De reis die mij heeft veranderd: Shafik Meghji

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am und aktualisiert am

Van de grootste mythe uit de reisliteratuur tot de droombestemming die hij nog niet heeft gezien, auteur Shafik Meghji vertelt over de reizen die hem veranderden. Als tiener kwam Shafik Meghji tot de conclusie dat hij het niet zou redden als profvoetballer. Daarom koos hij voor het beste: een baan als rondzwervend sportverslaggever. Hij won een felbegeerde Scott Trust Scholarship van de Guardian, waarmee hij zijn diploma in krantenjournalistiek financierde en leidde tot een rol bij de Evening Standard. Auteur Shafik Meghji Shafik had genoeg van de opeenvolgende diensten van 5 uur 's ochtends en nam ontslag om met zijn vriendin op wereldreis te gaan...

De reis die mij heeft veranderd: Shafik Meghji

Van de grootste mythe uit de reisliteratuur tot de droombestemming die hij nog niet heeft gezien: auteur Shafik Meghji vertelt ons over de reizen die hem hebben veranderd

Als tiener besloot Shafik Meghji dat hij het niet zou redden als profvoetballer. Daarom koos hij voor het beste: een baan als rondzwervend sportverslaggever. Hij won een felbegeerde Scott Trust Scholarship van de Guardian, waarmee hij zijn diploma in krantenjournalistiek financierde en leidde tot een rol bij de Evening Standard.

Autor Shafik MeghjiAuteur Shafik Meghji

Shafik was de opeenvolgende diensten van 05.00 uur beu en stopte met zijn baan om met zijn vriendin op wereldreis te gaan. Ze brachten een jaar door met backpacken in India en Zuid-Amerika en bezochten plaatsen als de Thar-woestijn, de West-Ghats, Patagonië en de Amazone. De reis leidde tot een nieuwe ambitie die waarschijnlijk net zo ambitieus is als topsport: de kost verdienen als schrijver van reisverhalen.

15 jaar later heeft Shafik meer dan 40 reisgidsen geschreven, prijzen gewonnen voor schrijven en fotografie, en meest recentelijk Crossed Off the Map gepubliceerd, een veelgeprezen boek dat reisverslagen, geschiedenis en reportage combineert om het verhaal van Bolivia en zijn onverwachte invloed over de hele wereld te vertellen.

Hier vertelt hij waarom hij voor Bolivia heeft gekozen (spoiler: Bolivia heeft hem gekozen), waarom schrijven over reizen niet zo glamoureus is als anderen denken, en waarom hij hoopvol blijft over de toekomst van reisgidsen.

Je bent co-auteur van meer dan 40 reisgidsen. Vertel ons: wat is de grootste mythe in de reisjournalistiek?

Er wordt vaak aangenomen dat onderzoeksreizen voor schrijvers van reisverhalen eenvoudigweg verheerlijkte vakanties zijn, wat helaas niet het geval is (althans niet voor het overgrote deel van de tijd). Vooral het werken aan een reisgids kan een hectische bezigheid zijn. Hoeveel onderzoek je ook doet, er is altijd wel iemand om mee te praten, een ander verhaal om op te graven, een extra plek om te bezoeken. Hoewel het misschien een glamoureus imago heeft, wordt er ontzettend veel tijd besteed aan wachten op luchthavens, trein- en busstations, of aan boord van een of ander vervoersmiddel.

Je hebt een droombaan. Kunt u zich een enkele meevaller herinneren of was deze langzamer en stabieler?

De opdracht gekregen om aan mijn eerste reisgids te werken. Na de universiteit begon ik als nieuws- en sportjournalist bij de Evening Standard, maar langzamerhand begon de reislust toe te slaan. Mijn toenmalige vriendin was dol op reizen en nadat ik eindelijk genoeg kreeg van de opeenvolgende diensten van 5 uur 's ochtends, stopte ik en gingen we backpacken door India en Zuid-Amerika. Het was de beste beslissing die ik ooit heb genomen.

Eine Reise nach Estland verschaffte Shafik seinen großen DurchbruchSean Pavone/ShutterstockEen reis naar Estland bezorgde Shafik zijn doorbraak in het schrijven over reisverhalen

Toen ik terugkeerde naar Londen, was ik vastbesloten reisschrijver te worden en heb ik een jaar lang contact opgenomen met elke reisuitgever die ik maar kon bedenken. Ik heb talloze e-mails gestuurd, talloze voorbeeldartikelen en hoofdstukken geschreven en talloze telefoontjes gepleegd.

Afgezien van een beleefde afwijzing van Lonely Planet kreeg ik geen reactie. Maanden gingen voorbij. Toen kreeg ik uit het niets een e-mail van Rough Guides. Een nieuwe redacteur was een brief tegengekomen die ik acht maanden geleden had gestuurd en nodigde me uit voor een gesprek. Twee maanden later hadden ze iemand nodig die op korte termijn naar Estland zou gaan om aan The Rough Guide to the Baltic States te werken. Ik liet alles vallen en vloog naar Tallinn. Dat zette mijn voet tussen de deur.

Vertel ons over de reis die jou heeft veranderd. Welke regio of reis heeft jou het meest beïnvloed?

Zuid-Amerika in het algemeen en Bolivia in het bijzonder. Ik ben ook altijd een die-hard lezer geweest en boeken uit mijn kindertijd over plaatsen als het Amazonegebied en Patagonië en oude culturen zoals de Inca's spraken tot mijn verbeelding en lieten me nooit echt los. Toen ik het continent uiteindelijk bezocht, backpackend van Brazilië naar Argentinië via Bolivia, Peru en Chili, had het een seismische impact en inspireerde het me om mijn carrière te veranderen en reisschrijver te worden (gespecialiseerd in Zuid-Amerika), een paar jaar later naar Buenos Aires te verhuizen en uiteindelijk mijn eerste boek te schrijven, Crossed off the Map: Travels in Bolivia.

