Van Journal Week 9: Nog een rondje om de zon

Van Journal Week 9: Nog een rondje om de zon

Nog een week in Tasmanië en nog een rondje rond de zon voor mij. Verjaardagen zijn altijd een goed moment om na te denken en toen ik deze week 27 werd, dacht ik eraan hoe gelukkig we zijn dat we in Tasmanië zijn. Ik denk dat een klein geïsoleerd eiland aan het einde van de wereld niet de slechtste plek is voor een wereldwijde pandemie.

Maar privileges van deze omvang zijn niet zonder hun grieven. Deze week veroorzaakte het virus grote schade op het Indiase subcontinent. De wijdverbreide dood, de angst en de daaropvolgende lockdowns waren voor zovelen een realiteit, maar voelden verder weg dan ooit tevoren. Deze week waren mijn gedachten bij de mensen in India en Nepal. De mensen in deze landen hebben een stukje van mijn hart gestolen en ik weet dat hun eeuwige optimisme en liefde voor het leven hen hier doorheen zullen helpen.

Mijn privileges hielden niet op bij mijn Covid-vrije locatie. Ik had ook het grote geluk dat ik in de week van mijn 27e verjaardag omringd werd door geweldige mensen. Dit keer kwam onze derde en (voorlopig) laatste bezoeker Tasmanië met ons verkennen in ons busje. Kim, de nicht van Haylea, had met ons meegereisd op andere avonturen, waaronder Sri Lanka en Europa, dus het was geweldig dat ze Tassie ook graag wilde proberen!

Slechte kaasfabriek

Week 9 van onze busreis door Tasmanië verliep behoorlijk snel, maar niet onze gebruikelijke manier van reizen. Eerlijk gezegd vond ik de verandering niet erg en het was verfrissend om dingen in het reguliere toeristentempo te ervaren.

Kim's eerste stop uit het vliegtuig was een wijn- en kaasschotel in de Wicked Cheese Factory om 11.00 uur. Haylea wilde haar neef verrassen met een kleine traktatie en ik klaagde zeker niet.
alt=“HOBART KAASREIS, ERVARINGEN, BEZIENSWAARDIGHEDEN”>

Terug naar Launceston: Cataract Gorge

Ik heb de planning en avonturen deze week aan Haylea overgelaten en zij heeft geweldig werk geleverd. Direct vanaf de kaasmakerij nemen we de snelweg terug naar Cradle Country. Onderweg stopten we in Launceston en bezochten Cataract Gorge, een pittoreske kloof met veel korte wandelingen en paden buiten de stad.

We sloten de dag af met een stop in Chudleigh, een snelle pitstop voor de Cradles.

• alt=“CATARACT-SCHLUCHT IN LAUNCESTON TASMANIEN“>
• alt=“KIM UND HAYLEA KATARAKTSCHLUCHT“>
• alt=“CATARACT-SCHLUCHT IN TASMANIEN“>

Een korte stop bij Cradle Mountain

Bij het aanbreken van de dag vertrekken we weer richting Cradle Mountain. Helaas hadden we een strak schema omdat Kim maar een paar dagen in Tasmanië had, maar we zijn er toch in geslaagd een aantal korte schilderachtige wandelingen rond Dove Lake en de omliggende regenwoudpaden van Cradle Mountain te maken.

Ik werd op mijn verjaardag getrakteerd op perfect weer in Cradle Mountain, gevolgd door een geweldige avond bij het vuur in het nabijgelegen Lake Gairdner.

• alt=“CRADLE MOUNTAIN TASMANIEN“>
• alt=“CRADLE MOUNTAIN MYRTLE WÄLDER IN TASMANIEN“>

Terug naar Launceston & Old Mac's Farm

Een korte stop bij Cradle Mountain en we waren weer op weg richting Hobart. We zijn van plan terug te keren naar Cradle Mountain, dus we waren niet al te gestrest omdat we niet alles hadden gezien wat het te bieden had.

Maar eerst genoten de meiden van een beetje meidentijd terwijl ze gingen paardrijden bij Cradle Mountain Adventures en stopten in Launceston voor een mini-shopping terwijl ik mezelf opsloot in het busje en wat blogwerk inhaalde.

We kampeerden weer net buiten Launceston, maar deze keer bij Old Mac’s Farm.

• alt=“LLAMMA IM ALTEN MACS TASMANIEN“>
• alt=“PFERD IN TASMANIEN“>
• alt=“LLAMMA IM ALTEN MACS TASMANIEN“>

Mona

De volgende dag reden we terug naar Hobart. Helaas zat het weer deze keer niet mee, dus boekten we kaartjes voor MONA.

MONA was ongetwijfeld een van de vreemdste ervaringen die ik heb gehad tijdens het reizen. Ik kan MONA eigenlijk niet in woorden omschrijven en ik denk dat dat precies is wat de curatoren wilden.

• alt=“MONA“>
• alt=“Mona Hobart“>

Afscheid nemen van Hobart

Op Kim's laatste avond hadden we een absoluut epische maaltijd in Da Angelos Restaurant op Battery Point. Het was leuk om onszelf te trakteren en de pizza's voldeden zeker aan de verwachtingen.

De volgende dag namen we afscheid van Kim. Het was een geweldige week in Tassie en we waren allebei verdrietig om haar te zien vertrekken. Maar Haylea en zij waren de volgende reis al aan het plannen en ik heb het gevoel dat ze eerder terug zal zijn dan ze eerst dacht!

Haylea en ik namen deze week ook afscheid van Hobart. Het had de afgelopen weken gediend als een uitstekende uitvalsbasis voor heen en weer, maar het was tijd om dieper in Tassie's wilde kant te duiken!
alt=“HAYLEA EN KIM”>

.