς δρόμους της πόλης σε όλο τον κόσμο.

3. Μη λήψη πιστωτικής κάρτας ταξιδιού

Η αίτηση για πιστωτική κάρτα ταξιδιού μπορεί να είναι μια ταλαιπωρία, αλλά πραγματικά αξίζει τον κόπο. Πριν φύγουμε, έκανα αίτηση για την κάρτα Halifax Clarity Card. Δυστυχώς, η αίτησή μου απορρίφθηκε επειδή δεν είχα ποτέ πιστωτική κάρτα πριν (καλά, με συγχωρείτε που χρωστάω). Ο Peter δεν είχε αρκετό χρόνο για να κάνει αίτηση, οπότε πήγαμε με μια πιστωτική κάρτα που δεν είχε μόνο χρεώσεις για αγορές, σε αντίθεση με τις αναλήψεις μετρητών. Μια χρέωση 3% για τα 20.000 £ (31.000 $) που εξοικονομήσαμε για ένα χρόνο ταξιδιού είναι 600 £ (950 $), οπότε ήταν μια απότομη τιμή. Η συμβουλή μου θα ήταν να ξεκινήσετε την έρευνα και την εφαρμογή πολύ πριν φύγετε. Θα ήταν σοφό να αρχίσετε να συλλέγετε και τα αεροπορικά σας μίλια. Μάθετε περισσότερα για τις πιστωτικές κάρτες ταξιδιού και τις πιστωτικές κάρτες αεροπορικών εταιρειών στο Money Saving Expert.

4. Επίσκεψη στην Παταγονία τη λάθος εποχή του χρόνου

alt="activities-in-puerto-natales-gallery">Atlas & Boots

Τον Μάιο του τρέχοντος έτους τρέξαμε στη Χιλή προσπαθώντας να φτάσουμε στην Παταγονία πριν κλείσει για το χειμώνα. Η παραδοσιακή σοφία (οδηγοί, φόρουμ) μας είπε ότι ενώ δεν θα ήταν ιδανικό να επισκεφτείτε την περιοχή τον Μάιο, θα ήταν δυνατό. Δυστυχώς, λόγω της διάχυτης και αδυσώπητης ομίχλης, δεν είδαμε κανένα από τα Torres del Paine, Cerro Torre ή Fitz Roy, μερικά από τα πιο δραματικά βουνά της Παταγονίας.

Ίσως αυτό να ήταν απλώς κακή τύχη καθώς άλλοι επισκέπτες στην περιοχή είδαν κάποια αξιοθέατα, αλλά εκ των υστέρων δεν έπρεπε να είχαμε επισκεφτεί εκτός εποχής. Το Shoulder season μας λειτούργησε πάντα καλά (χαμηλότερες τιμές, λιγότεροι τουρίστες), αλλά εκτός σεζόν ήταν ένα βήμα πολύ μακριά. Από εδώ και στο εξής θα παραμείνουμε σε καλύτερους μήνες, ειδικά όταν βλέπουμε αξιοθέατα που εξαρτώνται από τις καιρικές συνθήκες.

5. Δεν είμαι πιο σίγουρος για τη χορτοφαγία μου

Δεν έχω φάει κρέας από τα 13 μου (αφού είδα αγελάδες να σκοτώνονται στο Μπαγκλαντές... ήταν η απολίπανση των αγελάδων που το έκανε), οπότε μπορείτε να φανταστείτε τη δύσκολη θέση μου όταν επισκέπτομαι μερικές από τις πιο σαρκοφάγες χώρες στον κόσμο. Ίσως φταίει η βρετανικότητα μου δεν-θέλω-καμία-ταραχή ή ίσως είναι οι μουσουλμάνοι χορτοφάγοι που δεν καταλαβαίνεις!!! Αντίδραση που έλαβα από μουσουλμάνους συγγενείς όταν ήμουν μικρός, αλλά πάντα ντρεπόμουν που δεν έτρωγα κρέας.

Στη Νότια Αμερική, αυτό εκδηλώθηκε επιλέγοντας πιάτα για χορτοφάγους σε εστιατόρια αντί να ζητάς συστάσεις ή να ζητάς προσαρμοσμένα πιάτα. Αυτό σήμαινε ότι συχνά κατέληγα με μια ήπια, υπερβολικά τυρώδη πίτσα αντί για τα πολλά νόστιμα πιάτα που προσφέρονται, πολλά από τα οποία θα μπορούσαν να είχαν προσαρμοστεί για χορτοφάγους.

