Idiots in het buitenland: moet je je uitspreken?

Idiots in het buitenland: moet je je uitspreken?

Wat is de juiste reactie op toeristen die zich slecht gedragen?

Ik was altijd sceptisch over de dichotomie -introverte versus extravert. Een gemeenschappelijke interpretatie van deze theorie suggereert dat de persoonlijkheden van mensen tot een of andere categorie behoren. In werkelijkheid zijn de meesten van ons waarschijnlijk ergens in een spectrum tussen de twee.

Ik ben over het algemeen een zelfverzekerd persoon, ik voel me op mijn gemak bij openbare toespraken en ik geniet ervan nieuwe mensen te leren kennen, maar ik heb ook een gezond deel van Britse terughoudendheid. Indien mogelijk, geef ik er de voorkeur aan om confrontatie te voorkomen en zal ik liever in stilte fokken over manspreading of slang springen dan om mezelf uit te drukken en een scène te creëren.

In zeldzame gevallen nam ik deel aan geschillen in de metro in Londen (het is praktisch onmogelijk om dit niet te doen), maar dat was meestal het soort moeilijke leraar dan een stoere teef.

voelde als een rockster die me in de man duwt die me in mijn rug op de middellijn duwt met de elleboog, maar nu realiseer ik me dat ik naar mezelf heb geluisterd als een schoolleraar ...

- Kia Abdullah (@kiaabdullah) 31 januari 2013

... "Is het nodig dat je deze game speelt?"

- Kia Abdullah (@kiaabdullah) 31 januari 2013

Ik was vaak getuige van dingen die zich ongemakkelijk voelden voor mij (toeristen die olifanten rijden, westerse mannen in oostelijke landen met meisjes die er te jong uitzien, toeristen die dieren bespotten) - maar ik heb nooit iets gezegd.

In januari van dit jaar waren we in het Kaudulla National Park in Sri Lanka toen een dergelijk incident plaatsvond. Aan het ene uiteinde van het vliegtuig sjokte een kudde zachtjes door het gras.

Aan de andere kant was er een lange reeks off -road voertuigen, elk met minstens vier toeristen. De situatie had iets niet -authentiek, maar ik kon niet meer klagen dan ze de wens van de andere toeristen konden ontmantelen om de olifanten te zien. Deze wezens waren geweldig.

alt = "Elephants in het Kaudulla National Park in Sri Lanka"> Atlas & Boots olifanten in het Kaudulla National Park in Sri Lanka

We staarden vol ontzag, sommigen van ons namen stille foto's. En toen begon een groep toeristen te poppen en olifanten te zingen om ze dichterbij te lokken. Dit ging een paar minuten door, vernietigde de idylle en stoorde de olifanten.

Ik gooide mijn beste sterfte van de daders, maar ze bleven nietsvermoedend. Na nog een paar minuten van dit gefluit en roeping leunde een Nederlandse toerist uit een ander voertuig en zei: "Dit is een nationaal park, geen pretpark. Je hebt enig respect." Ze zijn meteen stil.

Sommigen van ons bedankten de Nederlandse toeristen - maar waarom hebben we onszelf niet gesproken? Zijn we bang om onbeleefd te zijn? Verworpen zijn? Genegeerd worden? Wat is het ergste dat had kunnen gebeuren?

Ik heb een tijdje aan deze vraag nagedacht. Er was geen risico op fysieke vergelding, alleen de verre mogelijkheid van verbale protesten. Waarom hadden zoveel van ons zwijgen toen we zo aanzienlijk geïrriteerd waren?

alt = "Een lange voertuigslang in het Kaudulla National Park in Sri Lanka"> Atlas & Boots Een lange voertuigslang in het Kaudulla National Park in Sri Lanka

Ik dacht aan deze aflevering tijdens een recente reis naar Mauritius. We waren op zeven gekleurde aardes, waar een kleine omheining is met gigantische schildpadden. De schildpadden werden beschermd door twee lage barrières en een bord in de buurt dat toeristen vroeg om de schildpadden niet over te steken of aan te raken. (Je moet het sommige mensen zeggen.)

