Waarom we spijt hebben van het spotten van walvissen in Mirissa, Sri Lanka

Waarom we spijt hebben van het spotten van walvissen in Mirissa, Sri Lanka

Walvissen spotten in Mirissa wordt aangeprezen als een must-do, maar prikkelbare toeristen, overvolle boten en onethische praktijken zorgen voor een zeer verontrustende ervaring

Onze eerste fout was toegeven aan de hype. Sri Lanka wordt beschouwd als het enige land ter wereld waar je het grootste landzoogdier (de olifant) en het grootste waterzoogdier (de blauwe vinvis) kunt zien. Daarom hebben we het spotten van walvissen in Mirissa tot een prioriteit gemaakt.

Onze tweede fout was het gebruik van een lokale aanbeveling in plaats van onze reisgids voor Sri Lanka - en zo bevonden we ons om 7 uur 's ochtends in de haven van Mirissa, samen met 80 andere mensen op een boot van twee verdiepingen gedreven.

We stopten onze schoenen in de gedeelde opbergdoos en gingen voorzichtig naar boven. We vonden twee lege stoelen achterin en trokken onze reddingsvesten aan, terwijl we ontsteld toekeken hoe steeds meer mensen de boot op stroomden met gigantische lenzen en selfiesticks op sleeptouw.

alt="Kia walvissen spotten in Mirissa">Atlas & LaarzenKia was niet bepaald onder de indruk van onze drukke boot in Mirissa

Oké, zei ik tegen mezelf. Wees geen eikel. Na verschillende natuurervaringen op veel kleinere schaal te hebben genoten (bijvoorbeeld zwemmen met walvissen in Tonga, duiken met haaien in Galápagos), was ik blijkbaar vergeten hoe minder geavanceerde mensen reizen. (Ik weet het, ik weet het, ik ben een idioot.)

Ik zette mijn snobisme opzij en bereidde me voor op de rit, net als honderden anderen. Zie je, onze boot was een van de ongeveer twintig boten die die ochtend vertrokken, allemaal boordevol toeristen. We gingen op jacht naar prooien, ons overschot aan schepen lijkt op een armada.

Dertig minuten later wees de kapitein (of het had de bemanning kunnen zijn; ze droegen allemaal t-shirts met de tekst 'Kapitein') naar een paar schildpadden. De passagiers stampten naar stuurboord in een wanhopige poging om te gaan zitten.

alt=“Schildpadden tijdens onze walvistocht in Mirissa”>Atlas & LaarzenDit paar schildpadden veroorzaakte een stormloop op de boot

Korte tijd later kwamen we een schattige groep dolfijnen tegen. De gemoederen laaiden op toen de ellebogen tegen elkaar botsten en de selfiesticks door het kleinste gaatje schoten. Natuurlijk waren we allemaal te passief-agressief om echt iets tegen elkaar te zeggen.

alt=“Dolfijnen op onze walvistocht in Mirissa”>Atlas & LaarzenDolfijnen spelen in de wateren bij Mirissa

Toen de walvissen aan de oppervlakte kwamen (ongeveer een uur later), was de spanning in de lucht gespannen. Was ik eigenaar van de plek aan de reling omdat ik ernaast zat? Wat als ik er niet snel genoeg aan toe kom? Wat als de walvissen aan de andere kant verschenen? Wat als hij een goede foto maakte en ik niet? Dit waren duidelijk de vragen die de mensen bezighielden.

Toen de eerste walvis boven water kwam, duwden en duwden de passagiers om het goed te kunnen zien. Helaas waren sommigen minder onder de indruk. We zagen walvissen (een staart die uit het water kwam, een ruggengraat die in en uit gleed), maar wij Attenborough-wannabes werden gevoed door Planet Earth en Google Afbeeldingen; we hadden er verdomd meer van verwacht!

alt=“Een walvis duikt tijdens onze walvistocht in Mirissa”>Atlas & LaarzenWalvissen spotten in Mirissa

Serieus, de walvissen waren natuurlijk majestueus, maar het was moeilijk om van de ervaring te genieten, niet alleen omdat de boot druk was, maar ook omdat de walvissen ook druk waren. De meeste walvisobservatiebedrijven in Mirissa volgen internationale richtlijnen voor het benaderen van de zoogdieren, maar het enorme aantal boten is gewoonweg onnatuurlijk.

alt="Een van de vele boten om walvissen te spotten in Mirissa">Atlas & LaarzenEen van de minder drukke boten om walvissen te spotten in Mirissa

Op een gegeven moment keek ik rond en telde 17 boten die de ene walvis achtervolgden. Er was simpelweg geen reden om daar te zijn. Ik twijfel er niet aan dat kleinere boten en gewetensvollere exploitanten een betere service bieden, maar ze dragen nog steeds bij aan de overbevolking.

Het deed me opnieuw denken aan de voordelen van toeristenplafonds. Walvissen spotten in Mirissa kan een positieve invloed hebben; het kan onderwijs en natuurbehoud bevorderen en duurzaam bijdragen aan de lokale economie – maar alleen als het wordt gemodereerd en gereguleerd.

Er wordt ons verteld dat de kustwacht van Sri Lanka haar inspanningen heeft opgevoerd bij het monitoren van de walvisobservatie in Mirissa om de Marine Mammal Observation, Regulation and Control Regulations te handhaven, die de aan te houden afstanden, naderingsmethoden en maximale bootsnelheden specificeren om ervoor te zorgen dat de natuurlijke habitat van de walvissen niet wordt verstoord.

alt=“Een walvis duikt in het water”>Atlas & LaarzenEen walvis duikt het water in

Helaas kan mijn weliswaar ongetrainde oog niet zien hoe we de walvissen niet storen. Met zoveel boten – elk met volledig draagvermogen – die dagelijks samenkomen, kan ik niet geloven dat de walvissen zich totaal niet bewust zijn van de indringing.

