Taboes aan boord: deze onderwerpen mogen geen cruisebemanningen aanpakken!

Taboes aan boord: deze onderwerpen mogen geen cruisebemanningen aanpakken!

Kreuzfahrt, Italien - Brian David Bruns, een voormalig bemanningslid op cruiseschepen, biedt een diep inzicht in de strikte gedragsregels die van toepassing zijn op de bemanning aan boord in zijn boek "Cruise Confidential". Bruns werkte meer dan vier jaar, waaronder tien maanden als ober bij Carnival Cruise Line, en rapporten over de uitdagingen en werkomstandigheden die vaak zo hard worden waargenomen. Werknemers zijn verplicht overuren te verwachten, wat betekent dat ze vaak meer dan 100 uur per week zonder vrije dagen moeten werken.

Voordat Bruns zijn eerste opdracht begon, werd hij duidelijk gemaakt dat bepaalde onderwerpen aan boord als taboe worden beschouwd. Volgens Travel BEBE BE BEWEER BEE BEE CREAW BE BEEM mag spreken over politiek. Dit wordt gerechtvaardigd door het feit dat verschillende nationale achtergronden tot spanningen kunnen leiden, omdat niet alle bemanningsleden uit democratieën komen. Discussies over militaire zaken zijn ook verboden, vooral op Amerikaanse schepen, om potentiële beledigingen jegens passagiers te voorkomen.

Het onderwerp religie, dat het meest taboe is, is bijzonder delicaat. Bruns benadrukt dat gesprekken ernstige problemen aan boord kunnen veroorzaken. De gevolgen van schendingen van deze regels zijn drastische leden kunnen zonder geld naar huis worden gestuurd. Er zijn ook conflicten met elkaar, zoals van Welt.De .

De strikte voorschriften worden versterkt door het feit dat de werkvereisten al erg hoog zijn. Hoewel in het contract slechts 80 uur per week wordt gespecificeerd, moeten obers vaak overuren werken. Bruns verdiende slechts $ 50 per maand, maar het drinkgeld van passagiers schommelde tussen $ 1.000 en $ 3.000. De hiërarchie aan boord is opmerkelijk: ober en barman staan ​​boven andere hotelmedewerkers zoals chef -koks en dienstmeisjes.

inzicht in het bemanningsperspectief

De werkomstandigheden zijn vaak moeilijk. Bemanningsleden delen hutten en hebben meestal slechts beperkte slaapmogelijkheden, terwijl ze ook weinig tijd hebben om aan wal te gaan. In de regel zijn er slechts drie tot vijf uur beschikbaar. Ondanks het veeleisende werk, laat Bruns zien dat er positieve aspecten zijn. Veel bemanningsleden beschouwen de verscheidenheid aan passagiers als een verrijking. Desalniettemin zijn er ook momenten waarop de bemanningspassagiers hun vrije tijd of denigrerende opmerkingen hebben gegeven over bepaalde gasten, vooral passagiers met overgewicht.

Bruns benadrukt dat seksuele relaties tussen de bemanning en passagiers strikt verboden zijn, maar er kunnen af ​​en toe seksuele activiteiten zijn in bemanningshutten. De attractie van de kapitein, die autoriteit uitstraalt, wordt ook in het algemeen opgemerkt. Ondanks alle uitdagingen moedigt Bruns aan dat werknemers geen bedienden zijn en bekritiseren de passagiers die de bemanning slecht behandelen.

Over het algemeen biedt het verhaal van Bruns een boeiend perspectief op het leven en de werkomstandigheden van de bemanning op cruiseschepen en toont de strikte conventies die aan boord heersen en tegelijkertijd het potentieel benadrukken voor echte, zij het complexe, menselijke interacties.