Kuba 2025: turystyczny raj czy świat cieni mieszkańców?

Kuba 2025: turystyczny raj czy świat cieni mieszkańców?

Na Kubie turystyka to miecz obosieczny. Wycieczka z Hawany do Viñales w imponujący sposób ukazuje sprzeczności w codziennym życiu ludzi i duże różnice ekonomiczne pomiędzy miejscowymi a wczasowiczami. Podczas gdy turyści płacący w euro przemieszczają się szybko, wielu Kubańczyków czeka pod mostami na autobusy lub szuka innych środków transportu. Sytuacja ta jest wynikiem dziesięcioleci polityki socjalistycznej i obecnie kruchej gospodarki.

Podróż taksówką prowadzi przez krajobraz, w którym widać tylko kilka samochodów, ale wiele powozów konnych. Kierowca za peso kubańskie kupuje na poboczu trójkąt ostrzegawczy, co ilustruje wyraźne różnice ekonomiczne w stosunku do świata turystów, których pieniądze mają inną wartość. W Viñales, znanym z uprawy tytoniu, kwitnie handel prywatny: można kupić papierosy, zapalniczki i domowy chleb. Firmy te często działają w tajemnicy i oferują wgląd w codzienne życie Kubańczyków.

O papierosach i rumie: życie codzienne Kubańczyków

Turyści odwiedzający plantację otrzymują rum i cygara, jednak cygara sprzedawane są bez etykiet i faktur. Cena cygara może odpowiadać miesięcznej pensji kubańskiego lekarza, co jeszcze bardziej uwydatnia napięcia gospodarcze. Ogólne życie na Kubie toczy się w wolniejszym tempie; czasu wydaje się tu być pod dostatkiem.

W Viñales często występują przerwy w dostawie prądu, dlatego wiele osób musi polegać na generatorach. Dzieci grają w baseball podczas festiwalu na placu, podczas którego odbywają się występy muzyczne i sprzedaż mojito. Uroczystości te są często romantycznie oświetlone, co przyciąga turystów i mieszkańców.

Wyzwania gospodarcze i rola turystyki

Wycieczki na plażę często odbywają się w „Taxi Colectivo” i pozwalają przyjrzeć się bardzo różnym potrzebom i kategoriom cenowym, które istnieją w ramach zarządzania państwowego i prywatnego. Plaże są nie tylko piękne, z białym piaskiem i turkusową wodą, ale także odzwierciedlają wysoką wilgotność, która charakteryzuje kubańskie lato.

Powrót do Hawany często kończy się rozmowami sprzedażowymi na ulicy, gdzie kuszą oferty koncertów i cygar. Rozmowy te często odbywają się w mieszkaniach, w których w ofercie znajdują się podrabiane produkty. Ta dynamika jest odzwierciedleniem niestabilnego klimatu gospodarczego na Kubie i ciągłych problemów z dostawami, które dotykają wielu obywateli.

Dane na temat kubańskiego socjalizmu

Ramy polityczne charakteryzują się silnym socjalizmem, którego w 2021 r. nadal będzie się bronić z drakońską surowością pod obecnym przywództwem, którego początki sięgają ponad sześciu dekad autokracji. Raúl Castro, młodszy z dwóch braci Castro, nadzoruje losy kraju i obawia się, że emigranci z Florydy wrócą. W ostatnich dziesięcioleciach Kuba była świadkiem przejścia od sowieckich subsydiów do kapitalistycznych dochodów z wymiany walut.

Dominacja technokratów, oficerów wojskowych i urzędników wywiadu w Partii Komunistycznej pokazuje, że system polityczny jest mniej ideologiczny, a bardziej pragmatyczny. Historycznie rzecz biorąc, rewolucja kubańska z 1959 r. nie doprowadziła do powstania ludowego, ale była wewnętrznym upadkiem reżimu Batisty.

Ważnym aspektem kubańskiego socjalizmu jest nacjonalizacja gospodarki, która doprowadziła do powstania gospodarki na własne potrzeby. Karta reglamentacyjna na podstawowe artykuły spożywcze, wprowadzona w 1962 roku, istnieje do dziś. Ta historia i trwające represje polityczne doprowadziły do ​​​​aktywnego „niedorozwoju” kraju, co znajduje odzwierciedlenie w trudnościach ekonomicznych ludności.

Ogólnie okazuje się, że rzeczywistość na Kubie jest wielowarstwowa. Fascynację atrakcjami turystycznymi przyćmiewają wyzwania życia codziennego, nierówności ekonomiczne i autorytarny system polityczny.