Dlaczego niemieckim turystom zdecydowanie odradza się odwiedzanie Zanzibaru?

Dlaczego niemieckim turystom zdecydowanie odradza się odwiedzanie Zanzibaru?

Dyskusja na temat podróży na Zanzibar nabiera tempa po tym, jak TikToker Siobhan podzieliła się swoimi doświadczeniami z wyspy. Radzi zwłaszcza białym ludziom, aby nie odwiedzali tego kraju, ponieważ nie mogła cieszyć się pobytem ze względu na jej wiedzę na temat rasizmu i kolonializmu. To stwierdzenie kontrastuje z pozytywnym wizerunkiem Holiday Guru, który promuje Zanzibar jako malowniczy cel podróży z wymarzonymi plażami, safari i ekscytującymi sportami wodnymi. Pomimo takich reklam aktualne statystyki Krajowego Urzędu Statystycznego Tanzanii pokazują, że w styczniu i lutym 2023 r. na Zanzibar odwiedziło prawie o 50% więcej turystów niż w roku poprzednim. Niemcy stały się trzecim najpopularniejszym krajem pochodzenia turystów, po USA i Francji.

Rosnąca liczba turystów skłania organizatorów wycieczek, takich jak Tui i Dertour, do otwierania nowych ośrodków na wyspie. Oprócz możliwości gospodarczych, ten trend turystyczny budzi również głosy krytyczne. Siobhan opowiada o zauważalnej relacji władzy między turystami a mieszkańcami, a także o akceptowanym rasizmie, który w ogromnym stopniu wpływa na wakacyjne doświadczenia. Profesor Jürgen Zimmerer, znawca historii Afryki, podziela obserwacje Siobhan i krytykuje neokolonialne struktury w turystyce.

Struktury neokolonialne w turystyce

Zimmerer argumentuje, że europejscy turyści często mogą cieszyć się wakacjami w byłych koloniach, podczas gdy wielu mieszkańców nie ma takiej możliwości. W tym kontekście krytykuje nostalgię kolonialną wykorzystywaną przez branżę turystyczną jako strategię marketingową. Przykładami tej kolonialnej gloryfikacji są kolonialne loże i safari fotograficzne. Trend ten nie ogranicza się tylko do Zanzibaru, ale można go również zaobserwować w innych krajach Afryki, takich jak Namibia, gdzie historia kolonialna ma swoje odzwierciedlenie w branży turystycznej.

Podróżujący po Namibii, na których również wpływa niemiecka historia kolonialna, często spotykają się jedynie ze stereotypowymi przedstawieniami rdzennej ludności. Zimmerer podkreśla znaczenie uświadomienia sobie przez podróżnych swojej roli jako beneficjentów historii kolonialnej.

Napięcia polityczne na Zanzibarze

W tle rozwoju turystyki znajdują się również napięcia polityczne, które są głęboko zakorzenione na Zanzibarze. Wyspę charakteryzują dwa nacjonalizmy: arabski i afrykański. Te nacjonalizmy, które w latach 60. XX wieku były skierowane przeciwko brytyjskim rządom kolonialnym, po dziś dzień prowadzą do podziałów etnicznych w półautonomicznym stanie Tanzania. Na tablicach rejestracyjnych na Zanzibarze widnieje flaga Zanzibaru, która często powiewa na wietrze. Wielu Zanzibarczyków bardziej identyfikuje się ze swoją wyspą niż z resztą Tanzanii.

Społeczeństwo Zanzibaru jest zróżnicowane i charakteryzuje się różnymi wpływami kulturowymi, w tym indyjskimi, perskimi, afrykańskimi, europejskimi i arabskimi. Językami urzędowymi są kiswahili i angielski, w wielu regionach mówi się także po arabsku. Historycznie rzecz biorąc, wpływy Arabów na Zanzibar sięgają VII wieku, kiedy na wyspę przybyli arabscy ​​kupcy i uchodźcy z południowej Arabii i nawiązali więzi z rdzenną ludnością afrykańską.

Biorąc pod uwagę te złożone okoliczności historyczne i społeczne, podróżujący powinni być wyczuleni na te okoliczności i świadomi roli, jaką odgrywają w kontekście rasizmu i historii kolonialnej.