Waarom Duitse toeristen sterk worden afgeraden Zanzibar te bezoeken
TikToker waarschuwt tegen reizen naar Zanzibar: koloniale geschiedenis en racisme bepalen de vakantie-ervaring. Deskundigen geven commentaar.

Waarom Duitse toeristen sterk worden afgeraden Zanzibar te bezoeken
De discussie over reizen naar Zanzibar komt in een stroomversnelling nadat TikToker Siobhan haar ervaringen op het eiland deelde. Ze adviseert vooral blanke mensen om niet op bezoek te komen, omdat ze vanwege haar kennis van racisme en kolonialisme niet van haar verblijf heeft kunnen genieten. Deze uitspraak staat in contrast met de positieve portretten van Holiday Guru, die Zanzibar promoot als een pittoreske reisbestemming met droomstranden, safari's en opwindende watersporten. Ondanks dergelijke reclame blijkt uit de huidige statistieken van de National Statistics Authority van Tanzania dat in januari en februari 2023 bijna 50% meer toeristen naar Zanzibar reisden dan het jaar daarvoor. Duitsland heeft zichzelf gevestigd als het derde herkomstland voor toeristen, na de VS en Frankrijk.
Het groeiende aantal toeristen zorgt ervoor dat touroperators zoals Tui en Dertour nieuwe resorts op het eiland openen. Naast de economische kansen roept deze toeristische trend ook kritische stemmen op. Siobhan vertelt over een merkbare machtsrelatie tussen toeristen en de lokale bevolking, maar ook over geaccepteerd racisme dat de vakantie-ervaring sterk beïnvloedt. Professor Jürgen Zimmerer, een expert op het gebied van de Afrikaanse geschiedenis, steunt de observaties van Siobhan en bekritiseert de neokoloniale structuren in het toerisme.
Neokoloniale structuren in het toerisme
Zimmerer stelt dat Europese toeristen vaak wel kunnen genieten van een vakantie in voormalige koloniën, terwijl veel lokale bewoners dat niet kunnen. In deze context bekritiseert hij de koloniale nostalgie die door de toeristische sector als marketingstrategie wordt gebruikt. Voorbeelden van deze koloniale verheerlijking zijn koloniale lodges en fotosafari's. Deze trend beperkt zich niet alleen tot Zanzibar, maar is ook zichtbaar in andere Afrikaanse landen zoals Namibië, waar de koloniale geschiedenis wordt weerspiegeld in de toeristenindustrie.
Reizigers in Namibië, die ook beïnvloed zijn door de Duitse koloniale geschiedenis, worden vaak alleen geconfronteerd met stereotiepe voorstellingen van de inheemse volkeren. Zimmerer benadrukt hoe belangrijk het is dat reizigers zich bewust worden van hun rol als begunstigden van de koloniale geschiedenis.
Politieke spanningen op Zanzibar
Op de achtergrond van deze toeristische ontwikkelingen spelen ook politieke spanningen die diepgeworteld zijn op Zanzibar. Het eiland wordt gekenmerkt door twee nationalismen: Arabisch en Afrikaans. Dit nationalisme, dat in de jaren zestig tegen de Britse koloniale overheersing was gericht, leidt tot op de dag van vandaag nog steeds tot etnische verdeeldheid in de semi-autonome staat Tanzania. Kentekenplaten op Zanzibar zijn voorzien van de Zanzibari-vlag, die vaak in de wind wappert. Veel Zanzibar identificeren zich meer met hun eiland dan met de rest van Tanzania.
De samenleving op Zanzibar is divers en wordt gekenmerkt door verschillende culturele invloeden, waaronder Indiase, Perzische, Afrikaanse, Europese en Arabische. De officiële talen zijn Kiswahili en Engels, terwijl in veel regio’s ook Arabisch wordt gesproken. Historisch gezien gaat de Arabische invloed op Zanzibar terug tot de 7e eeuw, toen Arabische handelaren en vluchtelingen uit Zuid-Arabië naar het eiland kwamen en banden vormden met de inheemse Afrikaanse bevolking.
Gezien deze complexe historische en sociale omstandigheden moeten reizigers gevoelig zijn voor de omstandigheden en zich bewust zijn van de rol die zij spelen in de context van racisme en de koloniale geschiedenis.