Jak sobie radzić ze słabym partnerem wędrówek

Jak sobie radzić ze słabym partnerem wędrówek

Można śmiało powiedzieć, że Peter jest ode mnie znacznie silniejszym i bardziej doświadczonym turystą. Na Cotopaxi skoczył do przodu na przód grupy, podczas gdy ja trząsłem się i potykałem z tyłu. Na Matavanu utrzymywał mnie w spokoju, kiedy prawie wybuchnęłam płaczem. Na Nevis Peak znalazł szlaki, na które ja byłem ślepy.

Oczywiście nie jest pierwszym, który wyrusza na wędrówki ze słabym partnerem. W A Walk in the Woods autor Bill Bryson opisuje wędrówkę fragmentem Szlaku Appalachów ze Stephenem Katzem, swoim brzuchatym przyjacielem, który pojawia się całkowicie nieprzygotowany na czekającą go ciężką próbę.

Czasami, jak w książce Brysona, różnica w działaniu może być zabawna. Zwykle jest to denerwujące. Czasem pokonuje.

Są jednak rzeczy, które możesz zrobić, aby uczynić to doświadczenie przyjemniejszym (lub przynajmniej mniej bolesnym) dla Was obojga. Oto, co działa dla mnie i Petera.

Nie trać swojej cierpliwości – nawet jeśli stracisz ich

Łatwo jest naskoczyć na kogoś, kto nie stara się. W końcu to tylko stawianie jednej nogi przed drugą – wystarczy determinacja mentalna.

Ale nie dla każdego jest to takie proste. Sprawność fizyczna, aklimatyzacja wysokościowa, doświadczenie i nastawienie odgrywają rolę. Umiarkowana wędrówka dla Ciebie może być niezwykle trudna dla kogoś innego. Staraj się zachować spokój i pozytywne nastawienie. Zachęcaj słabego wędrowca i nie okazuj, że jesteś znudzony lub zaniepokojony, nawet jeśli tak jest. To tylko ich jeszcze bardziej zdemoralizuje.

Jeśli stracą cierpliwość, nie przyjmuj postawy defensywnej („No cóż, nie prosiłem cię, żebyś przyszedł” lub „Większość ludzi sobie z tym poradzi”). Mogą się złościć, kiedy muszą się złościć, ale powinieneś zachować spokój.

Daj im przestrzeń, ale nie za dużo

Nie myśl, że musisz stać przy niej. Jeśli będziesz kontynuować wędrówkę, będzie to dowód, że nadal czerpiesz korzyści z tego doświadczenia.

alt=“Unikaj wyczerpania cieplnego”>Atlas i butyKia wędruje po pustyni Atakama, najsuchszym miejscu na ziemi

Oczywiście należy uważać, aby nie oddalić się za daleko. Jeśli wybierasz się na wędrówkę w ekstremalnych warunkach pogodowych lub na dużej wysokości, być może będziesz musiał zwracać uwagę na swojego partnera, czy nie występują u niego objawy choroby wysokościowej lub wyczerpania cieplnego.

Poza tym, jeśli zrobisz sobie przerwę, a oni cię dogonią, spędź z nimi pięć minut, zamiast wracać. Być może po prostu wzięli sobie przerwę, ale tak się nie stało.

robić zdjęcia

Jeśli masz przy sobie aparat, poświęć trochę czasu na zrobienie zdjęć. Daje to Twojemu partnerowi czas na dogonienie Cię lub nawet pójście do przodu bez poczucia winy za to, że Cię powstrzymuje.

Nie zmieniaj planu

alt=„Wybierz powolny, ale stały postęp wzdłuż dobrze zaplanowanej trasy”>Czas snówWybierz powolny, ale stały postęp wzdłuż dobrze zaplanowanej trasy

Jeśli wybierasz się na odludziu lub w niebezpiecznym terenie, nie ulegaj pokusie pójścia na skróty lub odstąpienia od planu. Słyszeliśmy doniesienia o turystach, którzy gubili się na całe dni, ponieważ skorzystali z nieplanowanego skrótu.

Odchylenia od planu prowadzą do nieprzewidywalnych zdarzeń. Najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić dla swojego partnera w wędrówce, jest powolny, ale stały postęp wzdłuż dobrze zaplanowanej trasy.

Zmniejsz obciążenie

Jeśli Twój partner w wędrówce zmaga się z ciężarem na plecach, rozważ odciążenie pleców, jeśli to możliwe. Czasami kilka dodatkowych kilogramów może zrobić różnicę.

Kiedy dotarliśmy na Isla del Sol i czekałem na stromy, 30-minutowy spacer na wysokości prawie 4000 metrów, mając na plecach 13 kg ciężaru, wiedziałem, że nie dam rady. Na szczęście miejscowy chłopak zaproponował, że poniesie za mnie moją torbę. W tej sytuacji Peter niewiele mógł dla mnie zrobić, bo sam dźwigał 20kg, ale w innych okolicznościach (Matavanu!) odciążył mój bagaż, co ogromnie pomogło.

Nigdy nie popadaj w samozadowolenie

To oczywiste, ale zawsze pakuj dziesięć najważniejszych rzeczy i zawsze opowiadaj komuś o swoich planach – nawet jeśli wybierasz się na wymęczoną wędrówkę.

W zeszłym roku siedmiu turystów w kaskach, kombinezonach i uprzężach zginęło w wyniku gwałtownej powodzi w Parku Narodowym Zion. Jeśli nieprzewidziane zdarzenia mogą dotknąć bardzo doświadczonych i dobrze przygotowanych turystów, mogą dotknąć każdego, więc daj sobie największą szansę.

stary=„„>

W wieku 44 lat Bill Bryson wyruszył na wędrówkę Szlakiem Appalachów w towarzystwie swojego przystojnego przyjaciela Stephena Katza. W Spacerze po lesie opowiada o swoich przeżyciach w rozległych, splątanych lasach, które od trzystu lat straszą rozsądnych ludzi.

Misja: Czas marzeń

      .