The Journey That Changed Me: Jini Reddy

The Journey That Changed Me: Jini Reddy

Από την πεζοπορία στο Νεπάλ μέχρι την εξερεύνηση του Ιράν και του Πακιστάν, η συγγραφέας Jini Reddy μας διασκεδάζει με ιστορίες για τα ταξίδια που την άλλαξαν

Αν υπήρχε ποτέ μια μυστηριώδης διεθνής γυναίκα, πιθανότατα θα έμοιαζε πολύ με την Τζίνι Ρέντι. Βρετανός συγγραφέας και δημοσιογράφος, ο Jini έχει ζήσει στο Λονδίνο, το Μόντρεαλ, το Χονγκ Κονγκ, την Προβηγκία και την Τιφλίδα.

alt="Η συγγραφέας Τζίνι Ρέντι χαμογελά">

Ταξίδεψε υπό ένοπλη φρουρά στις κοιλάδες Kalash του Πακιστάν, ολοκλήρωσε το Annapurna Circuit από μια ιδιοτροπία και εγκαταστάθηκε σε έναν ξενώνα ανδρών στην τρομακτική πόλη του Δελχί.

Ως συγγραφέας, η Τζίνι κέρδισε το Βραβείο British Guild of Travel Writers Award για το ντεμπούτο της, Wild Times, και πρόσφατα ανακηρύχθηκε μία από τις Women of Impact του National Geographic.

Στο νέο της βιβλίο, Wanderland, η Jini συνδυάζει τη γραφή της φύσης, τον προσωπικό προβληματισμό και τα απομνημονεύματα για να καταγράψει την αναζήτησή της για το μαγικό στο τοπίο. Εδώ μας μιλά για το ταξίδι που την άλλαξε.

Το Wanderland είναι ένα μοναδικό κομμάτι της ταξιδιωτικής λογοτεχνίας. Για ποιον είναι αυτό;

Το Wanderland έχει να κάνει με την αναζήτησή μου για μαγεία στο τοπίο. Είμαι ταξιδιωτικός συγγραφέας για μεγάλο χρονικό διάστημα και πάντα με τραβούσε η μαγεία και ο μυστικισμός. Επίσης, εμπνεύστηκα πολύ από ανθρώπους από ιθαγενείς πολιτισμούς που γνώρισα στα ταξίδια μου. Μίλησαν για κοινωνία με τις αισθανόμενες δυνάμεις της φύσης και το βρήκα συναρπαστικό. Ήθελα να μάθω αν ήταν δυνατό για μένα, ως φυσιολογικό άτομο, να βιώσω αυτού του είδους τη σύνδεση.

Κατέληξα σε ένα αρκετά ανορθόδοξο μονοπάτι μέσα από διάφορα τοπία στη Βρετανία και είχα ασυνήθιστες συναντήσεις και εμπειρίες. Θα έλεγα ότι το βιβλίο είναι κατάλληλο για όποιον ενδιαφέρεται για την πνευματικότητα, τον μυστικισμό, την πεζοπορία και τη φύση ευρύτερα.

Λατρεύω τη μυθοπλασία και προσπάθησα να κάνω μια ιστορία από αυτήν. Ήταν επίσης σημαντικό για μένα ότι το βιβλίο μου ήταν προσβάσιμο, αξιόλογο και διασκεδαστικό. Δεν ταιριάζει εύκολα σε ένα είδος, αλλά ποτέ δεν μου άρεσε η πυγμαχία! Σίγουρα δεν νιώθω ότι χωράω σε τίποτα.

Ως κάποιος που βρίσκει παρηγοριά στη φύση, πώς αντιμετωπίζετε το lockdown;

Είμαι τυχερός που έχω έναν κήπο και ένα ήσυχο δάσος στο τέλος του δρόμου μου. Κάθε πρωί πηγαίνω μια βόλτα εκεί και άλλοτε αφήνω τους φόβους μου, άλλοτε απλώς απολαμβάνω αυτή την ιδιαίτερα έντονη άνοιξη που περνάμε.

alt=«Η συγγραφέας Τζίνι Ρέντι κάνει ποδήλατο»>Τζίνι ΡέντιΗ Τζίνι Ρέντι μπαίνει στο ποδήλατό της

Έχω επίσης ένα ποδήλατο, που βοηθάει, και μένω σε ένα πολύ πράσινο μέρος της πόλης. Αλλά δεν έχουν όλοι κήπο ή δάσος ή πρόσβαση σε πάρκο. Το να βιώσεις ένα lockdown από πολυώροφα απαιτεί ένα εντελώς διαφορετικό επίπεδο ανθεκτικότητας.

