Δοκιμάστε τα όριά μου στο ηφαίστειο Cotopaxi

Δοκιμάστε τα όριά μου στο ηφαίστειο Cotopaxi

Ήξερα ότι θα έκανε κρύο. Ήξερα ότι θα ήταν δύσκολο. Αυτό που δεν ήξερα είναι ότι θα τα παρατούσα μετά από μόλις 10 λεπτά στο ηφαίστειο Cotopaxi. Το υψόμετρο των 4.500 μ., σε συνδυασμό με ασυνήθιστα σκληρό καιρό, έκανε κάθε ανάσα δύσκολη, κάθε βήμα αγώνα. Καθώς ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό μου, έκλεισα τα μάτια μου και αναρωτήθηκα, όχι για πρώτη φορά, γιατί άφησα τον Πίτερ να μου μιλήσει γι' αυτό. Οι παγετώνες ήταν το πράγμα του. Η πεζοπορία στο τσουχτερό κρύο ήταν το χόμπι του. Μου αρέσει η περιπέτεια, σίγουρα, αλλά όχι όταν πονάει τόσο πολύ. Προτιμώ την αδρεναλίνη μου 10 βαθμούς πάνω από το πάγωμα, ευχαριστώ.

Προσπάθησα να εστιάσω στο έργο που είχα μπροστά μου: το ένα πόδι μπροστά από το άλλο. Ανεξάρτητα από τα βρεγμένα γάντια, ανεξάρτητα από τη συνεχή βροχή - απλά κρατήστε το ένα πόδι μπροστά από το άλλο. Ο Πήτερ βρισκόταν στο μπροστινό μέρος, συνοδευόμενος από μια ζωηρή κοπέλα από τη Σκωτία που σκαρφάλωνε το μεσημέρι. (Δεν με πείραζε...Ήμουν πιο όμορφη.)

Στη μέση της ομάδας ήταν μια ομάδα πεζοπόρους το Σαββατοκύριακο που ευτυχώς πάλεψαν σχεδόν όσο κι εγώ. Μεγαλώνοντας τα μετόπισθεν ήταν ένα άλλο κορίτσι της πόλης. Αντί για μπότες πεζοπορίας, φόρεσε αθλητικά παπούτσια - και πλήρωσε ακριβά το τίμημα.

Προχωρήσαμε αργά προς τα εμπρός, τα κεφάλια μας χτυπούσαν από ψηλά, το δέρμα μας έτρεμε από το κρύο. Μετά από μισή ώρα εμφανίστηκε το καταφύγιό μας. Έμοιαζε τόσο κοντά κι όμως χρειάστηκε τόσος καιρός για να φτάσω εκεί. Ο Πέτρος γέλασε όταν του είπα αργότερα ότι κατάλαβα γιατί οι ορειβάτες εγκαταλείπουν μόλις λίγα μέτρα από την κορυφή τους. Ήμουν δραματικός, φυσικά, αλλά η πρόοδός μας ήταν τόσο αργή που μας πήρε μια ώρα για να ανέβουμε μερικές εκατοντάδες μέτρα.

Όταν τελικά φτάσαμε στο καταφύγιο, ο οδηγός μας ο Χένρι μας έβαλε όλους κάτω και μας ζήτησε να σκεφτούμε σοβαρά αν θέλαμε να συνεχίσουμε. Ο καιρός ήταν ασυνήθιστα κακός, είπε, και θα μπορούσε να είναι δύσκολο να ανέβει περαιτέρω. Ένα μέρος του εαυτού μου ήθελε να πηδήξει κάτω χαρούμενο, αλλά ένα μέρος μου ήταν απογοητευμένο. Είχαμε φτάσει ως εδώ, σίγουρα θα μπορούσαμε να φτάσουμε στον παγετώνα;

Έπειτα από 10 λεπτά κραυγών και αχών, και με την ευγενική ενθάρρυνση του Peter και του Sprightly Scottish Lass, αποφασίσαμε ως ομάδα να προχωρήσουμε. Στοιβάζαμε ξανά τα μουσκεμένα στρώματα μας και βγήκαμε στο κρύο. Το κασκόλ μου βράχηκε από τη ζεστή μου ανάσα. Το προσάρμοσα, αλλά στο τέλος είχα μόνο ένα φουλάρι που ήταν βρεγμένο από τη βροχή. Τα δάχτυλά μου ήταν μουδιασμένα στα βρεγμένα γάντια μου και ο κρύος αέρας φαινόταν να τρέχει από τη μύτη μου κατευθείαν στον εγκέφαλό μου. Το ένα πόδι μπροστά από το άλλο. Το ένα πόδι μπροστά από το άλλο και έτσι ανέβηκε στα 5.000μ.

