De reis die mij heeft veranderd: Vaseem Khan

De reis die mij heeft veranderd: Vaseem Khan

De bekroonde schrijver Vaseem Khan vertelt ons hoe India's 'City of Dreams' hem tot een auteur maakte

Het valt niet te ontkennen: Vaseem Khan is een hoogvlieger. Vaseem, geboren en getogen in Newham (een van de meest achtergestelde gebieden van Groot-Brittannië), studeerde aan de London School of Economics, een van de beste universiteiten ter wereld.

Hij bracht tien jaar door op het subcontinent, waar hij een keten van luxe hotels bouwde, voordat hij terugkeerde naar Groot-Brittannië om The Unexpected Inheritance of Inspector Chopra te schrijven, de eerste in een bestsellerreeks misdaadromans met Ashwin Chopra, een veeleisende inspecteur uit Mumbai, in de hoofdrol. en zijn onwaarschijnlijke hulpje, een jaar oude olifant genaamd Baby Ganesh.

In 2020, na vijf Baby Ganesh-romans, bracht Vaseem Midnight at Malabar House uit, de eerste in een nieuwe serie met Persis Wadia, de eerste vrouwelijke politieagent van India, in de hoofdrol. Inmiddels heeft hij een aantal onderscheidingen ontvangen, waaronder de felbegeerde Historische Dagger van de Crime Writers' Association.

In zijn nieuwe roman The Dying Day is Persis op het spoor van een 600 jaar oud exemplaar van Dante's Goddelijke Komedie dat werd gestolen uit de Asiatic Society in Bombay.

Hier vertelt Vaseem ons waarom India zo'n boeiende achtergrond vormt en waarom het een blijvende indruk heeft achtergelaten.

Je bent een geboren Londenaar. Wat doe jij het liefst in de stad?

Ik ben een enorme geschiedenisliefhebber en ik vind geen plek inspirerender dan het British Museum. Ik pak graag mijn notitieblok en krabbel aantekeningen terwijl ik door de verschillende galerijen slenter. Mijn favorieten zijn de oude Egyptische tentoonstellingen en de klokkensectie – ik ben dol op oude klokken.

Songquan Deng/ShutterstockHet British Museum is Vaseems favoriete plek in Londen

U bent halverwege de twintig voor tien jaar naar het subcontinent verhuisd. Vertel ons over de aanpassingsperiode.

Ik ging eigenlijk als westerling naar India. Ik herinner me nog dat ik Bombay Airport (zoals het toen heette) verliet en een groep melaatsen en bedelaars rond de taxistandplaats zag lopen... India is een aanval op de zintuigen en in het begin was het allemaal een groot avontuur. Pas later, toen ik enkele van de donkere kanten van de Indiase samenleving ervoer, zag ik verder dan de glinsterende buitenkant van de stad.

Ik ging naar India met een contract van drie maanden en bracht daar uiteindelijk tien jaar door, waar ik het land zag evolueren van een semi-ontwikkelde, postindustriële natie naar een bijna mondiale supermacht. Toen ik terugkeerde naar Groot-Brittannië, besloot ik al deze ongelooflijke herinneringen in een roman te stoppen en daarom schreef ik The Unexpected Inheritance of Inspector Chopra, waarin we kennis maken met een stoere, eerlijke politieagent die pas eind veertig met pensioen gaat bij de politie van Mumbai en beseft dat hij zijn verlangen naar gerechtigheid in een inherent onrechtvaardige samenleving niet kan opgeven. Hij heeft ook het ongebruikelijke dilemma dat hij moet zorgen voor een eenjarige olifant die hij erft.

Deze boeken beschrijven mijn eigen ervaringen met het moderne India en tonen het licht en de duisternis van een snel veranderende natie. Dat eerste boek werd een Times-bestseller, werd over de hele wereld vertaald en stelde mij in staat vier vervolgboeken te schrijven.

Jouw beide misdaadseries spelen zich af in India. Waarom is dit een overtuigende aanpak?

Wij in het Westen maken ons soms schuldig aan het mythologiseren van India; om het te behandelen als een land van swami's en slangenbezweerders. De waarheid is dat het land zoveel meer te bieden heeft: lagen grijs te midden van de felle kleuren.

Aiko3p/ShutterstockDe stad Mumbai maakte van Vaseem een ​​auteur

India is zo groot dat het meer een verzameling culturen is – en Mumbai vertegenwoordigt een kruispunt in zijn kosmopolitische karakter. Er zijn zoveel fascinerende verhalen te vertellen in de stad, en mijn boeken proberen zoveel mogelijk van die diversiteit te gebruiken om licht te werpen op aspecten van het land waar we misschien niet zo bekend mee zijn.

In Bad Day at the Vulture Club onderzoek ik bijvoorbeeld de moord op een rijke parsi-heer. De parsi's zijn een kleine maar rijke en invloedrijke gemeenschap in Mumbai. Ze begraven of verbranden hun doden niet, maar laten ze achter in stenen gebouwen, Towers of Silence genaamd, waar gieren kunnen eten. Wat een perfecte setting voor een misdaadthriller!

Laten we naar de reis gaan die u heeft veranderd. Welke regio of reis heeft jou het meest beïnvloed?