Der Salar de Uyuni in Bolivien ist die größte Salzwüste der WeltRPBaiao/ShutterstockDe Salar de Uyuni in Bolivia is de grootste zoutwoestijn ter wereld

Voor die eerste reis wist ik niet veel over Bolivia, maar na een reis door Bolivia en een bezoek aan de hoogste stad ter wereld, de grootste zoutpan, de rijkste zilvermijn en het meest biodiverse nationale park, was ik verslaafd. Daaropvolgende onderzoeksreizen voor The Rough Guide to Bolivia stelden mij in staat dit over het hoofd geziene land veel diepgaander te verkennen dan anders mogelijk zou zijn geweest in een tijd van grote politieke, sociale en culturele veranderingen. Ik leerde ook over de diepgaande en onverwachte invloed ervan op de wereld gedurende de afgelopen 500 jaar – fragmenten uit de geschiedenis die buiten de grenzen ervan grotendeels vergeten waren.

Bolivia wordt zelden besproken door reisjournalisten of de internationale media, dus ik zag een plek voor een boek dat zowel de fascinerende geschiedenis onderzoekt als de manier waarop het een verscheidenheid aan hedendaagse uitdagingen aanpakt: klimaatcrisis, populisme, migratie, inheemse rechten, verstedelijking en de ‘oorlog tegen drugs’.

Wat is het meest interessante feit over Bolivia dat je tijdens je onderzoek hebt geleerd?

Een van mijn favoriete feiten betreft het Parque Nacional Madidi: het ligt in het Boliviaanse Amazonegebied en is ongeveer zo groot als Wales. Het is het meest soortenrijke beschermde gebied op aarde. Naast meer dan duizend soorten vogels - bijna 10% van het mondiale totaal - herbergt het park ook een aantal jaguars, anaconda's, pijlstaartroggen, brilberen en roze rivierdolfijnen, bekend als bufeo's.

Der Parque Nacional Madidi ist eines der artenreichsten Gebiete der ErdeEmiliano Barbieri/ShutterstockHet Parque Nacional Madidi is een van de meest biodiverse plekken op aarde

Ze bevonden zich op alle zeven continenten. Heeft u nog een droombestemming die u nog niet heeft gezien?

Het mooie van reizen is dat er geen einde komt. Ongeacht hoeveel plaatsen je bezoekt, er is altijd wel iets nieuws te ontdekken. Ik zou graag naar Centraal-Azië en West-Afrika willen reizen, twee regio's waar ik in het verleden nauwelijks de oppervlakte van heb betreden.

Hotel of hostel (of camping)?

Ik heb een aantal heerlijk gezellige ervaringen gehad in hostels en heb nachten doorgebracht in een aantal fantastische hotels, maar mijn favoriete plek is zonder twijfel Shergarh, een kamp met luxe safaritenten op een open plek in het bos aan de rand van Kanha National Park, een tijgerreservaat in Madhya Pradesh, India. Afgezien van de natuur en het landschap, is het een ongelooflijk rustige, gastvrije en sfeervolle plek.

Ein Tiger im Kanha-NationalparkTrevor Scouts/ShutterstockEen nieuwsgierige mannelijke tijger in Kanha National Park

Wat denk je als schrijver van reisgidsen over de krantenkoppen ‘reisgidsen zijn dood’ die elke paar jaar opduiken?

Zolang ik handleidingen schrijf (bijna vijftien jaar) zijn er grote aankondigingen geweest over hun naderende ondergang. Hoewel ze zich uiteraard moeten aanpassen en evolueren aan veranderende smaken, behoeften en omstandigheden (sommige uitgevers hebben bewezen bedrevener te zijn in het aangaan van deze uitdagingen dan andere) is het genre zelf opmerkelijk veerkrachtig. Reisgidsen bestaan ​​al eeuwenlang in een of andere vorm, en hoewel het formaat, de inhoud en de focus kunnen veranderen, denk ik niet dat ze snel zullen verdwijnen.

Wat was je belangrijkste reiservaring?

Mijn antwoord op deze vraag verandert voortdurend: momenteel is het een afweging tussen voor de eerste keer voet zetten op Antarctica of rondvaren op de Galápagos.

Shafik Meghji in der AntarktisShafik MeghjiShafik Meghji op Antarctica

Waarom reizen?

Over het algemeen vind ik reizen een ongelooflijk lonende, uitdagende en verkwikkende ervaring. Mijn werk brengt mij voortdurend in contact met nieuwe mensen, plaatsen, ideeën en ervaringen, terwijl ik toegeef aan mijn nieuwsgierigheid en rusteloosheid.

Naast puur genieten kan schrijven over reizen – op zijn best – lezers inzicht bieden in andere culturen, overtuigingen en levenswijzen, context bieden, vooroordelen ondermijnen en begrip bevorderen – iets dat op dit moment bijzonder urgent voelt. En voor mij gaat het ook over het standvastig omgaan met mondiale problemen zoals de klimaatcatastrofe en de gevolgen daarvan voor mensen en gemeenschappen.

oud=““>

Crossed off the Map: Travels in Bolivia combineert reisverslagen, geschiedenis en reportage en reist van de Andes naar de Amazone om de diepgaande en onverwachte impact van Bolivia op de wereld van de afgelopen 500 jaar te verkennen - fragmenten van de geschiedenis die buiten de grenzen grotendeels zijn vergeten.

Omslagafbeelding: Mezzotint/Shutterstock
      .