Call of the Wild: Schakel het dagelijkse leven uit

Call of the Wild: Schakel het dagelijkse leven uit

Een vreemde avond met Desconnexion in Catalonië herinnert ons eraan waarom het zo belangrijk is om onze laptops uit te doen en af ​​en toe onze telefoons thuis te laten

Ik was op Wikipedia en las over een controverse in 2015, waarbij een rechter over de Nieuw -Zeelandse versie van X Factor betrokken was, toen ik besefte dat ik opnieuw was: tijd verspillen om te lezen over een persoon die ik niet kende en die betrokken was bij een geval dat ik niet zag in een programma dat ik niet zag.

Ik was in het internet konijnenhol gevallen.

Er is geen naam voor wat we doen: de miljarden uren die we er elke dag mee doorbrengen om op internet te surfen. We zitten op onze laptops apathisch en opgelucht: godzijdank hoeven we niet over een uur na te denken.

Misschien is het te wijten aan een gebrek aan vocabulaire dat we deze kolossale inspanning niet rekening houden. Het is tenslotte geen tijdverspilling als u "leert" of "leest" of "ontspannen" of een aantal dingen waarvoor we daadwerkelijk woorden hebben.

Natuurlijk leren we niet vaak niet. We ontspannen niet eens. Ik voel me zelden na een uur ontspannen op internet. Ik voel me opgelicht en bedraad en heel vaak boos gezien het huidige politieke klimaat.

fotograferen, filmen en schrijven tijdens onze reizen bij Atlas & Boots, wat betekent dat we nog steeds "aan" zijn als we "uit" zijn. Het was een opluchting toen mij werd gevraagd om mijn telefoon in een doos op te nemen

alt = "decouplling"> Atlas & Boots Voorbereidingen voor onze avond met desconnexions in Catalonia

gefascineerd door het concept, hebben we gewillig onze telefoons en camera's gegeven. We hadden geen idee wat we die avond konden verwachten, afgezien van wat onze gids Gloudina ons vertelde: dat we weer contact zouden maken met de omgeving.

Ik vermoedde een wandeling in het park, gevolgd door yoga bij zonsondergang - een perfect vermakelijke avond, zij het een beetje ongemakkelijk, omdat ik ongeveer net zo rekbaar ben als een gietijzeren deur. Desondanks herkende ik de noodzaak om de verbinding te scheiden, en dus ging ik met de elektriciteit.

Gloudina begon ons allemaal een glazen vaartuig te geven aan het begin van onze wandeling. Ze vroeg ons om een ​​element te verzamelen dat vertegenwoordigt wie we zijn en waarschuwde ons dat we later over onze beslissingen zouden praten.

alt = ""> Atlas & Boots Op weg naar onze eerste mysterieuze plek

We begonnen onze wandeling op het prachtige gebied van La Vella Farga in de uitlopers van de Catalaanse Pyreneeën. We gingen naar de omliggende velden en gingen over zachte, springs met diktes van zon -over -vloeiende bomen in de omliggende velden. De lucht voelde warm boven ons gelach en de drie verschillende talen: Engels, Catalaans en Spaans.

Ik stopte om mijn element te verzamelen en rende weg om de groep in te halen. We gingen een open plek in en naderden een heuvel en lachten met vreugde toen we de picknick ontdekten die op de top wachtte.

alt = "Picnic in desconnexion"> Atlas & Boots Een verrassende picknick

We namen onze plaats in en Gloudina moedigde ons aan om de elementen te delen die we zelf hadden geselecteerd. Ik zwaaide met mijn glas en legde het uit.

Mijn element is de aarde. Het is saai, ik weet het, maar het vertegenwoordigt ook een solide basis. Het is stabiel en robuust, loyaal, betrouwbaar, stabiel en praktisch. Ik denk dat deze eigenschappen me goed beschrijven.

De rest van de groep deelde hun elementen en al snel was het tijd voor voedsel. Dit is beter dan yoga, dacht ik dat wanneer we onszelf trakteren op lokale kaas, vlees en PA Amb Tomàquet, een eenvoudig maar smakelijk Catalaans gerecht van brood, tomaten en olijfolie - allemaal vergezeld van veel wijn. De lucht neuriede in roze en angstaanjagende mammatuswolken.