Έχετε πει ότι αισθάνεστε ευπρόσδεκτοι στη φύση, αλλά αναγνωρίζετε επίσης ότι υπάρχουν εμπόδια για τους ανθρώπους της εργατικής τάξης και τους έγχρωμους. Γιατί είναι σημαντικό να πάμε στη φύση;

Νομίζω ότι τα εμπόδια συχνά έχουν τις ρίζες τους σε κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες. Και πρέπει να εξετάσουμε την ιστορία της ιδιοκτησίας γης στη χώρα - είναι συντριπτικά λευκή, σωστά; Όλα αυτά επηρεάζουν και διαμορφώνουν την αντίληψη των τόπων και την υποδοχή που μπορεί να λάβετε.

Ήμουν ταξιδιωτικός συγγραφέας, οπότε έχω συνηθίσει να ταξιδεύω σε νέα μέρη και να νιώθω ξένος, και είμαι εντάξει με αυτό. Ωστόσο, κατά καιρούς ένιωσα υπερ-ορατή και άβολα στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη γενέτειρά μου. Αλλά αυτό δεν θα με εμπόδιζε ποτέ να ερευνήσω. Και η φύση δεν κρίνει, ξέρεις; Η σχέση ανάμεσα σε εσάς και τη φύση ή το τοπίο γύρω σας είναι μια βαθιά προσωπική υπόθεση.

Νομίζω ότι πρέπει να πάρουμε λίγο καθαρό αέρα στους πνεύμονές μας. Το να είσαι έξω σου δίνει μια νέα προοπτική και αυτό είναι καλό για την ψυχική υγεία. Ακτές, ποτάμια, βουνά, πάρκα και λιβάδια είναι όμορφα μέρη για διαμονή. Η ψυχή μας χρειάζεται ομορφιά. Νομίζω ότι στον σύγχρονο κόσμο είναι πολύ εύκολο να ξεχνάμε ότι εμείς οι άνθρωποι είμαστε μέρος της φύσης.

Ας στραφούμε στο ταξίδι που σας άλλαξε. Ποια περιοχή σας επηρέασε περισσότερο;

Όσον αφορά τα ταξίδια που με έχουν αλλάξει πραγματικά, θα έπρεπε να είναι το πρώτο μου μεγάλο ταξίδι στην Ασία. Ήμουν στα 20 μου και άφησα μια καλή δουλειά στις εκδόσεις για να γίνω εθελοντής στο Νεπάλ. Είχα πολύ ασαφή σχέδια, χωρίς πιστωτική κάρτα, 500 £, χωρίς τηλέφωνο και χωρίς διαμονή. Ο φίλος του φίλου που νόμιζα ότι θα με συναντούσε στο αεροδρόμιο δεν υπήρχε πουθενά. Οι πρώτες 24 ώρες ήταν ένα σοκ για το σύστημά μου και μεγάλωσα γρήγορα!

Την επόμενη μέρα, συμβουλεύτηκα το Oracle (ο οδηγός μου στο Lonely Planet) και αποφάσισα να κάνω πεζοπορία στην πίστα Annapurna, μια διαδρομή 21 ημερών που διασχίζει ένα ορεινό πέρασμα 5.500 μέτρων (18.044 πόδια), ένα από τα υψηλότερα στο Νεπάλ. Μόνος, δεν έκανε ποτέ περισσότερες από μία πεζοπορίες στην περιοχή Peak.

alt="Προβολή του κυκλώματος Annapurna">Zzvet/ShutterstockΆποψη της πίστας Annapurna

Ευτυχώς, πήγα σε μια διάλεξη για την ασθένεια του υψομέτρου και συνειδητοποίησα ότι θα ήμουν συγκλονισμένος. Κατά σύμπτωση, γνώρισα έναν τύπο από το Γιορκσάιρ την ίδια μέρα και κάναμε πεζοπορία μαζί. Η διέλευση αυτής της πάσας, Thorung La, ήταν το πιο δύσκολο πράγμα που έχω κάνει ποτέ σε ολόκληρη τη ζωή μου, σωματικά.