Helaas begon een groep toeristen de schildpadden te voorkomen en met hen te poseren. Een man sloeg de eerste barrière over en hurkte voor een foto naast een schildpad. Al snel volgde zijn vrouw zijn voorbeeld en andere toeristen verschenen ook voor een fotoshoot.

Ik kon het bloed in mijn hoofd voelen. Ik keek rond naar een ambtenaar (ja, ik ben deze persoon), maar ik kon niemand vinden. Toen het paar de tweede barrière oversloeg, schudde ik mijn Britse terughoudendheid en worstelde ik naar hen toe.

"Er is hier geen barrière zonder reden," zei ik. Ze keken me verbaasd aan. Ik typte op het hek. "Deze barrières zijn hier om een ​​bepaalde reden." Ik bedoelde weg te gaan.

alt = "Turtles on the Seven-Color Earth on Mauritius"> Atlas & Boots We houden afstand van de schildpadden in zeven gekleurde aardes

Peter voegde zich bij me en toen de toeristen versterkingen zagen, stapten ze uit en de slang ontbonden. Ik voelde me gedeeltelijk overwinnend en soms boos. Hier waren deze glorieuze wezens op een adembenemend eiland in de Indische Oceaan en we hadden allemaal het geluk om daar met hen te zijn - maar blijkbaar was dat niet genoeg.

Ik sprak over de nauwe lijn tussen gewetensvolle milieubescherming en zelfgenoegzame klootzak, en ik haat het echt een baan om een ​​baan te zijn of sprookjes te chattering, maar zien hoe dieren en de natuur worden misbruikt, maakt me echt boos.

Ik weet dat soms onwetendheid - en niet intenties - de schuld is. Olifanten rijden stond lange tijd op mijn bucketlist en ontdekte ik hoe dat mogelijk is en het snel afschafte. In 2008 streelde ik een babykrokodil met de gemaaide mond van Miami - iets waar ik nu spijt van heb.

Natuurlijk is onwetendheid een betere verontschuldiging dan een flagrante minachting voor de putten van dieren, maar het bevrijdt ons niet vrij van de verantwoordelijkheid om ons uit te drukken tegen onjuist gedrag. Het is belangrijk dat we onszelf handelen omdat er niet altijd een dappere Nederlander is die voor ons spreekt. Laten we stoppen met een toeschouwer en laten we onze mening beginnen te zeggen.

Hoe te spreken tegen slecht gedrag

Wees beleefd. Ik weet uit ervaring dat het moeilijk is om kalm te blijven, maar omdat we geen papaja aanbieden in de aanbieding, ga dan een leuke alsjeblieft veel verder dan onbeleefd te zijn. In veel gevallen gedragen toeristen zich zoals ze doen omdat ze het niet beter weten, dus behandel ze dienovereenkomstig.

Spreek zich uit tegen slecht hosting toeristen, maar oefen discretie ten opzichte van de lokale bevolking. Twijfelachtig gedrag kan deel uitmaken van de lokale cultuur of religieuze gewoonten, in dit geval moet u proberen uw gastheren niet te beledigen.

In gevallen waarin het riskant of ongepast is om uzelf persoonlijk uit te drukken, handelen ze op een breder niveau. Lees de aandacht voor het probleem, schrijf een TripAdvisor -rating, markeer het bedrijf op sociale media en klaag bij de lokale autoriteit.

Moedig anderen aan om commentaar te geven. Als we allemaal bezwijken voor het kijkereffect, zal er niets veranderen, dus deel dit bericht en/of moedig je vrienden, familie en volgers aan om commentaar te geven wanneer je onjuist gedrag in het buitenland ziet.

Bied geen papaja aan: 101 tips voor uw eerste reis over de hele wereld, onze leringen van jaren.

Missie statement: Atlas & Boots

 .