Οι πιο αμφιλεγόμενοι ταξιδιωτικοί προορισμοί στον κόσμο: πρέπει να πάτε;

Οι πιο αμφιλεγόμενοι ταξιδιωτικοί προορισμοί στον κόσμο: πρέπει να πάτε;

Εξετάζουμε μερικούς από τους πιο αμφιλεγόμενους προορισμούς του κόσμου που συνεχίζουν να προσελκύουν τα πλήθη

Να πάμε ή όχι;

Υπάρχουν κάποιοι προορισμοί που όσο τέλεια και αν είναι τα τοπία τους ή πόσο ιστορικά τα αρχαία τους εδάφη, πάντα θα προκαλούν έντονη αντίδραση στους ταξιδιωτικούς κύκλους. Είτε για πολιτικούς, γεωγραφικούς ή κοινωνικούς λόγους, οι απόψεις για τους πιο αμφιλεγόμενους ταξιδιωτικούς προορισμούς στον κόσμο είναι πιθανό να διίστανται για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.

Παρακάτω βλέπουμε μερικούς από τους πιο αμφιλεγόμενους και αμφιλεγόμενους προορισμούς που, δικαίως ή αδίκως, προσελκύουν τα τουριστικά πλήθη χρόνο με το χρόνο.

Μαρακές, Μαρόκο

«Γάμησε τον εαυτό σου», μου σφύριξε ο άντρας με τη μαϊμού, «και γάμησε τη μάνα σου».

Μόλις είχαμε φτάσει στο Μαρακές και αρχίσαμε να περπατάμε στην κεντρική πλατεία όταν μας πλησίασε ένας άντρας με μια αλυσοδεμένη μαϊμού και ζήτησε χρήματα για μια φωτογραφία. Δεν θέλαμε πραγματικά μια φωτογραφία μιας αλυσοδεμένης μαϊμούς, οπότε αρνηθήκαμε ευγενικά να προκαλέσουμε την παραπάνω αντίδραση. Γοητευτικός.

Θα μπορούσατε να πείτε ότι αυτή είναι μια μεμονωμένη περίπτωση, αλλά δεν είμαι ο μόνος που βρίσκω το Μαρακές λίγο επιθετικό και άψυχο: απλώς ρωτήστε τους φίλους σας που έχουν πάει εκεί, διαβάστε τις απόψεις ταξιδιωτικών δημοσιογράφων ή κάντε μια γρήγορη αναζήτηση στο Google. Κάποιοι θα μοιραστούν εξίσου συγκρουσιακές εμπειρίες με τους εμπόρους του Μαρακές, ενώ άλλοι θα εκθειάσουν τις αρετές τους.

Πρέπει να πω ότι το Μαρόκο ως χώρα δεν είναι τόσο διχαστικό. Προσωπικά, λάτρεψα τον χρόνο μου στην Εσσαουίρα, τη Μερζούγκα και την υπόλοιπη νοτιοανατολική έρημο. Η πεποίθησή μου και η γενική συναίνεση στο διαδίκτυο είναι ότι το Μαρακές δεν αντικατοπτρίζει το υπόλοιπο Μαρόκο.

Ισραήλ

alt="israel-divisive-goals">

Το Ισραήλ είναι η ενσάρκωση της διαμάχης και συνεχίζει να είναι ένας από τους πιο αμφιλεγόμενους ταξιδιωτικούς προορισμούς στον κόσμο. Ας αποφύγουμε ένα μάθημα ιστορίας εδώ και ας υποθέσουμε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θα γνωρίζουν τα βασικά όταν πρόκειται για τη συζήτηση για τη Μέση Ανατολή και τη συμμετοχή του Ισραήλ. Πολύ λίγοι μπορούν να παραμείνουν ουδέτεροι σχετικά με την κάπως αμφισβητήσιμη, αν όχι εντελώς επιθετική, εξωτερική πολιτική του Ισραήλ.

Είναι πιθανώς ασφαλές να υποθέσουμε ότι οι περισσότεροι από τους άμεσους γείτονες του Ισραήλ δεν ενδιαφέρονται για το μέρος ως προορισμό διακοπών. Ωστόσο, η Ευρώπη και ο υπόλοιπος κόσμος είναι πιο διχασμένοι.

