15 μαθήματα από το ταξίδι μας σε όλο τον κόσμο

15 μαθήματα από το ταξίδι μας σε όλο τον κόσμο

Ο κύριος λόγος που δεν ήθελα να γράψω αυτήν την ανάρτηση είναι επειδή είναι αδύνατο να γίνει αυτό το είδος περίληψης χωρίς να ακούγομαι παράξενος. Είμαι σίγουρος ότι εκατομμύρια λέξεις έχουν ήδη γραφτεί για τις αρετές του ταξιδιού και τη σοφία που προέρχεται από τη ζωή στο δρόμο.

Ενέδωσα γιατί μια ανάρτηση όπως αυτή μοιάζει σαν ένα φυσικό βιβλίο για τη χρονιά μας στο δρόμο. Θα συνεχίσουμε να γράφουμε για το ταξίδι μας και θα επικεντρωθούμε σε μερικά από τα αξιοθέατα που δεν έχουμε καλύψει ακόμα, αλλά τώρα είναι μια καλή στιγμή να σκεφτούμε αυτά που μάθαμε. Εδώ είναι 15 μαθήματα από το ταξίδι μας σε όλο τον κόσμο.

1. Οι ταξιδιώτες μπορεί να είναι οι μεγαλύτερες τρύπες

Η συγγραφέας Elizabeth Drew είπε κάποτε: «Το να ταξιδεύεις πολύ συχνά, αντί να διευρύνεις τους ορίζοντές σου, απλώς παρατείνει τη συζήτηση».

Σίγουρα έχουμε μάθει την αλήθεια πίσω από τα λόγια της. Στο 5 Things Travel Writers Don't Tell You, συστήσαμε στους αναγνώστες τον "Mark", τον ταξιδιώτη που συναντήσαμε στα Φίτζι, ο οποίος πέρασε 40 λεπτά δίνοντάς μας διαλέξεις για όλα τα αυθεντικά, απομακρυσμένα μέρη που είχε επισκεφτεί στην Τόνγκα (τα οποία ήταν όλα στον οδηγό...και στο TripAdvisor...και το δρομολόγιο κάθε ταξιδιώτη με σακίδιο που έκανε το ταξίδι στο Tonga). Το ταξίδι από μόνο του δεν κάνει έναν άνθρωπο ενδιαφέρον.

2. Τα ταξίδια μπορεί να είναι φθηνότερα από το να μένεις στο σπίτι

alt="Μαθήματα από το ταξίδι μας σε όλο τον κόσμο">Άτλας & Μπότες

Στο How to Save for a Year of Travel, εξηγήσαμε ότι εξοικονομήσαμε 20.000 £ (30.000 $) για τη χρονιά μας στο εξωτερικό. Αφιερώσαμε 25% για μεταφορές και ακριβά πράγματα, όπως η πεζοπορία στο Μάτσου Πίτσου, που σήμαινε ότι ο ημερήσιος προϋπολογισμός μας για φαγητό, διαμονή και καθημερινές δραστηριότητες ήταν 40 £ (60 $).

Υποψιάζομαι ότι πολλοί Λονδρέζοι ξοδεύουν περισσότερα από αυτό στην καθημερινή τους ζωή. Μεταξύ στεγαστικών δανείων/ενοικίων, δημοτικού φόρου, φυσικού αερίου, ηλεκτρικού ρεύματος, ίντερνετ και τηλεφώνου, ειδών παντοπωλείου, ταξιδιών με μετρό και δραστηριοτήτων αναψυχής, είναι εύκολο να ξοδέψετε περισσότερα στο σπίτι παρά όταν λείπετε.

3. Είναι εντάξει να μην έχεις σχέδιο

alt="Μαθήματα από το ταξίδι μας σε όλο τον κόσμο">Άτλας & Μπότες

Εδώ είναι μια ανταλλαγή που πραγματοποιήθηκε περίπου στο τρίτο ή ίσως τέταρτο ραντεβού μου με τον Peter πριν από αρκετά χρόνια:

Εγώ: Είναι πολύ νωρίς η 12:30; Θα μπορούσαμε να βρεθούμε στο Canary Wharf, να γευματίσουμε στο Carluccio's και μετά να πάμε στο West India Quay για να δούμε μια ταινία; Η ταφή γίνεται στις 2:30 μ.μ. Το τρέιλερ είναι τρομερό, αλλά έχει καλές κριτικές.