Όσον αφορά το πώς με άλλαξε, έχω αναπτύξει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στην ικανότητά μου να ταξιδεύω και να φροντίζω τον εαυτό μου μόνος σε άγνωστα, μακρινά περιβάλλοντα.

Νομίζω ότι το Ιράν είχε επίσης μεγάλη επιρροή πάνω μου. Η εμπειρία μου ήταν τόσο αντιφατική με όλα όσα είχα διαβάσει στον Τύπο. Οι Ιρανοί είναι τόσο εγκάρδιοι, τόσο ποιητικοί, τόσο διασκεδαστικοί! Μου άρεσαν τα αγροτικά τοπία και οι πόλεις που ταξίδεψα. Ήμουν εντελώς μαγεμένος. Πραγματικά αισθάνομαι για τους Ιρανούς που αγαπούν τη διασκέδαση και ωστόσο ζουν με τους περιορισμούς που έχουν.

alt="Ένα ταξίδι στο Ιράν είχε μεγάλη επίδραση στον Τζίνι Ρέντι">Anujak Jaimook/ShutterstockΤζαμί Agha Bozorg στο Kashan, Ιράν

Είχα την ίδια αίσθηση στο Πακιστάν. Μια εξαιρετικά όμορφη χώρα γεμάτη υπέροχους, εγκάρδιους ανθρώπους. Επισκέφτηκα τις κοιλάδες Καλάς και με την ευκαιρία αυτή είχα μια ένοπλη συνοδεία αποτελούμενη από τέσσερις σωματοφύλακες με καλάσνικοφ, καθώς οι Ταλιμπάν ήταν γνωστό ότι περνούσαν από την περιοχή. Θυμάμαι ότι ένας άντρας έβγαλε μια κουρελιασμένη φωτογραφία της πριγκίπισσας Νταϊάνα. Προφανώς είχε πάει στο χωριό του και έτσι είχαν μετονομάσει το χωριό «Διάνα» προς τιμήν της.

Ποιο ταξίδι θα θέλατε να επαναλάβετε;

Θα ήθελα να επιστρέψω στη Ναμίμπια. Ήταν ένα πραγματικό μάθημα για τη δύναμη της ωμής, άγριας φύσης. Ήταν ταπεινωτικό. Θα ήθελα πολύ να δω μια ομάδα παιδιών της πόλης σε αυτό το περιβάλλον. για να δούμε τι αντίκτυπο μπορεί να έχει αυτό στην οπτική τους για τη ζωή.

Υπήρχε ένα μέρος κοντά στα σύνορα με την Αγκόλα -είχα πετάξει με έναν πιλότο σε ένα μικροσκοπικό αεροπλάνο- και όταν προσγειωθήκαμε, το μόνο που μπορούσα να δω για μίλια ήταν αυτή η κυλιόμενη, ροδακινί άμμος. Και κανένας κόσμος. Νόμιζα ότι είχα παραισθήσεις.

Έχετε ακόμα έναν ονειρεμένο προορισμό που δεν έχετε δει ακόμα;

Θα ήθελα να ταξιδέψω στα Νησιά Φερόε ή στη Φινλανδία ή στο Καναδικό Γιούκον ή στα Βορειοδυτικά Εδάφη. Αισθάνομαι πολύ έλξη προς τον Βορρά αυτές τις μέρες!

alt="Puffins χαλαρώνουν στις Mykines, Faroe Islands">Άτλας & ΜπότεςΟι Νήσοι Φερόες βρίσκονται ψηλά στη λίστα με τα αξιοθέατα του Ρέντι

Ταξιδιωτικός οδηγός ή όχι ταξιδιωτικός οδηγός;

Λατρεύω τους ταξιδιωτικούς οδηγούς. Απλώς δεν θα τους ακολουθούσα κατά γράμμα! Συνιστώ τον Bradt. Και όχι μόνο επειδή δημοσίευσαν το πρώτο μου βιβλίο, Wild Times. Η ιδρύτρια, Hilary Bradt, είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα γυναίκα.

Είστε σχεδιαστής ή θεατής;

Λίγο και από τα δύο. Αυτές τις μέρες μου αρέσει να ξέρω πού μένω, αλλά δεν έχω επιλογή από πράγματα να δω. Με ενδιαφέρει περισσότερο να συνδεθώ με ένα μέρος σε ένα βαθύτερο και πιο μαγικό επίπεδο.