Ik kom niet voorbij Mumbai/Bombay. Ik ben vandaag een auteur omdat ik jarenlang in de ‘City of Dreams’ van India heb gewoond. De stad raakte zo onder mijn huid dat ik nu werk aan mijn tweede serie die zich daar afspeelt: historische misdaadromans genaamd de Malabar House-serie.

Het eerste boek, Midnight at Malabar House – nu een internationale bestseller en winnaar van de Crime Writers’ Association’s Historical Dagger Award 2021 – liet ons kennismaken met India’s eerste vrouwelijke politieagent, Persis Wadia.

Belangrijker nog is dat deze boeken een sleutelperiode in de geschiedenis van India onderzoeken, slechts een paar jaar na de onafhankelijkheid, de verschrikkingen van de Partitie en de moord op Gandhi. Ik voel me een documentairemaker die de veranderingen vastlegt die plaatsvonden in de Indiase samenleving toen het land de teugels van de Britten overnam. Alles verpakt in hopelijk aangrijpende misdaadverhalen!

Welke reis zou jij graag herhalen?

Ik ben ruim tien jaar geleden naar Beijing geweest en heb daar een paar maanden gewerkt. Het was ongelooflijk. Omgaan met de Chinezen en begrijpen hoe zij de wereld zagen, was iets bijzonders. De meeste Chinezen die ik toen ontmoette, waren best tevreden met hun regering.

Een fotoverhaal/ShutterstockDe Grote Muur van China

Natuurlijk kunnen de zaken sindsdien zijn veranderd, omdat het land zich heeft opengesteld en mensen zich meer bewust zijn geworden van de manier waarop andere landen opereren. Mijn mooiste herinnering is het rijden op een kameel op de Chinese Muur. Ik weet niet wat een kameel daar precies deed.

Heeft u nog een droombestemming die u nog niet heeft gezien?

Resoluut eiland in het hoge Noordpoolgebied. Jaren geleden schreef ik een historische misdaadroman die zich afspeelt op een reeks eilanden die bekend staan ​​als de Queen Elizabeth-eilanden. Het boek concentreert zich op een kleine gemeenschap van eilandbewoners die bekend staat als Inuit.

CC BY-SA 3.0Vastberaden in het hoge Noordpoolgebied is de droombestemming van Vaseem

Ik legde het boek daar neer omdat ik verbaasd was over de omgeving: temperaturen onder de veertig, neerstortende ijsbergen, ijsberen. Uiteindelijk besloot ik de roman niet in te dienen, omdat ik vond dat ik authentieke ervaring uit de eerste hand nodig had voordat ik het verhaal recht kon doen. Op een dag...!

Ben je een planner of een toeschouwer?

Anale holdingplanner. Ik ben die verdrietige persoon die meer energie besteedt aan het maken van reisroutes voor een vakantie dan aan de daadwerkelijke vakantie. Zelfs als we ons er nooit aan houden, is het vervullen van een plan dat op papier is vastgelegd – een plan dat op wiskundige wijze het aantal bezochte bezienswaardigheden in een bepaalde periode optimaliseert – zijn eigen beloning.

Hotel of hostel (of camping)?

Ik heb 10 jaar in de 5-sterren horeca gewerkt en heb veel kansen gehad om de goederen te proeven, dus ik ben een beetje verwend. Er gaat niets boven een goed hotel. Tip: Het eerste waar je naar moet kijken zijn de toiletten. Als ze stralen, bent u hier aan het juiste adres.

Wat was je belangrijkste reiservaring?

Ik trouwde met een Indiase man en mijn familie reisde vanuit Engeland naar de bruiloft. Daarna vergezelden ze ons op onze huwelijksreis. (Ja, we zijn erg Aziatisch.) We bezochten de Taj Mahal, vervolgens Jaipur en vlogen uiteindelijk naar beneden om een ​​week door te brengen in het prachtige Goa. De reis blijft een waardevolle herinnering aan mijn overleden ouders.

Abhisheklegit/ShutterstockHawa Mahal in Jaipur

Waarom reizen?

Stel je voor dat de eerste mensen besloten Afrika niet te verlaten. Reizen zit in ons DNA ingebouwd. Wij zijn een rusteloze, nieuwsgierige soort. Als deze nieuwsgierigheid om nieuwe plaatsen, nieuwe wonderen en nieuwe ervaringen te zoeken zou verdwijnen, zouden we feitelijk sterven. Dit werkt ook op individueel niveau. De dag dat ik besluit dat ik niet meer wil reizen, is waarschijnlijk de dag waarop ik mijn fiches moet verzilveren en de laatste reis moet maken die we allemaal zouden moeten maken.

oud=““>

Al meer dan een eeuw is een van 's werelds grootste schatten, een 600 jaar oude editie van de Goddelijke Komedie, veilig gehuisvest in de Asian Society of Bombay. Maar als de zaak verdwijnt, belandt de zaak op het bureau van inspecteur Persis Wadia, samen met de man die ervoor moet zorgen. The Dying Day roept een tijdperk van duisternis op en plaatst Persis tegenover haar broeders, een veranderend India en een kwaad met grenzeloze bedoelingen.

Hoofdafbeelding: AIKO3P/Shutterstock

      .