Peter: Σίγουρα, αλλά όλα φαίνονται κάπως αποδιοργανωμένα... Θα μπορούσατε να το βάλετε σε ένα έγγραφο του Excel και να το στείλετε μέσω email στον βοηθό μου; Θα το συζητήσω με το διοικητικό συμβούλιο και θα δω αν είναι πρακτικό. Έχετε στοιχεία από το 2009 για να το υποστηρίξετε;

Εγώ: Εντάξει, το σημείο ελήφθη.

Πάντα ήμουν σχεδιαστής. Όταν ξεκινήσαμε το ταξίδι μας, το σχέδιό μου ήταν να βρω μια καλή δουλειά όταν επιστρέψω και να επιστρέψω στην πραγματική ζωή. Τώρα σχεδιάζω το επόμενο ταξίδι μας. Έμαθα ότι είναι εντάξει να μην έχεις ένα σχέδιο ή μια καριέρα που σε ωθεί αυτόματα πιο ψηλά. Αυτό δεν σημαίνει ότι σπαταλάς τη ζωή σου.

4. Η λιτή ζωή δεν πρέπει να φοβάται

alt="Μαθήματα από το ταξίδι μας σε όλο τον κόσμο">Άτλας & Μπότες

Ως κόρη ενός μετανάστη από το Μπαγκλαντές, πάντα είχα υπόψη μου τα χρήματα - όχι αρκετά για να τα κυνηγήσω, αλλά αρκετά για να διασφαλίσω ότι θα έχω πάντα ένα buffer. Ποτέ δεν είχα πιστωτική κάρτα πριν από το ταξίδι μας (και αυτή που έβγαλα για έκτακτες ανάγκες είναι σκονισμένη και αχρησιμοποίητη), πλήρωνα νωρίς τα φοιτητικά μου δάνεια, πλήρωνα πάντα τους λογαριασμούς μου μόλις έμπαιναν και γενικά ήμουν υπερ-υπεύθυνος με τα χρήματα - μέχρι τώρα.

Επιστρέψαμε στο Λονδίνο και για πρώτη φορά στην ενήλικη ζωή μου δεν είχα οικονομίες. Αυτό θα με είχε φρικάρει πριν από ένα ή δύο χρόνια, αλλά σήμερα είμαι εντάξει με αυτό. Η χρονιά του ταξιδιού μας άξιζε τον κόπο. Δεν θα ζούσα πάντα χωρίς buffer - αλλά ποιο είναι το νόημα της εξοικονόμησης εάν δεν το χρησιμοποιείτε για κάτι σπουδαίο κάθε τόσο;

5. Είναι εντάξει να έχεις φίλους που τρώνε μόνο μία μερίδα

Μοιραστήκαμε μια γιορτή της Τόνγκα με τη Νατάσα και τον Ντέιβιντ στο Tongatapu και πήγαμε μια βόλτα 20 μιλίων με τη Mandy στο 'Eua - και μετά δεν ξανακούσαμε νέα τους. Είχαν γράψει τα στοιχεία μας, αλλά δεν μπορούσαμε να πάρουμε τα δικά τους και δεν ήρθαν ποτέ σε επαφή. Σε άλλες περιπτώσεις ήταν το αντίστροφο. Μάθαμε ότι αυτό είναι εντάξει. Σίγουρα, μπορείτε να προσθέσετε συνταξιδιώτες στο Facebook και να ανταλλάξετε τα περιστασιακά like για το υπόλοιπο της ζωής σας, αλλά είναι επίσης εντάξει να περάσετε μια μέρα ή ένα βράδυ σε πολύ καλή παρέα και μετά να τους αφήσετε να φύγουν. Αυτή είναι ακριβώς η φύση του ταξιδιού.

