Εξερευνώντας το φαράγγι της κόλασης στην Καταλονία
Το Hell’s Canyon στην Καταλονία μας υπενθυμίζει για άλλη μια φορά γιατί ερωτευτήκαμε την υπέροχη ύπαιθρο «Φάε ένα μεγάλο πρωινό», είπε ο Jordi – τέσσερις λέξεις που μου είπαν ότι θα είχα ένα υπέροχο πρωινό. Δεν είμαι λάτρης των μεγάλων πρωινών, αλλά έχω μάθει ότι αν ένας σούπερ κατάλληλος οδηγός βουνού σας πει να το πάρετε, θα πρέπει να το πάρετε. Πρόσθεσα μπόλικο pa amb tomàquet στο πιάτο μου, ένα απλό αλλά νόστιμο καταλανικό πιάτο φτιαγμένο με ψωμί, ντομάτες και ελαιόλαδο. Έφαγα τοστ και Nutella και τυρί και κράκερ και granola και γιαούρτι και ξεπλύθηκα...
Εξερευνώντας το φαράγγι της κόλασης στην Καταλονία
Το Hell’s Canyon στην Καταλονία μας υπενθυμίζει για άλλη μια φορά γιατί ερωτευτήκαμε την υπέροχη ύπαιθρο
«Φάε ένα πλούσιο πρωινό», είπε ο Τζόρντι – τέσσερις λέξεις που μου έλεγαν ότι θα είχα ένα υπέροχο πρωινό. Δεν είμαι λάτρης των μεγάλων πρωινών, αλλά έχω μάθει ότι αν ένας σούπερ κατάλληλος οδηγός βουνού σας πει να το πάρετε, θα πρέπει να το πάρετε.
Πρόσθεσα μπόλικο pa amb tomàquet στο πιάτο μου, ένα απλό αλλά νόστιμο καταλανικό πιάτο φτιαγμένο με ψωμί, ντομάτες και ελαιόλαδο. Έφαγα τοστ και Nutella και τυρί και κράκερ και granola και γιαούρτι και το έπλυνα με δύο φλιτζάνια τσάι. Μετά έφαγα κι άλλο pa amb tomàquet. Δεν υπήρχε περίπτωση να ξεμείνω από τίποτα σήμερα.
Μάζεψα το κουράγιο μου και βγήκα από τη σκηνή της έκθεσης για να ανακαλύψω την πρόκληση που βρισκόταν μπροστά μου. Προσκεκλημένοι στην Καταλονία ως μέρος ενός «ταξιδιού μυστηρίου», ο Peter και εγώ δεν είχαμε ιδέα τι θα κάναμε μέρα με τη μέρα.
Ο Jordi, ο οδηγός μας από το Outdoor Adventour, και η Naomi, η σύντροφός μας από το τουριστικό γραφείο, ήταν κολλητοί, αλλά υπήρχαν πολλές ενδείξεις στο γρασίδι: βρεγμένες στολές, ιμάντες, σχοινιά, καραμπίνερ και κράνη. Δεν πέρασε πολύς χρόνος μέχρι να το καταλάβουμε: θέλαμε να κάνουμε canyoning.
Το Hell’s Canyon στην Καταλονία, γνωστό και ως Barranc de l’Infern, υπόσχεται ένα προκλητικό αλλά συναρπαστικό πρωινό. Λέγεται μάλιστα ότι τα Καταλανικά Πυρηναία είναι ένας από τους καλύτερους προορισμούς για canyoning στον κόσμο, μαζί με τις Ελβετικές, Αυστριακές και Γαλλικές Άλπεις, τις Canyonlands της Αμερικής και τα Blue Mountains της Αυστραλίας.
Ήμουν πρόθυμος να το δοκιμάσω σοβαρά. Είχα κάνει λίγο canyoning στο Millennium Cave του Βανουάτου πριν από χρόνια, αλλά δεν υπήρχε δουλειά με σχοινί - γεγονός, θα έλεγαν κάποιοι, ότι δεν ήταν καθόλου «πραγματικό» canyoneering.
Το Canyoning φαίνεται να διχάζει τους ειδικούς όσο κανένα άλλο άθλημα. Κάποιοι λένε ότι είναι προσβάσιμο σε οποιονδήποτε έχει οδηγό, άλλοι λένε ότι είναι επικίνδυνο, εκτός αν είστε εξοικειωμένοι με πολλές άλλες υπαίθριες δραστηριότητες. Κάποιοι λένε ότι πρέπει να είσαι πολύ fit, άλλοι λένε ότι αν μπορείς να τρέξεις ένα μίλι, θα είσαι μια χαρά.
alt="Έτοιμος να εξερευνήσει το φαράγγι της κόλασης στην Καταλονία"> Έτοιμος να εξερευνήσει το φαράγγι της κόλασης στην Καταλονία
Ακόμη και ο ορισμός του canyoning αλλάζει ανάλογα με το ποιον ρωτάτε. Το έχουμε ακούσει να περιγράφεται ως ένας συνδυασμός μερικών ή όλων των παρακάτω: σπηλαιολογία, άλμα από γκρεμό, αναρρίχηση, κατάβαση, κολύμβηση στα λευκά νερά, περπάτημα, βόλτα, πεζοπορία και ολίσθηση. Ο καλύτερος τρόπος για να το φανταστείτε είναι σε μια φυσική πορεία που περνά μέσα από σήραγγες, φαράγγια και καταρράκτες.
