Nowe prawo o reklamie cyfrowej: przejrzystość czy chaos dla influencerów?

Nowe prawo o reklamie cyfrowej: przejrzystość czy chaos dla influencerów?

Na IX sesji XV Zgromadzenia Narodowego w Wietnamie delegat Nguyen Tam Hung przedstawił projekt ustawy o zmianie ustawy o reklamie. Celem projektu jest unowocześnienie praktyki reklamowej w środowisku cyfrowym. Centralnym elementem projektu ustawy są regulacje dotyczące transgranicznych usług reklamowych oraz obowiązków przedsiębiorstw w zakresie reklamy internetowej. Jak Wietnam.vn zgłoszono jednak, że delegaci mają poważne wątpliwości.

Szczególnie krytyczny jest artykuł 14 klauzuli 1, który zawiera niejasne czynniki identyfikujące transgraniczne usługi reklamowe w Wietnamie. Delegaci wzywają do ustalenia szczegółowych kryteriów dla tych usług w oparciu o praktyki techniczne i odbiór przez konsumentów. Ponadto w art. 15a ust. 3 stwierdzono, że influencerzy przed wprowadzeniem na rynek mają obowiązek sprawdzić wiarygodność reklamodawców i sami skorzystać z ich produktów. Wymagana jest również jasna definicja i wytyczne dla influencerów w przestrzeni cyfrowej.

Obowiązki dostawców

Kolejna ważna kwestia dotyczy obowiązków dostawców platform cyfrowych. Klauzula 5 art. 23 opisuje je szczegółowo, ale ustanawia wysokie wymagania dla platform transgranicznych, które nie mają siedziby prawnej w Wietnamie. Delegaci zasugerowali, że platformy te powinny mieć obowiązek wyznaczenia przedstawiciela prawnego w Wietnamie. Ponadto przedstawiono zalecenia dotyczące jasnych standardów technicznych kontroli reklam.

Artykuł 23 ust. 2 stanowi, że reklama powinna zapewniać funkcję blokowania i odrzucania nieodpowiednich reklam, ale mechanizmy informacji zwrotnej w tym obszarze pozostają niejasne. Dyskutowana jest propozycja utworzenia portalu zamieszczającego ogłoszenia o naruszeniu przepisów w języku wietnamskim, którego maksymalny czas przetwarzania wynosi 72 godziny.

Brak koordynacji międzynarodowej

Jednakże pomimo proponowanych środków brakuje przepisów dotyczących międzynarodowego mechanizmu koordynacji służącego kontroli naruszeń w zakresie reklamy transgranicznej. Podkreśla to potrzebę systemu wymiany danych i współpracy technicznej między organami administracyjnymi a platformami transgranicznymi. Stanowi to szczególne wyzwanie w zglobalizowanym środowisku, ponieważ wszystkie reklamy zamieszczane w Internecie uznawane są za transgraniczne. W tym kontekście punkty IP 2S Zwraca uwagę, że globalna obecność reklamy internetowej rodzi pytania dotyczące jurysdykcji.

Zgodnie z „zasadą miejsca zbrodni” każdy niemiecki sąd może w zasadzie odpowiadać za reklamy dostępne w jego okręgu. Jednakże jurysdykcja ta ma zastosowanie tylko wtedy, gdy reklama jest skierowana konkretnie do konsumentów lub przedsiębiorców podlegających odpowiedniej jurysdykcji. Nie ma pewności co do stosowania niemieckiego materialnego prawa konkurencji, które ma zastosowanie tylko wtedy, gdy reklama jest istotna na rynku niemieckim.

W prawie europejskim „zasada rynku” ustępuje „zasadzie kraju pochodzenia”. Dyrektywa UE o handlu elektronicznym stanowi, że reklama podlega przepisom kraju pochodzenia. W tym kontekście niemieckie prawo konkurencji może wkrótce nie mieć już zastosowania do zagranicznych firm działających w Internecie.