6. Είμαστε μέρος αυτού που μισούμε

alt="χώρες με τις περισσότερες επισκέψεις στον κόσμο">Άτλας & Μπότες

Κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε για να προωθήσουμε τον φιλικό προς το περιβάλλον τουρισμό στα νησιά Γκαλαπάγκος, αλλά δεν μπορούμε να αποφύγουμε το γεγονός ότι ως τουρίστες είμαστε μέρος του συστήματος που παράγει δεκάδες βάρκες με αέρια που ταξιδεύουν μεταξύ των νησιών πολλές φορές την ημέρα.

Είναι εύκολο να θρηνήσεις για τα πλήθη στα σημαντικά αξιοθέατα ή να κορακώσεις για το πώς ανακαλύψατε έναν προορισμό πριν γίνει mainstream, αλλά το γεγονός παραμένει: όλοι οι επισκέπτες είναι τουρίστες.

7. Είναι εύκολο να ξεχάσουμε το εγγενές μας προνόμιο

Το ίδιο το γεγονός ότι μπορέσαμε να ταξιδέψουμε στον κόσμο σημαίνει ότι είμαστε μερικοί από τους πιο προνομιούχους ανθρώπους στον κόσμο. Το να συναντάμε έξυπνους ντόπιους στο δρόμο μας θύμισε να ελέγξουμε το προνόμιό μας. να θυμόμαστε ότι δεν βρισκόμαστε εκεί που είμαστε μέσω της εξυπνάδας, της αφοσίωσης ή της αποφασιστικότητας, αλλά εκεί που και για ποιον γεννηθήκαμε.

8. Περισσότερο αντηλιακό!

Αν αναρωτιέστε: «Πιστεύετε ότι χρειάζομαι αντηλιακό;», η απάντηση είναι ναι. Είναι πάντα ναι. Τα ταξίδια μας μας εξέθεσαν σε εξαιρετικά δυνατό ήλιο και δεν ήμασταν πάντα επαρκώς προστατευμένοι. Δεν καίγομαι εύκολα, αλλά ο ήλιος έχει στεγνώσει το δέρμα μου. Η ζημιά από τον ήλιο δεν συμβαίνει από τη μια μέρα στην άλλη, κάτι που οδηγεί σε εφησυχασμό - αλλά σας προλαβαίνει, οπότε να είστε πιστοί.

9. Το Pay-as-you-go είναι καλύτερο από το RTW

alt="Μαθήματα από το ταξίδι μας σε όλο τον κόσμο">Άτλας & Μπότες

Έχουμε ήδη μιλήσει για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα ενός εισιτηρίου για τον γύρο του κόσμου. Για εμάς, το pay-as-you-go μοντέλο λειτούργησε πολύ, πολύ καλύτερα. Μας επέτρεψε να περάσουμε ένα μήνα στην Ταϊτή, να κάνουμε μια κρουαζιέρα πολυτελείας της τελευταίας στιγμής, να επισκεφτούμε το Mauna Kea (το ψηλότερο βουνό στον κόσμο) και να κάνουμε ένα αυθόρμητο οδικό ταξίδι στις ΗΠΑ. Σίγουρα θα ακολουθήσουμε αυτό το μοντέλο σε μελλοντικά ταξίδια.

10. Το να ταξιδεύεις με κιθάρα σε κάνει να μοιάζεις με ηλίθιο

Τουλάχιστον δώδεκα άτομα έχουν αποδείξει αυτό το ρητό. Μην το κάνεις.

alt="μαθήματα-από-ταξίδι-μας-γύρω-τον-κόσμο – 10″>Άτλας & Μπότες

11. Ο συναισθηματισμός δεν αξίζει τον χώρο

Την πρώτη φορά που ο Peter επισκέφτηκε το διαμέρισμά μου, με ρώτησε αν είχα μόλις μετακομίσει. Κούνησα το κεφάλι μου. «Είμαι εδώ για περίπου ένα χρόνο». Έριξε μια ματιά στους γυμνούς τοίχους, το απλό τραπεζάκι του καφέ και τα μινιμαλιστικά πιάτα. «Ω», είπε ανέκφραστα. Σύντομα κατάλαβε ότι δεν ήμουν το λιγότερο συναισθηματικός.

