Bezoek aan Kolmanskop, de spookstad in de Namib-woestijn

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am und aktualisiert am

Kolmanskop, ooit een bloeiende diamantstad, is lange tijd verlaten aan het woestijnzand. We maakten een reis om de griezelige taferelen te zien. Onze reis naar Namibië liet lang op zich wachten. Bijna twee jaar geleden publiceerden we een lijst met de landen die we het liefst willen zien. Namibië stond bovenaan Peter's lijstje, maar vanwege familieomstandigheden hebben we de reis uitgesteld tot we er redelijk wat tijd aan konden besteden. Eindelijk zijn we eind dit jaar in Windhoek aangekomen om een ​​17-daagse self-drive safari te beginnen. Onze eerste stop samen was Kolmanskop, een griezelig spookstadje 15 km ten oosten van de havenstad...

Bezoek aan Kolmanskop, de spookstad in de Namib-woestijn

Kolmanskop, ooit een bloeiende diamantstad, is lange tijd verlaten aan het woestijnzand. We gingen op reis om zijn enge scènes te zien

Onze reis naar Namibië liet lang op zich wachten. Bijna twee jaar geleden publiceerden we een lijst met de landen die we het liefst willen zien. Namibië stond bovenaan Peter's lijstje, maar vanwege familieomstandigheden hebben we de reis uitgesteld tot we er redelijk wat tijd aan konden besteden. Eindelijk zijn we eind dit jaar in Windhoek aangekomen om een ​​17-daagse self-drive safari te beginnen.

Onze eerste stop samen was Kolmanskop, een griezelig spookstadje 15 km ten oosten van de havenstad Lüderitz.

alt=“Kia loopt langs een vervallen gebouw in de spookstad Kolmanskop”>Atlas & LaarzenKia loopt langs een vervallen gebouw in de spookstad Kolmanskop

Kolmanskop begon in 1908 als een bescheiden treinstation tussen Lüderitz en Keetmanshoop verder naar het oosten. Blijkbaar is het station vernoemd naar de transportarbeider Johnny Coleman – of beter gezegd Jani Kolman – die hier in een zandstorm zijn ossenwagen achterliet en daardoor van de dorst omkwam. Het ongunstige begin was misschien een voorteken van de enorm veranderende fortuinen van de stad.

In 1908 vond spoorwegarbeider Zacharias Lewala een diamant terwijl hij stuifzand van de sporen aan het scheppen was en bracht die plichtsgetrouw naar zijn superieur, de Duitse spoorweginspecteur August S Tauch, die zijn arbeiders had opgedragen naar glimmende stenen te zoeken.

alt="Kolmanskop was ooit een welvarende stad met rijke inwoners">Atlas & LaarzenKolmanskop was ooit een bloeiende stad met rijke inwoners

Na de ontdekking volgde een diamantkoorts, en al snel richtten de Duitse autoriteiten het ‘Sperrgebiet’ in, een ‘verboden zone’ van 26.000 vierkante kilometer die niet zonder toestemming bezocht mag worden. Tegenwoordig wordt het gebied gezamenlijk beheerd door diamantbedrijf De Beers en de Namibische overheid.

Kolmanskop in de bloeitijd

Duitse kolonisten genoten van enorme rijkdom en Kolmanskop werd een bloeiende diamantstad. Bewoners werden niet alleen ondersteund door basisvoorzieningen zoals een ziekenhuis, school en energiecentrale, maar ook door een balzaal, een bowlingbaan, theater, gymzaal, casino en ijsfabriek.

alt=“Opgeslokt door het zand in de spookstad Kolmanskop”>Atlas & LaarzenOpgeslokt door het zand in de spookstad Kolmanskop

Kolmanskop had naar verluidt de eerste tram in Afrika, evenals het eerste röntgenstation op het zuidelijk halfrond, dat diende als een middel om arbeiders te controleren die zouden kunnen proberen hun bevindingen naar buiten te smokkelen.

Vers water werd vanaf 120 km afstand per spoor aangevoerd en in opslagtanks gepompt. Er wordt gezegd dat de stad bloeide met weelderige tuinen, verzorgde gazons, rozenbedden en eucalyptusbomen.

alt="Vier deuren naar nergens">Atlas & LaarzenVier deuren naar nergens

Huisdieren waren moeilijk in de hitte te houden, maar één gezin had een struisvogel die de bewoners terroriseerde en zichzelf pas met Kerstmis verloste door de Kerstman in een slee over het zand te slepen.

Vóór de Eerste Wereldoorlog produceerden de Kolmanskop-mijnen meer dan 1.000 kilogram diamanten. Met andere woorden: er werd in de eerste zes jaar van de mijnbouw vijf miljoen karaat aan diamant gedolven.

Gezien de relatief kleine bevolking van Kolmanskop (1.300 op het hoogtepunt) had de stad kortstondig de hoogste rijkdom per hoofd van de bevolking ter wereld.

Kolmanskop in de bustetijd

Kolmanskop begon na de Tweede Wereldoorlog in verval te raken toen het diamantveld uitgeput begon te raken. Een andere factor was de ontdekking van diamanten in 1928, 270 km ten zuiden van Kolmanskop, vlakbij de Oranjerivier - de rijkste diamanthoudende afzettingen ooit bekend.

Het nieuwe diamantveld vereiste alleen het verkennen van de stranden, in tegenstelling tot de moeilijkere mijnbouw, en de inwoners van Kolmanskop sloten zich aan bij de stormloop naar het zuiden en lieten hun huizen en bezittingen achter.

In 1956 werd de stad uiteindelijk verlaten. In minder dan 50 jaar leefde, bloeide en stierf de stad.

