Hell's Canyon verkennen in Catalonië
Hell’s Canyon in Catalonië herinnert ons er nogmaals aan waarom we verliefd zijn geworden op het buitenleven. “Eet een uitgebreid ontbijt”, zei Jordi – vier woorden die me vertelden dat ik een geweldige ochtend zou hebben. Ik ben geen fan van een uitgebreid ontbijt, maar ik heb geleerd dat als een superfitte berggids je zegt dat je er een moet nemen, je dat ook moet doen. Ik heb veel pa amb tomàquet op mijn bord gedaan, een eenvoudig maar heerlijk Catalaans gerecht gemaakt met brood, tomaten en olijfolie. Ik at toast en Nutella en kaas en crackers en muesli en yoghurt en spoelde af...
Hell's Canyon verkennen in Catalonië
Hell’s Canyon in Catalonië herinnert ons er nogmaals aan waarom we verliefd zijn geworden op het buitenleven
‘Eet een uitgebreid ontbijt,’ zei Jordi – vier woorden die me vertelden dat ik een geweldige ochtend zou hebben. Ik ben geen fan van een uitgebreid ontbijt, maar ik heb geleerd dat als een superfitte berggids je zegt dat je er een moet nemen, je dat ook moet doen.
Ik heb veel pa amb tomàquet op mijn bord gedaan, een eenvoudig maar heerlijk Catalaans gerecht gemaakt met brood, tomaten en olijfolie. Ik at toast en nutella en kaas en crackers en muesli en yoghurt en spoelde het weg met twee kopjes thee. Daarna at ik meer pa amb tomàquet. Het was onmogelijk dat ik vandaag iets tekort zou komen.
Ik verzamelde al mijn moed en waagde me uit de tentoonstellingstent om de uitdaging te ontdekken die voor mij lag. Peter en ik waren uitgenodigd naar Catalonië als onderdeel van een ‘mysteriereis’ en hadden geen idee wat we dag in dag uit zouden doen.
Jordi, onze gids van Outdoor Adventour, en Naomi, onze metgezel van het VVV-kantoor, hielden de lippen op elkaar, maar er lagen een aantal aanwijzingen op het grasveld: wetsuits, harnassen, touwen, karabijnhaken en helmen. Het duurde niet lang voordat we het beseften: we wilden gaan canyoning.
Hell’s Canyon in Catalonië, ook wel bekend als Barranc de l’Infern, beloofde een uitdagende maar opwindende ochtend. Er wordt zelfs gezegd dat de Catalaanse Pyreneeën een van 's werelds beste canyoningbestemmingen zijn, samen met de Zwitserse, Oostenrijkse en Franse Alpen, de Amerikaanse Canyonlands en de Blue Mountains in Australië.
Ik wilde het graag serieus proberen. Ik had jaren geleden wat aan canyoning gedaan in de Millennium Cave van Vanuatu, maar er kwam geen touwwerk bij kijken - een feit, zouden sommigen zeggen, dat het helemaal geen "echt" canyoneering was.
Canyoning lijkt experts te verdelen als geen andere sport. Sommigen zeggen dat het voor iedereen met een gids toegankelijk is, anderen zeggen dat het gevaarlijk is, tenzij je bekend bent met verschillende andere buitenactiviteiten. Sommigen zeggen dat je heel fit moet zijn, anderen zeggen dat als je een kilometer kunt rennen, alles goed komt.
alt=“Klaar om Hell’s Canyon in Catalonië te verkennen”> Klaar om Hell’s Canyon in Catalonië te verkennen
Zelfs de definitie van canyoning verandert afhankelijk van wie je het vraagt. We hebben het horen beschrijven als een mix van enkele of alle van de volgende dingen: speleologie, klifspringen, klimmen, abseilen, abseilen, wildwaterzwemmen, wandelen, waden, wandelen en glijden. De beste manier om je dit voor te stellen is op een natuurlijk parcours dat door tunnels, kloven en watervallen slingert.
Na vier dagen klimmen, wandelen, raften en kamperen in de Pyreneeën was ik klaar om Hell’s Canyon in Catalonië aan te pakken. We trokken onze wetsuits aan onder een felle, hete zon en gingen op weg naar ons toegangspunt.
De aanvankelijk benauwde wetsuits zijn belangrijk omdat canyoning extreem koud kan worden. De routes slingeren meestal door donkere grotten met ijskoud water en smalle, door de zon verlaten gleuven. Toen we onze eerste voorzichtige stappen in Hell’s Canyon in Catalonië zetten, was ik zeker dankbaar voor de mijne.
alt=“Spring van een richel in Hell’s Canyon in Catalonië”>Ons ritme vinden in Hell’s Canyon in Catalonië
We bereikten al snel onze eerste uitdaging: abseilen over een richel en naar beneden naar een poel eronder. Ik had nog nooit eerder abseilen, maar nadat ik via ferrata's met Jordi had gedaan, vertrouwde ik hem volledig. Hij maakt graag grapjes, maar als het op veiligheid aankomt, is hij de juiste man.
Jordi maakte me vast aan een zekering in de vorm van een acht en gaf me een korte les over hoe ik mijn hand moest openen en sluiten om de afdaling soepel te laten verlopen. Ik liep over de rand en hoewel ik eerst schokkerig was, paste ik me vrij snel aan. Ik abseielde naar beneden en zorgde ervoor dat ik mijn benen recht hield om een gezonde afstand tot de muur te behouden. Ik bereikte het zwembad en dook in het verkwikkende koude water.