In plaats van strengere controles kunnen toeristen de last op een directere manier verlichten: door het walvisspotten in Mirissa achterwege te laten. Een aanzienlijke daling van het toerisme zou een duidelijk signaal zijn voor de autoriteiten: regulering of verlies van toeristendollars. Als dit klinkt als een losgeldbetaling, dan is dat ook zo bedoeld. Zo gedetailleerd als de wereld niet beter wordt, de biodiversiteit is groter dan wij.

alt="Het nabijgelegen Koggala-meer is een uitstekend alternatief voor Mirissa">Atlas & LaarzenHet nabijgelegen Koggala-meer is een uitstekend alternatief voor Mirissa

Als je het land gewoon niet kunt verlaten zonder walvissen te spotten, kies dan voor Trincomalee aan de oostkust. Dit relatief rustige deel van het land biedt uitstekende excursies waar nog niet luidkeels reclame voor wordt gemaakt met als specifiek doel ‘niet af te slaan in Mirissa’, zo wordt ons verteld. Organiseer een reis door Trinco Blu.

Wat is er nog meer te doen in Mirissa, behalve walvissen spotten? Nou ja, niets eigenlijk. We raden aan om in plaats daarvan naar het nabijgelegen Koggala te gaan. Er zijn geen walvissen, maar het heeft een schilderachtig strand en biedt een uitstekende uitvalsbasis voor een bezoek aan het Galle Fort, dat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staat, en aan het Koggala-meer.

En het beste ooit? Er zijn geen passief-agressieve toeristen die liever je oog uitsteken dan je een centimeter ruimte te geven.

Walvissen spotten in Mirissa: de essentie

Wat: Walvissen spotten in Mirissa. Zoals hierboven vermeld, sla het walvisspotten over en gebruik in plaats daarvan het nabijgelegen Koggala om Galle Fort te bezoeken en het Koggala-meer te verkennen.

Waar: We verbleven in South Lake Resort in Koggala, 20 km ten westen van Mirissa. Het hotel biedt een scala aan ruime kamers met uitzicht op het meer of de tuin en ligt op slechts enkele minuten van het strand, waar lokale vissers op palen in de zee zitten.

Het restaurant biedt een selectie internationale gerechten, hoewel de lokale gerechten veruit de lekkerste waren!

Activiteiten in de omgeving zijn onder meer een bezoek aan Galle Fort, surfen in Kathaluwa en zeilen op het Koggala-meer. Natuurlijk kunt u ook gewoon lekker luieren op het strand of genieten van een behandeling in Spa Oya, slechts een boottocht verwijderd van het hotel.

• alt=“Walbeobachtung im Mirissa South Lake Resort – 11″>
• alt=“Walbeobachtung im Mirissa South Lake Resort – 16″>
• alt=“Walbeobachtung im Mirissa South Lake Resort – 13″>
• alt=“Walbeobachtung im Mirissa South Lake Resort – 8″>
• alt=“Walbeobachtung im Mirissa South Lake Resort – 9″>
• alt=“Walbeobachtung im Mirissa South Lake Resort – 12″>
• alt=“Walbeobachtung im Mirissa South Lake Resort – 1″>
• alt=“Walbeobachtung im Mirissa South Lake Resort – 4″>
• alt=“Walbeobachtung im Mirissa South Lake Resort – 5″>
• alt=“Walbeobachtung im Mirissa South Lake Resort – 6″>
• alt=“Walbeobachtung im Mirissa South Lake Resort – 15″>
• alt=“Walbeobachtung im Mirissa South Lake Resort – 14″>

Atlas & Laarzen

Wanneer: De beste tijd om Mirissa, Koggala en de zuidkust van Sri Lanka te bezoeken is van december tot april, wanneer er weinig regen valt.

Hoe: Je kunt Koggala bereiken met de trein vanuit Colombo (zie dienstregeling hier). South Lake Resort ligt op een korte wandeling of tuk-tukrit vanaf het treinstation (1 km).

Afhankelijk van je vertrekpunt zijn er verschillende buslijnen beschikbaar. Het is vermeldenswaard dat we busreizen in Sri Lanka behoorlijk stressvol vonden, dus misschien wil je in plaats daarvan een overstap nemen. Uw hotel kan dit regelen, maar het is altijd de moeite waard om over een korting te onderhandelen, aangezien deze meestal buitensporig hoog is (als er bijvoorbeeld LKR 15.000 staat, vraag dan om 11.000).

Veel toeristen kiezen ervoor om voor de hele reis een chauffeur in te huren. Dit kost ongeveer $ 45 per dag (inclusief dagen dat u de chauffeur niet gebruikt). We gebruikten Ajaa (+94 777 284 178) en Sisi (+94 777 203 083) voor kortere transfers en vonden ze vriendelijk en betrouwbaar.

De meeste internationale vluchten landen op Bandaranaike International Airport (CMB). Boek via Skyscanner voor de beste prijzen.

oud=““>

Lonely Planet Sri Lanka is een uitgebreide reisgids voor Sri Lanka, ideaal voor diegenen die zowel de topattracties willen verkennen als de minder bereisde wegen willen bewandelen.

Missieverklaring: Atlas & Boots

      .