Kolmanskop vandaag

Tegenwoordig vormt Kolmanskop een griezelig tableau van grote bouwwerken die willekeurig worden opgeslokt door het woestijnzand. Een beklemmende stilte wordt alleen verbroken door een geduldige wind die deze eens zo glorieuze stad probeert te begraven.

alt="Nauwelijks tekenen van leven in de spookstad Kolmanskop">Atlas & LaarzenNauwelijks tekenen van leven in de spookstad Kolmanskop

Tekenen van leven uit heden en verleden liggen verspreid over het terrein: een roestende badkuip die uit het zand steekt, een elektriciteitspaal die nergens mee verbonden is, een uitgedroogde woestijnstruik die zich vastklampt aan het leven. Dit voelt als het begin en het einde van nergens.

We liepen over het zand met zachte stemmen, alsof we niet wilden verstoren wat eronder lag. We gingen holle kamers binnen, tot aan ons middel in het zand, turend onder de zonnestralen die door latten werden doorgesneden.

alt="Self-drive safari door Namibië Komnaskop">Atlas & LaarzenZonnestralen schijnen door houten latten

In Kolmanskop zijn de elementen de baas. De ooit stevige daken zijn nu gestript en schaars, terwijl houten treden onheilspellend kraken onder het loopvlak. Glas hangt losjes aan sierlijke kozijnen en deuren trekken scheef aan zwakke scharnieren.

Kolmanskop is een bewijs van de hebzucht van de mens, maar ook van zijn grillen. Honderden kwamen hierheen voor diamanten en honderden vertrokken hier voor diamanten. Het lijkt alleen maar juist dat de woestijn het terugwint.

Atlas & Laarzen

Bezoek aan Kolmanskop: de essentie

Wat: Bezoek Kolmanskop, Namibië als onderdeel van een 17-daagse self-drive safari met Wild Dog Safaris.

Waar: Accommodatie tijdens de tour omvat 16 nachten in een reeks hotels, lodges en safarikampen, waaronder Klein-Aus Vista, 112 km (1 uur en 10 minuten rijden) van Kolmanskop.

De tour kan geboekt worden als accommodatie (zoals wij deden), kamperen of een combinatie van beide. Bij de overnachtingsmogelijkheid zijn ontbijt en diverse diners inbegrepen; Kamperen is grotendeels zelfvoorzienend.

Wanneer: De beste tijd om naar Namibië te reizen is mei-oktober tijdens het droge seizoen (winter). Er is minder vegetatie en dieren in het wild verzamelen zich meestal rond waterpoelen, waardoor ze gemakkelijker te spotten zijn. Dit is echter ook het hoogseizoen, dus het kan nodig zijn om maanden van tevoren te reserveren.

De laagseizoenen mei en november zijn goed voor goedkopere accommodaties met een hogere beschikbaarheid. In november kunnen er hevige regenbuien vallen, maar meestal in korte, intense uitbarstingen.

Hoe: De toegangsprijs en vergunning voor Kolmanskop bedragen NAD 90 (6,5 USD) per persoon. Sommige richtlijnen zeggen dat je vooraf een toegangsvergunning in Lüderitz moet kopen, maar wij kochten de onze bij binnenkomst (november 2018).

Kolmanskop is dagelijks geopend van 08.00 uur tot 13.00 uur. Rondleidingen vinden plaats van maandag tot en met zaterdag om 9.30 uur en 11.00 uur en op zondag om 10.00 uur. We raden u aan de site zelf te verkennen om een ​​gevoel van echte afzondering te krijgen. Neem de tijd om het kleine museum te bezoeken, dat fascinerende verhalen bevat over de verschillende manieren waarop arbeiders diamanten probeerden naar buiten te smokkelen.

Kolmanskop ligt op 15 minuten rijden van de havenstad Lüderitz, vlak bij de belangrijkste snelweg B4. We reden vanuit Klein-Aus Vista (112 km, 1 uur en 10 minuten rijden) als onderdeel van onze zelfrijdende safari. Wild Dog Safaris boekt accommodatie, zorgt voor een huurauto en organiseert een reisschema.

Autorijden in Namibië is vrij eenvoudig en ontspannend, hoewel vierwielaandrijving essentieel is. Buiten de grotere steden is er weinig verkeer, hoewel de wegomstandigheden sterk variëren. Zijwegen zijn verhard en gemakkelijk te navigeren, maar vrij zeldzaam. C- en D-wegen zijn grindwegen die vaker voorkomen en sterk variëren in staat. Verwacht alles van gladde, comfortabele en relatief snelle onverharde wegen tot golvende, ongemakkelijke en frustrerend langzame onverharde wegen. Zorg ervoor dat u een reservewiel bij de hand heeft en weet met wie u in geval van nood contact kunt opnemen.

Bij aankomst in Windhoek werden we verwelkomd door Wild Dog Safaris die ons een gedetailleerd reisschema, routebeschrijving, kaarten en informatie voorzag, evenals enkele tips voor het bezoeken van Kolmanskop en andere bestemmingen.

Wij vlogen met British Airways via Johannesburg in Zuid-Afrika naar Namibië. Boek vluchten tegen de beste prijzen via Skyscanner.

oud=““>

Lonely Planet Botswana & Namibië is een uitgebreide reisgids voor Namibië en bevat enkele handige tips voor een bezoek aan Kolmanskop.

Openbaarmaking: we reisden naar Namibië met de steun van Wild Dog Safaris. Alle publicaties zeggen dit, maar we kunnen echt geen positieve berichtgeving garanderen. We zeggen wat we denken – goed en slecht – zodat u weloverwogen beslissingen kunt nemen met eerlijk advies.

Missieverklaring: Atlas & Boots
      .