Έβαλα μια πρόθεση και στέλνω τη σκέψη πριν φύγω ότι είμαι εκεί για να τιμήσω το πνεύμα του τόπου που βρίσκομαι. Λειτουργεί για μένα – υπάρχουν πάντα στιγμές καθαρής γοητείας όταν ταξιδεύω με αυτή τη νοοτροπία.

Ξενοδοχείο ή ξενώνας (ή κάμπινγκ);

Προτιμώ Airbnb και ανεξάρτητα οικολογικά καταλύματα, εξοχικές κατοικίες ή καταφύγια. Έχω κάνει το μερίδιό μου στο κάμπινγκ, αλλά το να βάζω εξοπλισμό δεν είναι ελκυστικό αυτές τις μέρες. Έχω μείνει στους πιο σπαρτιάτικους ξενώνες στην Ινδία. Κάποτε το μόνο μέρος που μπορούσα να βρω ήταν ένα κρεβάτι σε έναν ξενώνα ανδρών στο Δελχί. Δεν είναι μια εμπειρία που θα ήθελα να επαναλάβω.

Έχω μείνει επίσης σε απίστευτα λαμπερά, ακόμη και ανακτορικά καταλύματα και το απόλαυσα πραγματικά! Αλλά δεν το χρειάζομαι. Μου αρέσει να βρίσκομαι σε μέρη όπου η διατήρηση και η κοινότητα είναι μέρος του ήθους.

Ποια ήταν η πιο σημαντική ταξιδιωτική εμπειρία σας;

Αυτό είναι πολύ δύσκολο. Σχεδόν αδύνατο. Μου έρχεται στο μυαλό η Ναμίμπια. Μου άρεσαν αυτά τα απέραντα, τραχιά τοπία, τα γήινα χρώματα. Είναι απλά εξαιρετικά όμορφο και διώχνει όλες τις σκέψεις από το μυαλό σου.

Πρέπει να ρωτήσουμε: εμφανιστήκατε γυμνή στο Guardian Travel. Πως;

Ήμουν μόνος μου αναζητώντας τη φύση στα Πυρηναία. Νήστεψα και στρατοπέδευσα άγρια ​​σε μια βουνοκορφή για πέντε μέρες. Είχε καύσωνα, μεσοκαλοκαίρι. Δεν ήταν κανείς εκεί και σκέφτηκα, γιατί με νοιάζει καν τα ρούχα; Έτσι, έβγαλα μια φωτογραφία του εαυτού μου χρησιμοποιώντας ένα χρονοδιακόπτη στην κάμερά μου. (Δεν είχα μαζί μου το τηλέφωνό μου. Το είχα αφήσει στον οδηγό που με έφερε εδώ.)

Έκανα ένα κομμάτι για το Metro και αυτή ήταν η φωτογραφία που τράβηξαν. Πέντε χρόνια αργότερα και εδώ είμαστε σε lockdown και ο Guardian έψαχνε για άρθρα σχετικά με τα ταξίδια απομόνωσης και έτσι πρότεινα την ιστορία μου στα Πυρηναία. Είχα κυριολεκτικά τη μία φωτογραφία: τη γυμνή!

https://www.instagram.com/p/B-o1x7bH5Ko/

Τελικά γιατί να ταξιδέψεις;

Είναι στο DNA μου. Ο πατέρας μου ήταν μανιώδης ταξιδιώτης. Αυτός και η μητέρα μου ζούσαν σε λίγες χώρες, οπότε πρέπει να έχω κληρονομήσει το γονίδιο. Πάντα μου φαινόταν σαν δεύτερη φύση. Αυτές τις μέρες με ενδιαφέρει πολύ να κάνω έρευνα πιο κοντά στο σπίτι, όχι μόνο λόγω του αποτυπώματος άνθρακα που έχω, αλλά επειδή με ελκύει τώρα.

old="">

Ο Robert Macfarlane περιγράφει το Wanderland της Jini Reddy ως «μια αστεία, ευγενική, πρωτότυπη και πολύ μοντέρνα αναζήτηση για το μαγικό (όχι το μυθικό) στη βρετανική ύπαιθρο που με έκανε να γελάσω και να με συγκίνησε». Το Wanderland είναι πλέον διαθέσιμο σε σκληρό εξώφυλλο.

Κεντρική εικόνα: Rapitpunt/Shutterstock

        .