Mój Syn: Nowy model zarządzania ochroną dziedzictwa kulturowego!

Mój Syn: Nowy model zarządzania ochroną dziedzictwa kulturowego!

Ważny kompleks świątynny My Son w środkowym Wietnamie stoi w obliczu restrukturyzacji administracji. Raport dotyczący modelu zarządzania został już przedłożony do rozpatrzenia Stałemu Komitetowi Okręgowego Komitetu Partii Duy Xuyen. Dzieje się to w kontekście podkreślającym potrzebę skuteczniejszego zarządzania dziedzictwem kulturowym, aby sprostać wyzwaniom urbanizacji, rozwoju turystyki i zmian klimatycznych. Obecne podejście do zarządzania osiąga swoje granice, dlatego dyskutuje się o nowych modelach.

W sumie proponowane są trzy możliwości modelu zarządzania: powołanie zarządu podległego Wydziałowi Kultury, Sportu i Turystyki, bezpośrednie podporządkowanie się wojewódzkiemu Komitetowi Ludowemu lub poddanie się miejskiemu Komitetowi Ludowemu. Dyrektor Zarządu Dziedzictwa Kulturowego My Son, Nguyen Cong Khiet, opowiada się za zarządzaniem przez Ministerstwo Kultury, Sportu i Turystyki i uważa to za właściwe rozwiązanie.

Aktualna struktura organizacyjna i kwalifikacje pracowników

Obecnie zespół zarządzający kompleksem My Son Temple liczy 140 pracowników, rozmieszczonych w sześciu specjalistycznych działach. Kwalifikacje pracowników są zróżnicowane: siedmiu ma tytuł magistra, 51 ma tytuł licencjata lub inżyniera, 19 ma wykształcenie wyższe, 28 ma stopień pośredni, a 35 pracowników nie ma formalnego wykształcenia.

Zaletą raportowania bezpośrednio do Wojewódzkiego Komitetu Ludowego jest ułatwienie uzyskiwania zezwoleń na prace konserwatorskie i restauratorskie. Ponadto model ten zapewnia niezależność finansową i elastyczność w prowadzeniu działalności zawodowej. Pan Dang Huu Phuc, wiceprzewodniczący Komitetu Ludowego Okręgu Duy Xuyen, popiera przeniesienie zarządzania dziedzictwem kulturowym do Komitetu Ludowego Prowincji w celu stworzenia lepszych warunków dla ochrony i promocji dziedzictwa kulturowego.

Znaczenie Mojego Syna i pochodzenie kulturowe

My Son, znane jako Piękna Góra, to miasto świątynne położone około 25 kilometrów na zachód-południowy zachód od Hội An w prowincji Quảng Nam. Miejsce to zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1999 roku i jest uważane za znaczącą pozostałość kultury Czampa, która pojawiła się na wybrzeżu Wietnamu w II lub III wieku i była pod silnym wpływem kultury indyjskiej, zwłaszcza Shaivizmu.

Z ponad 70 zachowanymi świątyniami zgrupowanymi w centralnych konstrukcjach przypominających wieże i mniejszych budynkach, My Son symbolizuje wymianę kulturalną i wpływy architektury hinduskiej w Azji Południowo-Wschodniej. Szczególnie znana jest 24-metrowa wieża, która została zniszczona podczas wojny w Wietnamie. Odbudowa świątyń jest niezwykle trudna ze względu na unikalną metodę bezszwowej konstrukcji Cham.

Sam kompleks popadł w zapomnienie po upadku Imperium Champa, ale został ponownie odkryty pod koniec XIX wieku przez francuskich kolonialistów, którzy rozpoczęli eksplorację i częściową renowację tego miejsca. Dzięki nowemu modelowi zarządzania Wietnam chce zapewnić długoterminowe zachowanie cennego dziedzictwa kulturowego i udostępnienie go przyszłym pokoleniom.

Podsumowując, restrukturyzacja zarządzania My Son Temple City to nie tylko konieczna odpowiedź na obecne wyzwania, ale także kluczowy krok w kierunku ochrony dziedzictwa kulturowego Wietnamu.