Μετά από τέσσερις ημέρες αναρρίχησης, πεζοπορίας, ράφτινγκ και κατασκήνωσης στα Πυρηναία, ήμουν έτοιμος να αντιμετωπίσω το Hell’s Canyon στην Καταλονία. Περάσαμε τις στολές μας κάτω από έναν λαμπερό, καυτό ήλιο και πήραμε το δρόμο προς το σημείο εισόδου μας.
Οι αρχικά βουλωμένες στολές είναι σημαντικές γιατί το canyoning μπορεί να γίνει εξαιρετικά κρύο. Οι διαδρομές συνήθως περνούν μέσα από σκοτεινές σπηλιές με παγωμένο νερό και στενές σχισμές που ερημώνουν ο ήλιος. Καθώς κάναμε τα πρώτα δοκιμαστικά μας βήματα στο Hell’s Canyon στην Καταλονία, ήμουν σίγουρα ευγνώμων για τα δικά μου.
alt="Jump from a ledge in Hell's Canyon in Catalonia">Βρίσκουμε τον ρυθμό μας στο Hell's Canyon στην Καταλονία
Σύντομα φτάσαμε στην πρώτη μας πρόκληση: ένα ραπέλ πάνω από μια προεξοχή και κάτω σε μια πισίνα από κάτω. Δεν είχα κάνει ποτέ ραπέλ πριν, αλλά αφού έκανα via ferratas με τον Jordi, τον εμπιστεύτηκα απόλυτα. Του αρέσει να παίζει αστεία, αλλά όσον αφορά την ασφάλεια, είναι ο τύπος που πρέπει να πάει.
Ο Τζόρντι με προσάρτησε σε ένα ρελέ οκτώ φιγούρων και μου έδωσε ένα γρήγορο μάθημα για το πώς να ανοίγω και να κλείνω το χέρι μου για να διατηρώ την κατάβαση ομαλή. Περπάτησα πάνω από την προεξοχή και, αν και σπασμωδικά στην αρχή, προσαρμόσθηκα αρκετά γρήγορα. Κατέβηκα με ραπέλ, φροντίζοντας να κρατάω τα πόδια μου ίσια για να διατηρώ μια υγιή απόσταση από τον τοίχο. Έφτασα στην πισίνα και βούτηξα στο αναζωογονητικό κρύο νερό.
Σε λίγο φτάσαμε στην άκρη μιας σκοτεινής χαράδρας. Ο Πήτερ μπήκε πρώτος και καθώς κατέβαινε, η φωνή του γινόταν όλο και πιο απόμακρη μέχρι που δεν μπορούσα πια να καταλάβω τα λόγια του. Ο Τζόρντι με κόλλησε στο σχοινί και με έστειλε στην άκρη. Έτρεξα 18 μέτρα σε μια μεγάλη, σκοτεινή σπηλιά στη μέση ενός καταρράκτη. Κοίταξα ψηλά στον συρρικνούμενο κύκλο φωτός στον ουρανό και συνειδητοποίησα ότι περνούσα την ώρα της ζωής μου.
- alt=“Höllenschlucht in Katalonien Barranc de l’Infern Pool“>
- alt=“Ein Abgrund: Hell’s Canyon in Katalonien Barranc de l’Infern“>
- alt=““>
- alt=“Raus auf den Fluss vom Hell’s Canyon in Katalonien“>
- alt=“Raus auf den Fluss vom Hell’s Canyon in Katalonien“>
- alt=“Erkundung des Hell’s Canyon in Katalonien Barranc de l’Infern“>
- alt=“Ab Hell’s Canyon in Katalonien Barranc de l’Infern“>
Άτλας & Μπότες
Το Canyoning είναι μερικές φορές προκλητικό, αλλά το μεγαλύτερο μέρος του είναι καθαρή, σωματική διασκέδαση. Περπατήσαμε, πεζοπορήσαμε, κάναμε ράπελ και σκαρφαλώσαμε μέσα από φυσικές κουλούρες, μπολ και διαλείμματα που σχηματίστηκαν από χιλιετίες λευκού νερού.
Κάποια στιγμή καταλήξαμε σε δύο βράχους με ένα μικρό τμήμα νερού ανάμεσά τους. Ο Τζόρντι ζήτησε από τη Ναόμι να περάσει απέναντι από την πισίνα. Έκανε ένα βήμα και έβαλε το κεφάλι της βαθιά στο νερό. Ο Τζόρντι γέλασε άτακτα – ένας φυσικός που απολαμβάνει τα προνόμια της δουλειάς.