• alt=““>
• alt=““>
• alt=““>
• alt=““>
• alt=““>
• alt=““>
• alt=““>
• alt=““>
• alt=““>
• alt=““>
• alt=“einzigartige geografische Regionen Ecuadors“>
• alt=““>

Όταν επιτέλους φτάσαμε στον παγετώνα, κόψαμε την ανάσα μας αρκετή ώρα για να ζητωκραυγάσουμε. Ήταν μια σχετικά σύντομη πεζοπορία, αλλά η αίσθηση του επιτεύγματος ήταν φανταστική. Πήρα μια εικόνα για το γιατί ο Πήτερ λατρεύει να σκαρφαλώνει βουνά (όχι ότι θα τον ξανασυναντήσω σύντομα). Αφιερώσαμε λίγο χρόνο για να τραβήξουμε τη δραματική θέα και να τραβήξουμε μερικές φωτογραφίες του εαυτού μας να φαινόμαστε περισσότερο από λίγο καταβεβλημένοι. Και μετά το δύσκολο κομμάτι είχε μόλις τελειώσει και επιστρέψαμε.

Η στοίβαξη στο αυτοκίνητο αναμονής στη βάση ήταν ανακούφιση και πόνος. Τα ρούχα μας που έσταζαν και το υγρό δέρμα μας δεν έκαναν μια ευχάριστη βόλτα πίσω στο ξενοδοχείο μας. Ευτυχώς, μας περίμενε μια βροντή φωτιά στην καμπάνα μας στο The Secret Garden Cotopaxi. Αυτό το στολίδι ενός καταλύματος είναι το τέλειο μέρος για να εξερευνήσετε το Εθνικό Πάρκο Cotopaxi. Με εκπληκτική θέα στο ηφαίστειο, ένα πραγματικό τζάκι στις καμπάνες και τον κοινόχρηστο χώρο και ένα υδρομασάζ, αυτός δεν είναι ο ξενώνας με ποικιλία στον κήπο σας.

Α, και ανέφερα ότι στην τιμή του δωματίου περιλαμβάνονται σπιτικά κέικ, σνακ happy hour και τρία γεύματα την ημέρα; Δεν λατρεύω συχνά τους ξενώνες (κυρίως επειδή η πελατεία τους είναι γεμάτη από hipster παίκτες ukulele που πιστεύουν ότι είναι πολύ ανατρεπτικοί για να αφήνουν γένια), αλλά το The Secret Garden Cotopaxi έκλεψε ένα κομμάτι από την καρδιά μου. Η μοναδική του τοποθεσία σημαίνει ότι δεν θα συναντάτε παίκτες γιουκαλίλι τόσο συχνά όσο περιπετειώδεις υπαίθριους τύπους, που είναι απείρως πιο ενδιαφέροντες. Επιπλέον, ως κορίτσι της πόλης, σπάνια είχα την ευχαρίστηση να αποκοιμιέμαι υπό τον ήχο ανοιχτής φωτιάς. Μετά από μια κουραστική μέρα ήταν η τέλεια νύχτα.

Τα απαραίτητα

Τι: Ηφαίστειο Cotopaxi και Πεζοπορία στον παγετώνα (35 $ ανά άτομο), 2,5 ώρες. Διατίθεται πεζοπορία κορυφής και άλλες πεζοπορίες ποικίλης διάρκειας και δυσκολίας, όπως και μια εξαιρετική εκδρομή ιππασίας - όλα με δυνατότητα κράτησης μέσω του The Secret Garden Cotopaxi. Μια ιδιωτική καμπάνα εκεί κοστίζει 96 $ ανά διανυκτέρευση και περιλαμβάνει ιδιωτικό μπάνιο, ανοιχτό τζάκι, απεριόριστα ζεστά ροφήματα, τρία γεύματα την ημέρα, σπιτικά κέικ, καθημερινά σνακ happy hour και πρόσβαση στο υδρομασάζ!

Πού: Εθνικό Πάρκο Cotopaxi, Εκουαδόρ – 56 χλμ νότια του Κίτο.

Πότε: Σύμφωνα με το Summitpost.org, το Cotopaxi έχει τις πιο καθαρές ημέρες ετησίως στις Άνδεις του Ισημερινού. Οι αναρριχήσεις μπορούν να γίνουν όλο το χρόνο. Ο Ιούνιος και ο Ιούλιος είναι οι πιο ξηροί μήνες, αλλά οι ισχυροί άνεμοι δεν είναι ασυνήθιστοι. Ο Δεκέμβριος και ο Ιανουάριος είναι σχεδόν το ίδιο ξηροί και πολύ λιγότεροι θυελλώδεις.

Πώς: Εάν μείνετε στο The Secret Garden Quito, μπορείτε να λάβετε μεταφορά στο Secret Garden Cotopaxi με μόλις 5 $ ανά άτομο. Στείλτε email στο hola@secretgardenquito.com για να κανονίσετε.

Πετάξτε στο Διεθνές Αεροδρόμιο του Κίτο (κράτηση μέσω του skyscanner.net).

Δήλωση αποστολής: Atlas & Boots

      .