• alt = "">
• alt = "">

Een traditioneel Catalaans festival

Terwijl we aten, gaf Gloudina ons vier fakkels tussen negen gasten ("u moet elkaar helpen") en gaf ons instructies.

Na het diner, toen het donker werd, moesten we onze eigen weg vinden naar de volgende plaats van de avond door onze zaklampen te gebruiken om een ​​aantal reflecterende markeringen te vinden. We liepen te negende in het donker door het bos en schakelden over tussen gelach en nerveuze anticipatie. We klommen over de kust en sloten langs hoge bomen die in de hemel werden opgelegd.

alt = "decouples clouds"> Atlas & Boots Cloud Formations

Na een half uur bereikten we een open plek in het bos. Daar vonden we negen touwschommelingen aan de bomen bevestigd. Het had iets van de rieten man, maar het was nog steeds charmant. We gingen zitten op een schommel, allemaal rustig onder de tjilp van het grillen.

Er verscheen een stem uit de ether. Het legde uit waarom het zo belangrijk is om af te breken van ons dagelijkse leven en waarom we allemaal weer contact moeten maken met de natuur. We verwaarlozen onze eigen behoeften zo vaak, zo werd gezegd, en dit is een kans om ze opnieuw te evalueren.

We werden ondergedompeld in het donker, ieder van ons verliet zijn eigen gedachten. Toen begon een flutist hoog te spelen in een boom. We lachten eerst met verrassing en vreugde, maar vielen al snel stil onder de verlangende tonen.

We begonnen te slingeren, aanvankelijk zelfverzekerd, we zijn allemaal stadsfraston allemaal uit onze comfortzones verdreven. Dan minder bewust. Toen sloot we onze ogen en gaven de stemming.

• alt = "">
• alt = "">
• alt = "">
• alt = "">
• alt = "">
• alt = "">
• alt = "adjunct">
• alt = "Clouds in desconnexion">

Het had iets elementair: de duisternis onder de sterren en de stilte tussen muziek. Zelfs ik, een overtuigde pleitbezorger van de Grote Nature, werd herinnerd aan haar vermogen om te kalmeren en te genezen. Toen ik op de schommel in het donker zat, voelde ik een diep gevoel van goeden.

Ik herinnerde me opnieuw de kracht van de natuur in zijn uitgestrektheid, weerstand en vriendelijkheid. Ik was verbaasd over het feit dat zo velen van ons besluiten om binnen te gaan zitten met onze schermen in plaats van de wereld in te gaan en hun wonderen te gebruiken.

Dat klinkt misschien behoorlijk serieus, maar ik vraag haar om het te proberen. Ik vraag je om Catalonië te bezoeken en deze speciale avond te ervaren. Als dit niet mogelijk is, probeer dan thuis een eenvoudigere versie. Maak een wandeling in het park. Ga op een bank aan de schemering zitten en geniet van de stilte. Ik beloof je: het is beter dan een miljard uur op YouTube doorbrengen.

desconnexion: The Essentials

was: een desconnexion -ervaring die je zou moeten helpen om uit het dagelijks leven te breken en weer contact te maken met de natuur.

Waar: we verbleven in La Vella Farga, een zorgvuldig gereconstrueerd landhuis uit de 11e eeuw in de uitlopers van de Catalaanse Pyreneeën.

Elk van de 13 kamers is versierd met zorgvuldig gerestaureerde meubels en een samengestelde selectie antiek. Originele stenen architectuur wordt aangevuld met elementen van hedendaagse ontwerpen die het hotel een elegante, tijdloze sfeer geven.

• alt = "">
• alt = "">
• alt = "">
• alt = "">
• alt = "">
• alt = "">
• alt = "">
• alt = "">

Rond het hotel bevindt zich meer dan 300 hectare weiden, dennenbossen en eeuwenlange olijfbossen, waardoor het een ideale plek is om uit te schakelen en te ontspannen. Al met al is La Vella Farga een van de meest charmante boetiekhotels die we ooit hebben gezien.

Wanneer: de beste reistijd voor Catalonië is van mei tot eind oktober.

Like: boek een ervaring via de Desconnexion -website, per e -mail info@tesconnexions.com of per telefoon op +34 937 012 941.

We vlogen naar de luchthaven Barcelona-El Prat (BCN), die een goede verbinding biedt met de rest van Catalonië. Boekvluchten tegen de beste prijzen via Skyscanner.

 .