Περάσαμε στο υπόλοιπο Hell’s Canyon. Η τελευταία μας μεγάλη πρόκληση ήταν ένα τμήμα τριών μερών: πρώτον, ένα κομμάτι απότομου βράχου που έπρεπε να σύρουμε προς τα κάτω με έλκηθρο. Δεύτερον, κρατιόμαστε από τον απέναντι τοίχο στη μέση του ορμητικού νερού. και τρίτον, αφήνουμε το σώμα μας να ρέει έξω με το νερό μέσα από μια στενή σχισμή κάτω από έναν μεγάλο ογκόλιθο. Ήταν καθαρή, ανόθευτη διασκέδαση και βγήκαμε στο ποτάμι γελώντας και νικητές.
alt="Everyone is smiling after emerging from Hell's Canyon in Catalonia">Όλοι χαμογελούν μετά την ανάδυση από το Hell's Canyon στην Καταλονία
Μου θύμισε γιατί αγαπώ τη φύση. Προσφέρει μια σειρά από διαθέσεις και συναισθήματα. Είναι ηρεμιστικό όταν είμαι αγχωμένος, με απογειώνει όταν είμαι λυπημένος και συναρπαστικό όταν βαριέμαι. Είναι διασκεδαστικό, προκλητικό και πάντα αναζωογονητικό. Περιττό να πούμε ότι το Hell’s Canyon στην Καταλονία δεν ήταν καθόλου κολασμένο.
Hell’s Canyon στην Καταλονία: τα απαραίτητα
Τι: Canyoning Hell’s Canyon στην Καταλονία (γνωστό και ως Barranc de l’Infern).
- Länge: 700 m (viel davon auf- und absteigend)
- Dauer: Ungefähr zwei Stunden, abhängig von Ihrer Geschwindigkeit und Gruppengröße
- Schwierigkeit: Mittel
Πού: Διανυκτερεύσαμε σε μια ορεινή κατασκήνωση που είχε στηθεί αποκλειστικά για εμάς. Υπήρχαν ευρύχωρες σκηνές με καμπάνα για ύπνο, μια σκηνή για φαγητό και μια φορητή κουζίνα για τον σεφ μας Sergi.
Κατά την άφιξη στην κατασκήνωση μας υποδέχτηκε μια γενναιόδωρη επιλογή από τοπικά τυριά, ελιές, ψωμιά και κρέατα, καθώς και μπύρα και κρασί. Το δείπνο ήταν εκπληκτικά περίτεχνο: ο Sergi μαγείρεψε ένα τεράστιο τηγάνι με πλούσιο, βουτυρωμένο ρύζι βουνού με ζουμερά λαχανικά (ή κρέας, ανάλογα με τις προτιμήσεις σας).
- alt=““>
- alt=““>
- alt=““>
- alt=““>
- alt=““>
- alt=““>
- alt=““>
- alt=““>
Άτλας & Μπότες
Υπάρχει σκηνή τουαλέτας και ρεύμα για φωτισμό (αλλά όχι για φορτιστές). Δεν υπάρχει τρεχούμενο νερό, αλλά υπάρχει άφθονο και έχετε και το ποτάμι κοντά.
Το καλύτερο πράγμα για την κατασκήνωση είναι ο νυχτερινός ουρανός. Η περιοχή είναι γνωστή για τους εξαιρετικά σκοτεινούς ουρανούς της και προσφέρει εξαιρετική παρατήρηση των άστρων. Φυσικά μείναμε ξύπνιοι μέχρι αργά το βράδυ.
Πότε: Η καλύτερη εποχή για να επισκεφθείτε το Hell’s Canyon στην Καταλονία είναι από τον Μάιο έως τα τέλη Οκτωβρίου.
Πώς: Εξερευνήσαμε το Hell's Canyon στην Καταλονία με την Outdoor Adventour, μια τοπική εταιρεία που διευθύνεται από τον χαρισματικό Διευθύνοντα Σύμβουλο Pepo, με την υποστήριξη μιας ομάδας πολύ έμπειρων οδηγών, συμπεριλαμβανομένων των Jordi, Edu και Marc, οι οποίοι μας φρόντισαν εξαιρετικά κατά τη διάρκεια της διαμονής μας στην Καταλονία.
Επικοινωνήστε με την ομάδα μέσω του ιστότοπου, μέσω email στη διεύθυνση info@outdooradventour.com ή τηλεφωνικά στο +34 973 043 409 / +34 654 093 295 για να κάνετε κράτηση για δραστηριότητες και να κανονίσετε μεταφορές.
Πετάξαμε στο αεροδρόμιο El Prat της Βαρκελώνης (BCN), το οποίο έχει καλές συνδέσεις με την υπόλοιπη Καταλονία. Κάντε κράτηση πτήσεων στις καλύτερες τιμές μέσω του Skyscanner.
old="">
Αποκάλυψη: Ταξιδέψαμε στην Καταλονία με την υποστήριξη της Καταλανικής Τουριστικής Επιτροπής. Όλες οι δημοσιεύσεις το λένε αυτό, αλλά πραγματικά δεν εγγυόμαστε θετική κάλυψη. Λέμε ό,τι πιστεύουμε –καλό και κακό– ώστε να μπορείτε να λαμβάνετε τεκμηριωμένες αποφάσεις με ειλικρινείς συμβουλές.
Δήλωση αποστολής: Atlas & Boots
.