Waarom Duitsland zou moeten leren van de aandacht en discipline van Japan!

Waarom Duitsland zou moeten leren van de aandacht en discipline van Japan!

Op 16 mei 2025 reflecteert een auteur op haar ervaringen in Japan en de belangrijkste verschillen met de Duitse cultuur. De indrukken die ze opdeed tijdens een reis door de steden Tokio, Kyoto en Okinawa laten zien hoeveel aandacht en discipline het samenleven in Japan kenmerkt. Terwijl egoïsme en concurrentievermogen in Duitsland vaak de boventoon voeren, wordt harmonie in Japan als een centrale waarde gewaardeerd. Dat meldt Focus.

Een sprekend voorbeeld hiervan is de sfeer in een strandhotel, waar gasten zich ontspannen gedragen en geen ligstoelen reserveren. Er heerst absolute stilte in de metro in Tokio; Mobiele telefoons en luide gesprekken zijn taboe. Dergelijk gedrag laat zien dat beleefdheid en attentheid diep geworteld zijn in het dagelijkse Japanse leven. De auteur betreurt echter het afnemende respect en de discipline in Duitsland, die nodig zijn voor harmonieus samenleven.

Cultuur van overweging

In Japan wordt het individuele ego vaak terzijde geschoven ten gunste van de gemeenschap. Dit komt tot uiting in de sociale normen die een harmonieuze samenleving bevorderen. Deugden als consideratie, eerlijkheid, vertrouwen, bescheidenheid en terughoudendheid zijn elementair in de Japanse cultuur. Deze principes vormen de basis van de Japanse harmonieuze samenleving, waarin conflicten en directe kritiek worden vermeden om tegenspoed te voorkomen Nippon-info bepaalt.

Een voorbeeld van de collectieve geest is de praktijk dat werknemers vroeg naar kantoor komen en hun auto verder weg parkeren om anderen de betere parkeerruimte te geven. Dergelijke gebaren van aandacht zorgen niet alleen voor persoonlijk comfort, maar versterken ook de gemeenschap. In Duitsland daarentegen heerst vaak het principe ‘wie het eerst komt, het eerst maalt’, wat de concurrentiesituatie in het dagelijks leven verder verscherpt.

Er is een heroverweging nodig

De auteur brengt naar voren dat Generatie Z in Japan de traditionele waarden van collectieve overweging in twijfel begint te trekken en meer zelfzorg begint te eisen. Dit zou een verandering kunnen inluiden in de Japanse samenleving, die lange tijd werd gekenmerkt door het idee van collectivisme. Het idee dat afwijkingen van sociale normen tot uitsluiting kunnen leiden, wordt door jongeren steeds meer in twijfel getrokken.

Gezien deze observaties suggereert de auteur dat Duitsland zou kunnen leren van de Japanse houding ten opzichte van discipline en overweging. Een paradigmaverschuiving naar meer samenwerking en verantwoordelijkheid zou nodig zijn om de sociale interactie te verbeteren en het egoïsme te overwinnen dat momenteel het sociale klimaat kenmerkt.

Over het geheel genomen laat de vergelijking tussen culturen zien hoe belangrijk overweging en orde zijn voor harmonieus samenleven en hoe noodzakelijk een herwaardering van waarden is in de Duitse samenleving.