5 μύθοι για την εκμάθηση γλωσσών

5 μύθοι για την εκμάθηση γλωσσών

Ένα από τα πράγματα στη λίστα μου είναι να μάθω άπταιστα ισπανικά. Έμαθα τα βασικά κατά τη διάρκεια των GCSE μου (πριν από 16 χρόνια!), παρακολούθησα ένα βραδινό μάθημα στο UCL το 2010 και επίσης ασχολήθηκα με τη Rosetta Stone και το Duolingo.

Ενόψει του μεγάλου μας ταξιδιού, αποφάσισα να σοβαρευτώ και έγραψα ένα διαδικτυακό μάθημα Rosetta Stone. Έχω περάσει το μεσαίο επίπεδο Β1 και αυτή τη στιγμή ανεβαίνω. Εν τω μεταξύ, ο Peter ανανεώνει τις βασικές του γνώσεις στα γαλλικά.

Σε συνδυασμό, θα έπρεπε να είχαμε καλύψει μεγάλα τμήματα του Νότιου Ειρηνικού και της Νότιας Αμερικής.

Η γλωσσολογία είναι ένα από τα πάθη μου (ελπίζω να πάρω ένα μεταπτυχιακό σε αυτήν μια μέρα). Όταν άρχισα να μαθαίνω ισπανικά, φυσικά διάβασα μερικές θεωρίες σχετικά με την εκμάθηση γλωσσών. Προς έκπληξή μου, κάποιες από τις υποθέσεις μου αποδείχθηκαν λανθασμένες. Ακολουθούν 5 μύθοι εκμάθησης ξένων γλωσσών που κάθε μαθητής γλώσσας πρέπει να έχει υπόψη του.

Μύθος 1. Είστε πολύ μεγάλοι για να μάθετε μια νέα γλώσσα

Ένα από τα πράγματα που ακούμε πιο συχνά είναι ότι τα παιδιά μαθαίνουν γλώσσες πιο γρήγορα από τους ενήλικες. Παραθέτουμε το συχνά αναφερόμενο παράδειγμα παιδιών μεταναστών που μαθαίνουν αγγλικά χωρίς ξένη προφορά και μεταφράζουν για τους γονείς τους στον γιατρό ή τον οδοντίατρο.

Αυτό συνήθως έχει τις ρίζες του στην «υπόθεση της κρίσιμης περιόδου», η οποία υποδηλώνει ότι τα παιδιά μαθαίνουν γλώσσες καλύτερα επειδή ο εγκέφαλός τους είναι πιο ελαστικός [1].

Ωστόσο, αυτή η θεωρία έχει αμφισβητηθεί επανειλημμένα από την έναρξή της [2] και πειραματικές μελέτες έχουν δείξει ότι οι έφηβοι και οι ενήλικες έχουν καλύτερες επιδόσεις από τα μικρά παιδιά υπό ελεγχόμενες συνθήκες [3].

Είναι επίσης μύθος ότι τα μικρότερα παιδιά μαθαίνουν γλώσσες πιο γρήγορα από τα μεγαλύτερα [4]. Εν ολίγοις: δεν είστε πολύ μεγάλοι για να μάθετε μια νέα γλώσσα, οπότε μην το χρησιμοποιείτε ως δικαιολογία.

Μύθος 2. Ο καλύτερος τρόπος για να μάθεις είναι να ζεις σε μια ξένη χώρα

Η συμβατική σοφία υπαγορεύει ότι αν θέλετε να μάθετε ισπανικά, θα πρέπει να μετακομίσετε στην Ισπανία. Αυτό ακούγεται σαν μια υπέροχη ιδέα, αλλά η μετακόμιση σε μια νέα χώρα χωρίς να μάθετε πρώτα κάποια γραμματική θα σας αναγκάσει να αναπτύξετε κακές συνήθειες.