Πάνω από τρία εκατομμύρια τουρίστες επισκέπτονται το Ισραήλ κάθε χρόνο, με την Ιερουσαλήμ, το Τελ Αβίβ και το Ελιάτ μεταξύ των πιο δημοφιλών προορισμών. Κάποιοι θα το βρουν δύσκολο να το χωνέψουν, καθώς το Ισραήλ έχει καταλάβει βίαια εδάφη στην Ιορδανία, τη Συρία, τον Λίβανο, την Αίγυπτο και την Παλαιστίνη.

Βιετνάμ

Δεν έχω πάει ποτέ στο Βιετνάμ και δεν ήξερα πόσο αμφιλεγόμενο είναι μεταξύ των ταξιδιωτών. Αφού διάβασα το άρθρο του ταξιδιωτικού blogger Nomadic Matt και τα 300 (και πολλά) σχόλια που ακολουθούν, μπορώ να καταλάβω γιατί μπορεί να είναι κουραστικό ή ακόμα και ενοχλητικό για ορισμένους επισκέπτες - ειδικά τους Αμερικανούς.

Ο Ματ προβάλλει ένα συναρπαστικό επιχείρημα, εξηγώντας ότι έχει παλέψει με εχθρότητα όταν πρόκειται να πληρώσει για υπηρεσίες και αγαθά. Προτείνει ότι αυτό μπορεί να οφείλεται στη διαφορά μεταξύ πολυτέλειας και backpackers:

"Οι Βιετναμέζοι διδάσκονται ότι όλα τα προβλήματά τους προκαλούνται από τη Δύση, ειδικά τη Γαλλία και τις ΗΠΑ, και ότι οι Δυτικοί "χρωστούν" στους Βιετναμέζους. Περιμένουν από τους Δυτικούς να ξοδέψουν χρήματα στο Βιετνάμ και όταν βλέπουν ταξιδιώτες να προσπαθούν να τσιμπήσουν μια δεκάρα, θυμώνουν και επομένως περιφρονούν τους ταξιδιώτες με σακίδιο και τους φέρονται άσχημα."

Αν έχετε βαθιές τσέπες, ίσως να περάσετε υπέροχα...

Σιάμ

alt="διαίρεση ταξιδιωτικών προορισμών">Άτλας & Μπότες

Πολύ τουριστικό; Πολύ άθλια; Πολύ δυνατά; Πάρα πολλοί χίπις προσπαθούν να βρουν την παραλία Άλεξ Γκάρλαντ; Πάρα πολλοί λευκοί άντρες στα 50 τους με κορίτσια από την Ταϊλάνδη στα 20 τους;

Η Ταϊλάνδη μάλλον φταίει για όλα αυτά και πρέπει να ομολογήσω ότι δεν ερωτεύτηκα τη χώρα όταν επισκέφτηκα το 2011. Απόλαυσα τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας όπως η Καμπότζη και η Μαλαισία πολύ περισσότερο από την Ταϊλάνδη.

Η Ταϊλάνδη είναι μια υπέροχη χώρα με πανέμορφα τοπία που κόβουν την ανάσα, αλλά η πολυετής παρηγοριά σε ορδές «ιδιοτελών» τουριστών έχει επηρεάσει τους ντόπιους της χώρας, καθώς και την προοπτική της στο σύνολό της.

Ντουμπάι (και Λας Βέγκας!)

alt="διαίρεση ταξιδιωτικών προορισμών">

Αυτές οι δύο πόλεις υψώνονται από την έρημο σε αντίθετες πλευρές του κόσμου. Το καθένα προέρχεται από ένα πολύ διαφορετικό πολιτισμικό υπόβαθρο με παρόμοιο τελικό αποτέλεσμα.

Εντελώς αφύσικα, εντελώς αταίριαστα με το περιβάλλον τους, είναι αναμφισβήτητα δύο από τις πιο ξεφτιλισμένες πόλεις στον κόσμο, που επιδίδονται σε υπερβολική τέρψη, είτε πρόκειται για τζόγο είτε απλώς για αυτοεπιεική κατανάλωση.

Ωστόσο, και οι δύο αυτές πόλεις έχουν εντυπωσιακούς ορίζοντες και ό,τι τους λείπει σε πολιτισμό και ιστορία, αναπληρώνουν με καθαρή διασκέδαση. Επιπλέον, γράφουν ιστορία είτε σας αρέσει είτε όχι.

