San Agustin: de mystieke grappige gezichten van Colombia

San Agustin: de mystieke grappige gezichten van Colombia

San Agustin, Colombia is een slaperig stadje begraven in de glooiende groene heuvels van het zuidwestelijke deel van het land. De stad mist helaas de mooie en pittoreske charme van het kleurrijke Guatape of het prachtige Salento, maar dat wordt goedgemaakt met het mooiste archeologische park van Colombia, op loopafstand.

Het Parque Arqueológico werd in 1995 uitgeroepen tot UNESCO-werelderfgoed en herbergt meer dan honderd 3300 jaar oude beelden die in steen zijn uitgehouwen door de beroemde pre-Spaanse metselaars uit het gebied.

Vergelijkbaar met de Moai-beelden op Paaseiland, zij het niet helemaal op dezelfde schaal, beelden ze een aantal behoorlijk verleidelijke, zo niet ronduit griezelige, dier-menselijke hybride wezens uit. De gezichten met tanden glimlachen vanuit alle hoeken onhandig naar je terwijl je over de beboste paden dwaalt en de groene heuveltoppen beklimt.

Er is veel mysterie rond de beelden en de beschaving die ze heeft gebouwd. Ondanks tientallen jaren van archeologische renovatie en onderzoek zijn er nog steeds geen duidelijke antwoorden op de vraag waarom deze beelden (en waarom er zoveel) zijn uitgehouwen en opgericht.

Rituele begrafenistradities zijn de meest populaire verklaring. Omdat er echter weinig of geen gedocumenteerd bewijs is van deze pre-Spaanse beschaving, zal het waarschijnlijk voor altijd een mysterie blijven.

Eén suggestie was dat de lokale bevolking mogelijk de hallucinogene San Isidro-paddenstoelen heeft geconsumeerd, die in het wild groeien op de nabijgelegen groene en vruchtbare hellingen. Dit zou de afgebeelde mensen met slangenkoppen, seksgekke apen en andere nogal verontrustende (en hilarische) stenen beelden kunnen verklaren.

Terwijl ik door het park dwaalde, voelde ik me zeker een beetje een ouderwetse Livingstone-achtige ontdekkingsreiziger. Dit kan zijn omdat we onderweg op een gegeven moment een vrij grote tarantula tegenkwamen, of misschien kwam het gewoon omdat ik mijn favoriete expeditieshirt droeg.

Hoe het ook zij, de wetenschap dat de beelden en graven dateren uit een mysterieuze tijd die noch de Spaanse kolonisten, noch het Inca-rijk kunnen verklaren, riep een bepaald element van romantiek en nostalgie uit de oude wereld op.

Er zijn vier hoofdattracties in het hoofdpark, waaronder een inspannende klim naar Alto de Lavapatas, de oudste van de locaties, die een geweldig uitzicht op het omliggende platteland biedt. Bij aankomst in het park is er een klein maar informatief museum en bezoekerscentrum waar door parkpersoneel een plattegrond van het park wordt verstrekt.

Afhankelijk van je enthousiasme voor zeer oude en nogal griezelige dier-mens-hybride beelden, zijn er andere plekken om te verkennen in de omgeving. Alto de los Idolos, El Tablón, La Chaquira, El Purutal en La Pelota kunnen allemaal te voet, per jeep of te paard worden verkend.

• alt=“San Augustin“>
• alt=“san-agustin-kolumbien-anreise“>
• alt=“San Augustin“>
• alt=“San Agustin-Statue“>
• alt=““>
• alt=““>
• alt=“Tarula“>
• alt=“Peter mit einer San-Agustin-Statue“>
• alt=““>
• alt=““>
• alt=““>
• alt=““>

Hoe kom ik in San Augustin?

Het Parque Arqueológico ligt op 2,5 km lopen van het centrum van San Agustin. De locatie is goed aangegeven en gemakkelijk te vinden. Lokale taxi's zijn ook beschikbaar. San Agustin vergt wat toewijding om er te komen. Er zijn directe bussen vanuit Bogotá (10-12 uur) en Popayán (6-7 uur).

We kwamen echter uit Medellin, wat een busrit van 14-16 uur naar het nabijgelegen Pitalito betekende. Vanaf hier moet u dan een gedeelde taxi van 45 minuten nemen naar San Agustin (4.000 COP p/persoon), die u al dan niet naar uw accommodatie brengt, afhankelijk van de chauffeur. We gaven onze chauffeur nog eens 2.000 COP terwijl hij ons de heuvel op naar ons hotel bracht.

Wees gewaarschuwd: de bus verder naar Popayán was een bijzonder martelende aangelegenheid! De “weg” is lange stukken onverhard en daardoor erg hobbelig en wij hadden de pech dat onze bus pech kreeg, waardoor we twee uur langs de kant van de weg moesten wachten en daarna moesten zoeken naar de volgende. Houd er rekening mee dat uw aangegeven reistijd mogelijk kan verdubbelen!

We kunnen Hotel La Casa de François aanbevelen, waar we kampeerden, maar dat ook slaapzalen en privékamers biedt met een fatsoenlijk restaurant ter plaatse en een geweldig uitzicht op het omliggende platteland.

oud=““>

Lonely Planet Zuid-Amerika bevat een uitgebreide reisgids voor het land, ideaal voor degenen die zowel de topattracties willen verkennen als de minder bereisde wegen willen bewandelen.
.