Długie podróże: czy ból jest tego wart?

Veröffentlicht:

Aktualisiert:

Von: wom87

Peter przeoczył nasze otoczenie. „Będzie ci tu dobrze?” Zapytał zdenerwowany i przypomniał sobie mój upadek w Beverly's Beach.

Właśnie zakończyliśmy naszą wycieczkę przez obiekty Eco-Lodge na wyspie Mafana u wybrzeży Vava’u w Tonga. Peter, który spędził miesiące swojego życia z dzikim biwakiem, nie był pod wrażeniem, ale nie zajmowałem się czymś podstawowym od czasu mojej podróży do Bangladeszu 20 lat temu. Czy skończyłbym?

punkty bólu

  • Prysznice deszczowe: Ponieważ na wyspie nie ma płynnej wody, musieliśmy wziąć prysznic w stojącej wodzie deszczowej, która kapała z lufy leżącej z irytującej częstotliwości. Mycie włosów wymagało cierpliwości podobnej do Zen, której po prostu nie mam.

  • Solone sztućce: Woda deszczowa na wyspie jest cenna, więc musieliśmy spłukać całe nasze potrawy w morzu - co nie wykracza poza moje standardy higieny.

  • Usuwanie jedzenia: Nasze resztki musiały być pozbawione w pniu drzewa, aby „myszy pozostały z kuchni”.

  • Toaleta kompostowa: To było wiadro w szopie z blachy z kilkoma drewnianymi deskimi, które zostały zmontowane jako siedzenia. Nie było spłukiwania; Po prostu popiół wiadra, aby ukryć Twój biznes.

  • Całkowita izolacja: nigdzie nie było wody pitnej. Nie było sklepów, ulic ani ludzi. Oprócz mnie Peter i Vinnie, którzy kierują tym miejscem, nie był tak naprawdę nikim na całej wyspie, co dało mu bardzo przerażające uczucie.

    • punkt zwrotny

    Drugiego dnia postanowiliśmy jechać kajakiem na jakieś małe, nienazwane wyspy w pobliżu. Mieliśmy szczęście, że mieliśmy niesamowite doświadczenia (np. Prywatny obiad na piaskownicy na środku Oceanu Indyjskiego), ale zawsze były one organizowane przez kurort.

    Tym razem byliśmy tam na własnym popędu. Nie było depozytu, który nas zabrał, żaden kapitan, który czekał, aby nas przywrócić, bez briefingu bezpieczeństwa, kosza żywności, bez towarzyszenia osoby.

    Mieliśmy dla siebie te wyspy Pacyfiku. Rzadkość tego doświadczenia była naprawdę zapierająca dech w piersiach. Kiedy spojrzałem na wodę z powrotem na wyspę Mafana, zdałem sobie sprawę, że prawdopodobnie nigdy więcej nie będę w takiej pozycji.

    • alt = "Fernreisen">
    • alt = "">
    • alt = "">
    • alt = "Fernreisen">
    • alt = "Fernreisen">
    • alt = "Fernreisen">
    • alt = "Fernreisen">
    • alt = "Fernreisen">
    • alt = "">
    • alt = "">
    • alt = "">
    • alt = "">
    • alt = "Fernreisen">
    • alt = "Fernreisen">
    • alt = "Fernreisen">
    • alt = "Fernreisen">
    • alt = "">
    • alt = "">
    • alt = "">
    • alt = "">
    • alt = "">
    • alt = "">
    • alt = "">
    • alt = "">
    • alt = "">
    • alt = "">
    • alt = "">
    • alt = "">

    Wyrok

    Długie podróż jest warta bólu. Tak, musieliśmy wziąć dwa loty i łódź, aby się tam dostać, i tak, wyszliśmy z wody pitnej i tak, nasze posiłki zawierały więcej soli morskiej niż elegancka torba z wiórami Waitrose, ale czysty cud, niezamieszkane wyspy Pacyfiku, aby odkryć ból.

    Główne zdjęcie: Mapy Google 
     .