Van Journal Week 7: Tassie Tour met papa

Van Journal Week 7: Tassie Tour met papa

De waarde van de tijd ...

Je zegt dat onze dagen die elk jaar voorbijgaan een beetje korter lijken. Omdat deze weken in Tassie voorbijgaan alsof ik tijdens een vlucht, kan ik het zeker bevestigen. Moeilijk te geloven dat we zeven weken weer reizen en dat maakt me bang.

De waarheid is dat ik me altijd bewust ben van hoe beperkt ons leven is sinds mijn kindertijd. Ik zou zelfs zeggen dat ik er nog steeds bijna elke dag aan denk. Hoe vaak werd onze ouderen verteld dat we onze jeugd zouden moeten waarderen omdat ze voor hen knipperden en helemaal voorbij waren? Ik heb deze woorden altijd heel letterlijk genomen.

Voor sommigen, inclusief Haylea, klinkt het als een vloek, en misschien is dat in zekere zin. Maar ik denk dat een ding dat deze vloek me heeft geleerd, is om elke verspilde tijd te vrezen, die ik achteraf kan zien.

Aangezien de huidige pandemie de vrijheid en mogelijkheden van veel mensen vernietigt, kan ik me de diepe ontevredenheid voorstellen die zo veel voelt die zo lang zijn uitgesteld die altijd hebben gedaan of wilden bereiken. Alleen wanneer deze vrijheden en mogelijkheden verdwenen zijn, zult u het risico van zelfgenoegzaamheid erkennen. Alleen dan beginnen de meeste mensen het zand van die tijd te vrezen.

Maar ik begrijp ook de behoefte aan evenwicht en het belang van het huidige leven. Om jezelf te veel in dit soort dingen te verdiepen, kan ertoe leiden dat je het uit het oog verliezen van wat je bang bent om het te verliezen. Het is een delicate evenwichtsoefening waar ik nog steeds aan werk.

Iemand die ik altijd bewonderde voor zijn grondgevoel is mijn vader. Toen ik hem voor het laatst in deze blog noemde, zeilden we de oostkust van Australië aan boord van de Malaica, een 50-voet stalen jacht dat hij in de loop van tien jaar alleen had gebouwd zonder eerdere ervaring. Deze maatstaf voor toewijding om een ​​decennium te wijden om een ​​doel te bereiken zonder kortetermijnbeloningen is iets dat ik diep bewonderenswaardig ben.

Deze week was hij zijn beurt om bij ons te komen om ons te vergezellen in onze avonturen in Tasmanië.

The Tasmanian Peninsula & Port Arthur

We begonnen de week met een omweg naar het Tasmaanse schiereiland. Deze regio is vol geschiedenis en ongelooflijke aard. We hebben allebei op de eerste dag met mijn vader ervaren, de ruige kust op de Waterfall Bay Track verkend en iets geleerd over het leven van de vroege veroordeelden in Port Arthur.

Port Arthur is echt een speciale plek en gaf ons allemaal een nieuwe waardering voor de behoeften waarmee de voorouders van veel Australiërs werden geconfronteerd. Lees meer: ​​Waterfall Bay Hike

• alt = "">
• alt = "">
• alt = "">

Amos Round Two

Op de tweede dag, toen onze vader ons in Tasmanië bezocht, werden we naar een curve -bal gegooid. We hadden een last-minute aanbieding ontvangen, Picnic Island, een van de mooiste privé-eilanden van Tasmanië, om foto's te maken en te promoten, en dat wilden we absoluut niet afwijzen.

Dit betekende echter dat we een vrij grote weg terug moesten maken naar het Freycinet National Park.

Toen we aankwamen, moesten we Mount Amos laten zien, wat zeker een van onze persoonlijke hoogtepunten van de reis was. Dus gingen we naar de tweede ronde.

PICNIC ISLAND

Het verblijf op Picnic Island was een geweldige ervaring. We kregen ook fantastische omstandigheden. We hadden praktisch geen wind, helderblauwe lucht en vurige zonsondergangen - een sterk contrast met de vorige week in Tassie.

mount field en de styx

Vervolgens was een reis terug naar een van mijn favoriete nationale parken in Tasmanië op het programma; Bergfeld. Het oorspronkelijke plan was om het alpengedeelte van het park te verkennen, maar helaas stonden de omstandigheden ons niet toe om daar in een groot busje te komen.

Dad had er echter niets tegen en hij hield van de kans om het Tassie -regenwoud en de watervallen van Mount Field te zien.

We zijn ook gestopt met een korte stop in de Styx, een enorm bosgebied waarvan bekend is dat het een aantal van de hoogste bloeiende bomen ter wereld biedt. Helaas is een groot deel van deze regio gewijd aan de houtstaking, maar dankzij het voortdurende activisme werden de hoogste bomen in de Styx gered voor natuurbehoud.

• alt = "Hoge bomen gaan in styx">
• Alt = "High Trees Styx Protected Area">

alt = “
We eindigden deze geweldige verkenningsdag met een verblijf in Bethune Park, een perfecte afgelegen plek direct op de snelweg naast een prachtig meer. Het was geweldig om tijd met papa buiten door te brengen bij het vuur, een moment dat ik altijd zal waarderen.
Alt = “kamperen op de Bethune -camping">

Hobart en Mount Wellington

Zodra de zevende week was ingebroken, was ze weg. We brengen de laatste dag door met Papa om Hobart te verkennen en het uitzicht te verdienen vanuit Mount Wellington door de steile paden van de veren te beklimmen.

Opnieuw hadden we geweldig weer en een duidelijk uitzicht op Hobart van bovenaf.

Lees meer: ​​wandel naar Mount Wellington

• alt = "Mount Wellington Hike">
• alt = "top van Mount Wellington">

Trigger en timing

Mijn vader heeft en leert me veel dingen. Zoals de meeste mensen verlangde ik naar onafhankelijkheid in mijn jeugd. Maar hoe ouder ik word, hoe meer ik me wend tot slimmere mannen die me helpen betere beslissingen te nemen.

Terwijl Haylea en ik instinctief weten dat het pad waar we op zijn de juiste is voor onszelf, brengt de onorthodoxiteit van onze levensstijl ook onzekerheden. De realiteit is dat het veel moeilijker is om de conventionele negen-tot-vijf op te geven om een ​​meer bevredigend leven te leiden dan alleen deze gevreesde bureaubaan te accepteren.

Maar er is geen winst zonder risico. Groei en vooruitgang ontstaan ​​niet voor gemak, maar gedijen in een wereld vol uitdagingen en onzekerheid. We verwerpen het pad van de minste weerstand omdat we weten dat dit pad alleen maar leidt tot kortetermijnoverwinningen en de grootste beloningen overgeslagen.

Ik waardeer heel blij dat ik omringd ben door onvoorwaardelijke steun. Papa kalmeerde me deze week door me een waardevol advies te geven; om onze instincten te vertrouwen en je bewust te zijn van wat hij "trigger" noemt. Hij legt uit dat deze triggers gebeurtenissen zijn die moeten worden beschouwd als katalysatoren voor maatregelen. Dit vereist een focus op het heden, zodat u beter kunt begrijpen waar u naartoe gaat in de toekomst.

timing is alles. Leef nu, vertrouw op je instincten en de triggers zullen je naar de toekomst leiden.
Alt = "">
Alt = "">

.