Μπορεί να νομίζετε ότι θα βελτιωθείτε με την πάροδο του χρόνου, αλλά σκεφτείτε πόσοι μετανάστες πρώτης γενιάς χρησιμοποιούν φράσεις όπως «θα το πάρω» αντί για «θα το πάρω», παρόλο που βρίσκονται στη χώρα για περισσότερο από μια δεκαετία. Χωρίς το κατάλληλο κίνητρο, η μετάβαση σε μια νέα χώρα δεν είναι ένας ασφαλής τρόπος εκμάθησης μιας νέας γλώσσας.

Αντίθετα, ίσως είναι καλύτερο να εξασκηθείτε πρώτα στο σπίτι, όπου έχετε το χρόνο και την πολυτέλεια να μάθετε πρώτα τη σωστή γραμματική και τη δομή προτάσεων.

Μύθος 3. Αν ακούς μια γλώσσα κάθε μέρα, θα τη μάθεις με όσμωση

Μπορεί να είναι δελεαστικό να συντονιστείτε σε έναν ραδιοφωνικό σταθμό σε μια τοπική γλώσσα και να ελπίζετε ότι μέρος του θα φτάσει στη συνείδησή σας χωρίς καμία προσπάθεια, αλλά η αποτελεσματική εκμάθηση γλωσσών περιλαμβάνει όλες τις μορφές μάθησης: ανάγνωση, γραφή, ακρόαση και ομιλία.

Η παθητική εκμάθηση σίγουρα θα βοηθήσει την προφορά και την προφορά σας, αλλά η έρευνα δείχνει ότι δεν αρκεί από μόνη της για να μάθετε μια νέα γλώσσα.

Μύθος 4. Η προφορά δεν απαιτεί ενεργητική εργασία

Πολλοί μαθητές γλωσσών υποθέτουν ότι η προφορά τους είναι επαρκής επειδή ο δάσκαλός τους δεν τους διορθώνει. Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι δάσκαλοι αφήνουν όλα εκτός από τα πιο σοβαρά λάθη στην προφορά να περάσουν.

Αν δεν διδάσκεστε ιδιωτικά, οι δάσκαλοι δεν έχουν το χρόνο να δουλέψουν για την προφορά κάθε μαθητή στην τάξη. Ως αποτέλεσμα, είναι ο πιο παραμελημένος τομέας εκμάθησης της γλώσσας.

Δοκιμάστε τις λεκτικές σας δεξιότητες σε πραγματικούς φυσικούς ομιλητές έξω από την τάξη και στοχεύστε στην προφορά σχεδόν στη μητρική σας - το ραδιόφωνο, η τηλεόραση και οι ταινίες στην τοπική γλώσσα μπορούν να βοηθήσουν σε αυτό.

Μύθος 5. Είναι εντάξει να κάνεις λάθη

Ως παιδιά, μας ζητείται συχνά να αλληλεπιδράσουμε στην τάξη υποσχόμενοι ότι είναι εντάξει να κάνουμε λάθη. Ωστόσο, τα λάθη μπορεί να είναι επιβλαβή κατά την εκμάθηση μιας γλώσσας. Κάθε φορά που χρησιμοποιείτε λανθασμένη γραμματική, αυξάνετε τις πιθανότητες να κάνετε ξανά το ίδιο λάθος.

Μερικοί μαθητές θέλουν να μάθουν όσο το δυνατόν περισσότερα όσο το δυνατόν γρηγορότερα, αλλά υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ της ευχέρειας με λάθη και της ευχέρειας χωρίς λάθη, και το να μεταπηδήσεις από το πρώτο στο δεύτερο είναι πολύ πιο δύσκολο από το να φτιάξεις το δεύτερο από την αρχή.

Αφιερώστε χρόνο για να μάθετε γραμματική και να δομήσετε σωστές προτάσεις. Θα είναι αργό, αλλά είναι η μόνη επιλογή αν θέλετε πραγματικά να είστε άπταιστα.

[1] Lenneberg, 1967; Penfield & Roberts, 1959[2] Genesis, 1981; Harley, 1989; Newport, 1990[3] Snow & Höfnagel-Höhle, 1978[4] Stern, Burstall & Harley, 1975; Gorosch & Axelsson, 1964; Bühler, 1972; Florander & Jansen, 1968

      .