Ponad 200 ton starej odzieży: góry niemieckich odpadów tekstylnych za granicą!

Ponad 200 ton starej odzieży: góry niemieckich odpadów tekstylnych za granicą!

Niepokojącą tendencją jest to, że ponad 200 ton używanej odzieży z Islandii wysyła się za granicę w celu spalenia. Praktyka ta rodzi ważne pytania dotyczące odpadów tekstylnych i ich wpływu na środowisko. Głośny Przegląd Islandii Republika alpejska cierpi na brak skutecznych rozwiązań w zakresie recyklingu starej odzieży, co skutkuje planowym usuwaniem odpadów.

Duża część starej odzieży, która nie jest już noszona, zostaje spalona lub unieszkodliwiona w inny sposób. Odpowiada to ogólnej tendencji panującej w wielu krajach Europy – w Niemczech co roku wyrzuca się 1,3 mln ton odzieży, często bez możliwości recyklingu. Głośny taz Dorośli w Niemczech posiadają średnio 95 sztuk odzieży, ale wiele z nich jest rzadko używanych.

Wyzwania związane z recyklingiem starych ubrań

Od początku roku UE weszła w życie rozporządzenie w sprawie odzieży używanej, które stanowi, że zużytych tekstyliów nie można już wyrzucać razem z odpadami domowymi. Celem tego programu jest promowanie ponownego wykorzystania włókien, ale wiąże się to z wieloma wyzwaniami. Często zdarza się, że materiały składają się z materiałów mieszanych, które nie są łatwe do recyklingu. Dodatkowo proces sortowania wymaga pracy ręcznej, co ogranicza efektywność recyklingu.

Pomimo ustalonych przepisów, w krajach członkowskich UE do recyklingu trafia obecnie jedynie 1 proc. starej odzieży. Wiele firm zgłasza nadprodukcję materiałów pochodzących z recyklingu, a jednocześnie popyt ze strony przemysłu pozostaje niski. Sytuację pogarsza fakt, że operatorzy kontenerów na odzież obawiają się, że tylko niewielka część zebranych tekstyliów zostanie faktycznie poddana recyklingowi.

Globalny wpływ przemysłu tekstylnego na środowisko

Przemysł tekstylny jest jedną z głównych przyczyn zanieczyszczenia środowiska, nawet większym niż międzynarodowy ruch lotniczy i morski łącznie. Odpowiada za 20 procent światowego zanieczyszczenia wody, a do wyprodukowania jednej bawełnianej koszulki potrzeba około 2700 litrów słodkiej wody. W tym kontekście tym bardziej godne ubolewania jest to, że wiele elementów odzieży trafia do kosza, zamiast zostać wykorzystanych w sposób zrównoważony lub poddany recyklingowi.

Kluczowa jest inicjatywa firm zajmujących się utylizacją odpadów, mająca na celu opracowanie nowych technologii sortowania starej odzieży. Stowarzyszenie FairWertung podkreśla znaczenie recyklingu i żąda, aby producenci projektowali swoje produkty w taki sposób, aby można je było łatwiej poddać recyklingowi.

Biorąc pod uwagę obecną sytuację, konieczne jest udoskonalenie systemu, aby sprostać wyzwaniom związanym z recyklingiem starej odzieży. Ustanowienie nowych systemów zbierania może zająć od 12 do 36 miesięcy. Obrońcy konsumentów radzą, aby nie traktować zakazu wyrzucania wraz z odpadami domowymi dosłownie, aby nie zagrozić użyteczności innych tekstyliów.

Recykling i ponowne wykorzystanie starych ubrań to niezbędne kroki mające na celu odciążenie środowiska i zapewnienie niezbędnego zrównoważonego rozwoju w przemyśle tekstylnym. Jednakże sytuacja jest obecnie niepokojąca w Islandii, a także w Niemczech i innych krajach europejskich.