Cuba 2025: toeristenparadijs of schaduwwereld van de lokale bevolking?

Cuba 2025: toeristenparadijs of schaduwwereld van de lokale bevolking?

In Cuba is toerisme een tweesnijdend zwaard. Een reis van Havana naar Viñales laat op indrukwekkende wijze de tegenstellingen in het dagelijks leven van mensen zien en het grote economische verschil tussen de lokale bevolking en vakantiegangers. Terwijl toeristen die in euro's betalen zich snel verplaatsen, wachten veel Cubanen onder bruggen op bussen of zoeken ze naar andere vormen van vervoer. Deze situatie is het resultaat van decennia van socialistische politiek en een nu kwetsbare economie.

De taxirit voert je door een landschap waarin weinig auto's te zien zijn, maar veel paardenkoetsen. De chauffeur koopt langs de kant van de weg een gevarendriehoek met Cubaanse peso's, wat de duidelijke economische verschillen illustreert met de wereld van toeristen, wier geld een andere waarde heeft. In Viñales, bekend om zijn tabaksteelt, bloeit de particuliere handel: sigaretten, aanstekers en zelfgebakken brood zijn te koop. Deze bedrijven worden vaak in het geheim gerund en bieden inzicht in het dagelijkse leven van Cubanen.

Over sigaretten en rum: het dagelijks leven van Cubanen

Toeristen die een plantage bezoeken, worden voorzien van rum en sigaren, maar de sigaren worden verkocht zonder labels of facturen. De prijs van een sigaar kan gelijk zijn aan het maandsalaris van een Cubaanse arts, wat de economische spanningen verder benadrukt. Het algemene leven in Cuba speelt zich in een langzamer tempo af; De tijd lijkt hier in overvloed aanwezig te zijn.

Er zijn regelmatig stroomstoringen in Viñales, waardoor velen afhankelijk zijn van generatoren. Kinderen spelen honkbal op een festival op het plein met muziek en de verkoop van mojito's. Deze vieringen worden vaak romantisch verlicht en brengen toeristen en de lokale bevolking samen.

Economische uitdagingen en de rol van het toerisme

De uitstapjes naar het strand vinden vaak plaats in een “Taxi Colectivo” en bieden een kijkje in de zeer verschillende behoeften en prijscategorieën die er bestaan ​​onder staats- en particulier beheer. De stranden zijn niet alleen prachtig om naar te kijken, met wit zand en turquoise water, ze weerspiegelen ook de hoge luchtvochtigheid die kenmerkend is voor de Cubaanse zomer.

De terugkeer naar Havana eindigt vaak in verkoopgesprekken op straat, waar aanbiedingen van concerten en sigaren mensen lokken. Deze gesprekken vinden vaak plaats in appartementen waar namaakproducten worden aangeboden. Deze dynamiek is een weerspiegeling van het volatiele economische klimaat in Cuba en de aanhoudende aanbodproblemen waarmee veel burgers te kampen hebben.

Gegevens over het Cubaanse socialisme

Het politieke raamwerk wordt gekenmerkt door een sterk socialisme, dat ook in 2021 met draconische strengheid zal worden verdedigd onder de huidige leiding, die teruggaat tot meer dan zestig jaar autocratie. Raúl Castro, de jongste van de twee Castro-broers, houdt toezicht op het lot van het land en vreest dat de emigranten uit Florida zullen blijven terugkeren. Cuba heeft de afgelopen decennia een verschuiving gezien van Sovjetsubsidies naar kapitalistische deviezeninkomsten.

De dominantie van technocraten, militaire officieren en inlichtingenfunctionarissen binnen de Communistische Partij laat zien dat het politieke systeem minder ideologisch en pragmatischer is. Historisch gezien resulteerde de Cubaanse revolutie van 1959 niet in een volksopstand, maar in een interne ineenstorting van het Batista-regime.

Een belangrijk aspect van het Cubaanse socialisme is de nationalisatie van de economie, die heeft geleid tot een zelfvoorzienende economie. De rantsoeneringskaart voor basisvoedingsmiddelen, geïntroduceerd in 1962, bestaat nog steeds. Deze geschiedenis en de aanhoudende politieke repressie hebben geleid tot de actieve ‘onderontwikkeling’ van het land, wat tot uiting komt in de economische moeilijkheden van de bevolking.

Over het geheel genomen blijkt dat de realiteit in Cuba uit meerdere lagen bestaat. De fascinatie voor toeristische attracties wordt overschaduwd door de uitdagingen van het dagelijks leven, economische ongelijkheid en een autoritair politiek systeem.