Το να βρισκόταν στο δρόμο του έδινε την ίδια αίσθηση αποστασιοποίησης. Μετά από ένα χρόνο ζωής με αντικείμενα αξίας μόνο ενός σακιδίου, συνειδητοποίησε ότι δεν χρειαζόταν πλέον να κρατά την τεράστια συλλογή του από CD, DVD και δεκάδες μπλουζάκια συγκροτημάτων από την εποχή του ως ηχολήπτης.

12. Προτιμάμε μέρη από ανθρώπους

old="">Άτλας & Μπότες

Μπορεί να είναι ταμπού να το παραδεχτούμε, αλλά ταξιδεύουμε όχι για ανθρώπους, αλλά για μέρη. Μας αρέσει να συναντάμε ντόπιους και είμαστε ερωτευμένοι με ορισμένα έθνη (οι Φίτζι, οι Σαμόαν και οι Καμποτζιανοί είναι οι αγαπημένοι μας λαοί στον κόσμο), αλλά είναι τα φυσικά τοπία και η εκπληκτική αρχιτεκτονική που μας τραβούν πραγματικά στο εξωτερικό.

13. Η σάμπα δεν είναι ο ήχος της Νότιας Αμερικής

Αν μου ζητούσαν να περιγράψω τον ήχο της Νότιας Αμερικής πριν από ένα χρόνο, θα έλεγα σάμπα ή σάλσα. Τώρα ξέρω διαφορετικά. Αλήθεια, είναι αυτό:

Αυτό μπορεί να ακουστεί φαινομενικά οπουδήποτε και παντού εντός των συνόρων της Νότιας Αμερικής. Στο Taquile, ένα νησί χωρίς αυτοκίνητα στη λίμνη Τιτικάκα, το ακούσαμε να παρασύρεται από τις ακτές της ηπειρωτικής χώρας και συνειδητοποιήσαμε ότι δεν υπήρχε διαφυγή.

14. Τα ταξίδια δεν θα βγάλουν τα ταξίδια από το σύστημά σας

Το μεγάλο μας ταξίδι έπρεπε να είναι το μεγάλο μας ταξίδι, η μια μεγάλη μας περιπέτεια πριν επιστρέψουμε στην κανονική ζωή. Δυστυχώς, δεν έχουμε ξεφορτωθεί ακόμα το σφάλμα ταξιδιού. Αν μη τι άλλο, μας έκανε ακόμη πιο ενθουσιασμένους να επισκεφτούμε μέρη που δεν είχαμε δει ακόμα: τη Μικρά Ασία, το μεγαλύτερο μέρος της Αφρικής, τη Γροιλανδία, τον Καναδά, την Ανταρκτική και πολλά άλλα. Υπάρχει ένας κόσμος εκεί έξω και έχουμε δει μόνο ένα μέρος του.

15. Δεν είναι τόσο δύσκολο

Πριν φύγω, ανησυχούσα για το πώς θα προσαρμοζόμουν στη ζωή στο δρόμο. Ανέφερα παραπάνω ότι είμαι σχεδιαστής. Μου αρέσει να ξέρω πώς πάνε τα πράγματα και μου αρέσει η άνεσή μου. Ανησυχούσα ότι θα με κυριεύσει ή θα κουραστώ ή θα βαριόμουν τη ζωή στο δρόμο. Στην πραγματικότητα ήταν πολύ πιο εύκολο από ό,τι περίμενα. Όλα ήταν πιο εύκολα: η αποταμίευση, η παραίτηση από τις δουλειές, ο προγραμματισμός και το μάζεμα, τα αντίο, οι 32ωρες βόλτες με το λεωφορείο, οι καθυστερήσεις, οι κατσαρίδες, ακόμα και το τέλος και η επιστροφή. Μου έδειξε το πραγματικό νόημα της ελευθερίας και εξακολουθώ να πιστεύω αδιαμφισβήτητα και κατηγορηματικά ότι ήταν η καλύτερη απόφαση που πήρα ποτέ.

Εδώ είναι το επόμενο.

Δήλωση αποστολής: Atlas & Boots

      .