Όρος Έβερεστ, Νεπάλ

alt="διαίρεση ταξιδιωτικών προορισμών">Dreamtime

Πάνω από 8.000 άτομα έχουν ανέβει στο Έβερεστ από τότε που ο Sir Edmund Hilary και ο Sherpa Tenzing Norgay ανέβηκαν για πρώτη φορά στο βουνό το 1953.

Είναι φιλικό προς το περιβάλλον που τόσοι πολλοί κατεβαίνουν (σκαρφαλώνουν;) στο βουνό κάθε χρόνο και αφήνουν τα σκουπίδια, τα σκουπίδια και τους νεκρούς τους στην πλαγιά του βουνού; Παρεμπιπτόντως, είναι ηθικό να υπάρχουν άλλοι 16 θάνατοι το 2014;

Πρόσφατα, οι φήμες για συνωστισμό, επικίνδυνο «μποτιλιάρισμα» στα 8.000 μέτρα, υπερβολικά σκουπίδια και μαζικούς καβγάδες στο στρατόπεδο βάσης έχουν γίνει πρωτοσέλιδα.

Σε κάθε περίπτωση, θα ήθελα να προσθέσω τον εαυτό μου στη λίστα των κορυφαίων - αυτό με κάνει κακό άνθρωπο;

Σαουδική Αραβία

Το 2012, πάνω από τρία εκατομμύρια μουσουλμάνοι έκαναν προσκύνημα, ή Χατζ, στη Μέκκα της Σαουδικής Αραβίας. Αυτή ήταν μια χρονιά ρεκόρ και οι αριθμοί αυξάνονται σταθερά εδώ και δεκαετίες, με πολύ περισσότερα από δύο εκατομμύρια να αναμένονται κάθε χρόνο. Το ίδιο το Χατζ δεν είναι η διαμάχη εδώ. είναι το τρομερό ιστορικό της Σαουδικής Αραβίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η σωματική τιμωρία είναι ακόμα ευρέως διαδεδομένη και περιλαμβάνει μαστίγωμα και ακρωτηριασμούς για «εγκλήματα» όπως μοιχεία καθώς και σεξουαλική παρέκκλιση και ληστεία. Η θανατική ποινή επιβάλλεται και μπορεί να εκτελεστεί με αποκεφαλισμό με ξίφος, λιθοβολισμό ή πυροβολισμό που ακολουθείται από σταύρωση.

Οι γυναίκες υφίστανται διακρίσεις σχεδόν σε όλους τους τομείς της ζωής, η θρησκευτική ελευθερία είναι ανύπαρκτη, η πολιτική ελευθερία είναι ανύπαρκτη και ο Θεός να σε βοηθήσει αν είσαι ομοφυλόφιλος!

Ομολογουμένως, δεν είναι ένας παραδοσιακός τουριστικός προορισμός, αλλά το γεγονός παραμένει ότι εκατομμύρια τον επισκέπτονται παρά τους πολλούς αλήτες του, ορισμένοι από τους οποίους σίγουρα υπονομεύουν τις διδασκαλίες του Ισλάμ.

Κάποια άλλα;

Ο κατάλογος των αμφισβητούμενων χωρών θα μπορούσε να συνεχιστεί και να συνεχιστεί.

Μετά από χρόνια στο σκοτάδι, η Βιρμανία οδεύει επιτέλους προς το φως χάρη στην Aung San Suu Kyi, αλλά εξακολουθεί να καταφέρνει να διχάζει τις απόψεις μετά από χρόνια υπό στρατιωτική χούντα. Εάν είστε Αμερικανός, η Κούβα θα μπορούσε κάλλιστα να είναι σε αυτήν τη λίστα. Αν όχι, τότε μάλλον έχετε βγει από τον Ψυχρό Πόλεμο με τον υπόλοιπο κόσμο.

Και τι γίνεται με τους προορισμούς υπερδυνάμεων του κόσμου; Η Κίνα εκτελεί χιλιάδες δικούς της ανθρώπους κάθε χρόνο και οι ΗΠΑ έχουν το υψηλότερο ποσοστό κατοχής όπλων στον κόσμο (εκπληκτικό 88 ανά 100 άτομα), για να μην αναφέρουμε τη δική τους τάση για τη θανατική ποινή. Και οι δύο είναι αναμφισβήτητα από τους πιο αμφιλεγόμενους ταξιδιωτικούς προορισμούς στον κόσμο και ωστόσο εξακολουθούν να προσελκύουν ορδές τουριστών χρόνο με το χρόνο.

Κύρια εικόνα asiapundits.com

      .