Al snel bereikten we de rand van een donker ravijn. Peter kwam als eerste binnen en terwijl hij afdaalde, werd zijn stem steeds verder weg totdat ik zijn woorden niet langer kon verstaan. Jordi maakte me vast aan het touw en stuurde me over de rand. Ik abseielde 18 meter in een grote, donkere grot midden in een waterval. Ik keek op naar de kleiner wordende lichtcirkel aan de hemel en besefte dat ik de tijd van mijn leven had.
- alt=“Höllenschlucht in Katalonien Barranc de l’Infern Pool“>
- alt=“Ein Abgrund: Hell’s Canyon in Katalonien Barranc de l’Infern“>
- alt=““>
- alt=“Raus auf den Fluss vom Hell’s Canyon in Katalonien“>
- alt=“Raus auf den Fluss vom Hell’s Canyon in Katalonien“>
- alt=“Erkundung des Hell’s Canyon in Katalonien Barranc de l’Infern“>
- alt=“Ab Hell’s Canyon in Katalonien Barranc de l’Infern“>
Atlas & Laarzen
Canyoning is soms een uitdaging, maar het meeste is puur fysiek plezier. We waadden, wandelden, abseilen en klommen door natuurlijke couloirs, kommen en pauzes gevormd door millennia van wildwater.
Op een gegeven moment kwamen we bij twee rotsen met een klein stukje water ertussen. Jordi vroeg Naomi om het zwembad over te steken. Ze deed een stap en dook met haar hoofd diep het water in. Jordi lachte ondeugend – een natuurtalent die geniet van de voordelen van zijn baan.
We wurmden ons door de rest van Hell's Canyon. Onze laatste grote uitdaging was een driedelig gedeelte: ten eerste een stuk steile rots waar we sleeënd naar beneden moesten glijden; ten tweede houden we ons vast aan de tegenoverliggende muur te midden van stromend water; en ten derde lieten we ons lichaam met het water naar buiten stromen door een smalle spleet onder een groot rotsblok. Het was puur, onvervalst plezier en we kwamen lachend en zegevierend de rivier op.
alt=“Iedereen lacht nadat hij uit Hell’s Canyon in Catalonië is gekomen”>Iedereen lacht nadat hij uit Hell’s Canyon in Catalonië is gekomen
Het herinnerde me eraan waarom ik van de natuur houd. Het biedt een scala aan stemmingen en emoties. Het is rustgevend als ik gestrest ben, opbeurend als ik verdrietig ben, en opwindend als ik me verveel. Het is leuk, uitdagend en altijd verfrissend. Onnodig te zeggen dat Hell’s Canyon in Catalonië helemaal niet erg hels was.
Hell’s Canyon in Catalonië: de essentie
Wat: Canyoning Hell’s Canyon in Catalonië (ook bekend als Barranc de l’Infern).
- Länge: 700 m (viel davon auf- und absteigend)
- Dauer: Ungefähr zwei Stunden, abhängig von Ihrer Geschwindigkeit und Gruppengröße
- Schwierigkeit: Mittel
Waar: We overnachtten in een bergkamp dat exclusief voor ons was opgezet. Er waren ruime bell-tenten om te slapen, een eettent om te eten en een draagbare keuken voor onze chef-kok Sergi.
Bij aankomst in het kamp werden we begroet door een royale selectie lokale kazen, olijven, brood en vlees, evenals bier en wijn. Het diner was verrassend uitgebreid: Sergi kookte een enorme pan rijke, boterachtige bergrijst met sappige groenten (of vlees, afhankelijk van je voorkeur).
- alt=““>
- alt=““>
- alt=““>
- alt=““>
- alt=““>
- alt=““>
- alt=““>
- alt=““>
Atlas & Laarzen
Er is een toilettent en elektriciteit voor verlichting (maar niet voor opladers). Er is geen stromend water, maar er is voldoende en je hebt ook de rivier vlakbij.
Het beste aan kamperen is de nachtelijke hemel. De regio staat bekend om zijn uitzonderlijk donkere luchten en biedt uitstekend sterrenkijken. Natuurlijk zijn we tot diep in de nacht opgebleven.
Wanneer: De beste tijd om Hell’s Canyon in Catalonië te bezoeken is van mei tot eind oktober.
Hoe: We verkenden Hell's Canyon in Catalonië met Outdoor Adventour, een lokaal bedrijf gerund door de charismatische CEO Pepo, met de steun van een team van zeer ervaren gidsen, waaronder Jordi, Edu en Marc, die uitstekend voor ons zorgden tijdens onze tijd in Catalonië.
Neem contact op met het team via de website, per e-mail op info@outdooradventour.com of telefonisch op +34 973 043 409 / +34 654 093 295 om activiteiten te boeken en transfers te regelen.
We vlogen naar de luchthaven Barcelona-El Prat (BCN), die goede verbindingen heeft met de rest van Catalonië. Boek vluchten tegen de beste prijzen via Skyscanner.
oud=““>
Openbaarmaking: we reisden naar Catalonië met de steun van het Catalaanse toeristenbureau. Alle publicaties zeggen dit, maar we kunnen echt geen positieve berichtgeving garanderen. We zeggen wat we denken – goed en slecht – zodat u weloverwogen beslissingen kunt nemen met eerlijk advies.
Missieverklaring: Atlas & Boots
.