Een atheïst en een moslim gaan naar een kerk ...

Een atheïst en een moslim gaan naar een kerk ...

"Heb je vertrouwen?" Peter stuitte op een antwoord. "Het spijt me?" "Vertrouw je?" De priester herhaalde nuchter. Peter stopte met het laden van zijn bord met broodjes komkommer. "Eh, ja," produceerde hij voordat hij zachtjes fladde en er niet op inging.

De vraag, zo onschadelijk als het was, kwam onverwacht. We hadden genoten van een ontspannen dag op het zomerhuwelijk van zijn vriend in het prachtige Engelse landschap en hadden niet verwacht dat we onze religieuze horen bij de servicemanager in het buffet delen.

Zowel Peter als ik hebben moeilijke relaties met religie. Hij werd opgevoed als een methodistische christen, maar werd begin twintig atheïst. En ik ... nou, ik ben geboren als een moslim, wat voor soort meisje dat altijd de wereld wilde zien en nooit wilde trouwen ... was problematisch.

• alt = "">
• alt = "">
• alt = "">
• alt = "">
• alt = "">
• alt = "">
• alt = "">
• alt = "">

Toen een lokale Samoan -familie ons uitnodigde voor hun katholieke kerk voor de zondagsdienst, namen we allebei een pauze. Het was een geweldige kans om iets te leren over de Samoaanse cultuur, maar we wisten niet zeker of onze deelname geschikt was.

Net als op het trefwoord zei Lena onze gastheer: "Maak je geen zorgen als je niet katholiek bent. We verwelkomen iedereen in onze kerk." Toen voegde hij eraan toe met een glimlach: "Dan is er een gratis lunch."

Nadat onze Britse terughoudendheid was geëlimineerd, accepteerden we de uitnodiging. Na het ontbijt doorzocht ik mijn rugzak naar iets chics om aan te trekken. Ik pak altijd een conservatieve outfit in voor dergelijke gelegenheden, dus ik zette een paar Capri -broek en een wit vest, dat toevallig de kleur van de gemeenschap was. We hebben Lenas Van ingepakt en we gingen weg.

Toen de dienst begon, voelde ik hoe Peter naast me verhuisde. Voor mij was het een betoverende culturele ervaring; Voor hem was het ook een herinnering aan de kindertijd en de resulterende verwarring over zijn geloof. De taal was misschien anders, maar de stemming was hetzelfde.

Later, toen hij de cadans van de vader herkende, zag ik hoe hij inspraak had in het Engels en het eens was met de spotting "amen". Ik denk dat sommige dingen meer permanent zijn dan we denken.

Ik keek stil hoe leden van de gemeenschap knielden, kruisten, bad en zong. Zodra onze normaal levendige en uiterst zelfverzekerde gastheren tranen op het gezicht liepen.

Het herinnerde me eraan dat, ondanks al zijn kwaad, religie ook troost en troost voor een groot deel van de wereldbevolking brengt. In een wereld over -verzadigd door de media is het gemakkelijk te geloven dat religie de oorzaak is van de problemen van de wereld; Dat het verdeeldheid en haat veroorzaakt, maar ik voelde geen splitsing en ik voelde me niet haat in deze kerk die zo hartelijk werd verwelkomd.

Toen ik naar de liedjes luisterde, wandelden mijn gedachten. Als ik kon staan ​​met mensen in dit kleine dorp in de diepe samoa -kant die anderen vertegenwoordigde dan ik, zou de rest van de wereld op een dag kunnen inhalen.

En toen stopte ik niet sentimenteel en maakte ik me klaar voor ons lunchfestival ...

Lonely Planet South Pacific bevat een uitgebreide reisgids voor het land, ideaal voor degenen die de belangrijkste bezienswaardigheden willen verkennen en minder drukke wegen willen nemen.

Missie statement: Atlas & Boots

 .