6. Εφησυχάστε σχετικά με τα logistics

Χτυπήσαμε την πόρτα όσο δυνατά θα επέτρεπε η βρετανική μας ρεζέρβα. Μια κομψά ντυμένη σερβιτόρα άνοιξε την πόρτα και μας είπε ότι ετοίμαζαν ακόμη τα τραπέζια. Έριξα μια ματιά στην ώρα. Ήταν 8:05 μ.μ. Εξήγησα ότι είχαμε κράτηση για τις 8 μ.μ. Ζήτησε συγγνώμη και έδειξε ένα τραπέζι στο αίθριο. Ταραγμένοι καθίσαμε και περιμέναμε, γκρινιάζοντας κάτω από την ανάσα μας για το πώς δεν μας πρόσφεραν ούτε ένα ποτό.

Στις 8:20 μ.μ. Ο Πέτρος ρώτησε πότε θα ήταν έτοιμο το τραπέζι. Η σερβιτόρα χαμογέλασε και είπε: «Μόλις λίγα λεπτά». Εκείνη τη στιγμή, μέσα στην απόλυτη αμηχανία μας, προέκυψε μια και μοναδική σκέψη: τις τρεις μέρες από την άφιξή μας στην Ασουνσιόν από το Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης, δεν είχαμε οργανωμένες περιοδείες ή συναντήσεις. Μήπως ήμασταν σε λάθος ζώνη ώρας;

Όταν τελικά μας άφησαν να μπούμε στο εστιατόριο, έριξα μια ματιά στον υπολογιστή του ταμείου τους. Στην πραγματικότητα ήταν 7:25 μ.μ. Εμφανιστήκαμε 25 λεπτά πριν από την ώρα έναρξης και 55 λεπτά πριν από την κράτησή μας! Επειδή βρισκόμασταν σε σχετικά μικρή απόσταση από το Μοντεβιδέο και ταξιδεύαμε με λεωφορείο, δεν είχαμε σκεφτεί να ελέγξουμε τη ζώνη ώρας. Λειτουργούσαμε μια ώρα μπροστά όλη την ώρα. Σε σπασμένα ισπανικά, ζητήσαμε άφθονα συγγνώμη από τη σερβιτόρα και ορκιστήκαμε να μην κάνουμε ποτέ ξανά το ίδιο λάθος.

7. Μη ρωτάς όμορφα

Το χειρότερο για εκείνο το βράδυ ήταν ότι είχαμε αλλάξει ξενώνες. Η πρώτη μας ήταν τέλεια - καθαρά, ζεστά ντους, εξυπηρετικό προσωπικό - αλλά ήταν 10 λεπτά με τα πόδια στο κέντρο του Baños του Ισημερινού και θέλαμε να είμαστε πιο κοντά. Το Santa Cruz Hostel φαινόταν να είναι ένα καλά εξοπλισμένο μέρος για να μείνετε. Μας έδωσαν ένα δωμάτιο ακριβώς δίπλα στο κοινόχρηστο τζάκι, αλλά είπαν ότι θα κλείσει στις 23:00 «αποκλειστικά και χωρίς εξαιρέσεις».

Προσθέστε την αποκρουστικά πιο θορυβώδη Αμερικανίδα που έχουμε γνωρίσει ποτέ, τρία τσιμπημένα κορίτσια από την κοιλάδα και ένα λάκκο φωτιάς που σίγουρα δεν έκλεισε στις 11 μ.μ. και έχετε μια συνταγή για τον χειρότερο ύπνο της ζωής μας. Τα ξημερώματα, η υπομονή του Πέτρου έσπασε και βγήκε θύελλα για να τους πει να ηρεμήσουν καθώς υπήρχαν άλλα άτομα στον ξενώνα.

Ως πρώην δάσκαλος, ο Πέτρος κατάλαβε αμέσως το λάθος του. Αντί να ηρεμήσουν, άρχισαν να τον μιμούνται σαν παιδιά, τα οποία είμαι βέβαιος ότι σκέφτηκαν ότι ήταν απίστευτα αστεία σχόλια ("Γεια παιδιά, μπορείτε να κάνετε ησυχία; Γαμώ την κοπέλα μου.") Γιατί νόμιζαν ότι ήταν προσβλητικό ακούγεται σαν καρφί που δεν θα μάθω ποτέ...

Το ηθικό είναι φυσικά ωραίο να ρωτήσεις πρώτα.

Δήλωση αποστολής: Atlas & Boots

      .