Duiken in Djibouti: mijn eerste wrak

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am und aktualisiert am

Duiken in Djibouti staat niet op veel bucketlists, maar zoals we tijdens onze reis door het land hebben geleerd, kan het zelfs beter zijn dan Mauritius of Tahiti. Djibouti is, zo zeggen ze, het Dubai van de Hoorn. De havenlocatie en het vredige karakter in een verder turbulente regio hebben het tot een uitstekende locatie voor buitenlandse belangstelling gemaakt. Het land is de thuisbasis van de grootste Amerikaanse legerbasis van Afrika en de grootste inzet van het Vreemdelingenlegioen van Frankrijk. Ook China, Japan, Italië, Duitsland en Spanje hebben daar soldaten gestationeerd. De militaire aanwezigheid heeft Djibouti een reputatie van veiligheid gegeven, maar heeft ook een nogal onaangename sfeer gecreëerd. Het is …

Duiken in Djibouti: mijn eerste wrak

Duiken in Djibouti staat niet op veel bucketlists, maar zoals we tijdens onze reis door het land hebben geleerd, kan het zelfs beter zijn dan Mauritius of Tahiti

Djibouti, zo wordt gezegd, is het Dubai van de Hoorn. De havenlocatie en het vredige karakter in een verder turbulente regio hebben het tot een uitstekende locatie voor buitenlandse belangstelling gemaakt. Het land is de thuisbasis van de grootste Amerikaanse legerbasis van Afrika en de grootste inzet van het Vreemdelingenlegioen van Frankrijk. Ook China, Japan, Italië, Duitsland en Spanje hebben daar soldaten gestationeerd.

De militaire aanwezigheid heeft Djibouti een reputatie van veiligheid gegeven, maar heeft ook een nogal onaangename sfeer gecreëerd. Het is minder een ‘hedonistische speeltuin’ en meer ‘leuk’. Er zijn geen bikini's en hakken zoals in Miami of vrolijke dronkaards zoals in Dubai op straat. Zelfs het maken van een foto van een openbaar gebouw kon een berisping tot gevolg hebben, zoals Peter op de tweede dag overkwam.

Toch voelt Djibouti spannend omdat het grotendeels onontdekt is. Attracties van wereldklasse zijn onder meer Lac Assal, Lac Abbé en walvishaaien, evenals uitstekende duikmogelijkheden. Met kalm, warm water en een verscheidenheid aan onderwatergeneugten is de Golf van Tadjoura in Djibouti bijzonder geschikt voor onderwateractiviteiten.

alt="De Golf van Tadjoura is ideaal om te duiken in Djibouti">Atlas & LaarzenDe Golf van Tadjoura biedt uitstekende duikmogelijkheden in Djibouti

Ik was opgewonden (en nerveus) over mijn allereerste wrakduik: Orchard Reefer, een enorm vrachtschip van 135 meter lang op diepten variërend van 10 tot 28 meter. Het schip zonk in 1975 na een explosie in de machinekamer. Tegenwoordig ligt het aan de bakboordzijde nabij het eiland Moucha, 9 km van de stad Djibouti.

We hadden gehoopt een paar maanden eerder op een wrak in Trou aux Biches, Mauritius te duiken, maar de omstandigheden waren niet helemaal goed. Peter is bijzonder opgewonden sinds hij duikt in het wrak van de Juno, een klein schip in Samoa. Het vooruitzicht een echt wrak te verkennen deed ons allebei bruisen van vreugde.

Onze afspraken waren op vrij korte termijn, dus we waren blij toen Dolphin Excursions erin slaagde om op tijd een duik te regelen. We ontmoetten onze divemaster, een Australische genaamd Sarah, en haar stagiair Kelly vroeg in de ochtend in de Port de Pêche (vismarkt en haven), 2 km van het stadscentrum. We kregen gezelschap van Chris, een aannemer gestationeerd op de Amerikaanse legerbasis. We hebben niet gevraagd of aangeboden wat voor soort contracten hij doet.

alt="Dolphin Excursions organiseerde een last minute duik in Djibouti">Atlas & LaarzenDolphin Excursions regelde onze last minute duik

Sarah informeerde ons over de duik en stelde me op mijn gemak door haar vriendelijke, professionele manier van doen. Gezien de warme watertemperatuur zouden we in Djibouti zonder wetsuits duiken. Dit heeft enorm geholpen, aangezien de helft van het duiken het in- en uitstappen van deze verdomde dingen is.

Ik pakte gewichten ter waarde van 4 kg en bond ze om mijn middel, terwijl ik erover nadacht of ik er nog een moest pakken. Gezegend met een mooie "zwemmende" kont, heb ik vaak meer gewichten nodig dan mijn lengte doet vermoeden. Ik besloot bij de vier te blijven en mijn trimvest en bidon aan te trekken.

Ik koos ervoor om achteruit het water in te rollen in plaats van mijn spullen in de zee te monteren. Ik ben geen watermens, dus het manoeuvreren van een zware bus op mijn rug in het water is nooit mijn eerste keuze. We namen een paar seconden de tijd om onze controles uit te voeren voordat we aan onze afdaling begonnen.

alt=“Als we in Djibouti duiken, maken we het onszelf comfortabel in het water”>Voelen we ons op ons gemak in het water

Na een korte pauze ter compensatie besefte ik dat ik niet verder kon afdalen. Die verdomde kont. Gelukkig had Sarah extra gewichten meegenomen en in mijn tas gestopt. Later, toen mijn tank leeg was, moest ze mij er nog een geven.

Ik sloot me aan bij de groep en we begonnen serieus aan onze duik. We naderden de Orchard Reefer, een schip dat zo groot is dat het moeilijk te zeggen is dat je langs een dek zwemt in plaats van langs een met zeepokken bezaaide natuurlijke muur.

alt=“Glijden door een spleet in de Orchard Reefer in Djibouti”>Glijden door een spleet in de Orchard Reefer

Terwijl we verder zweefden, kwamen we bij een scheur in het dek die dwars door de romp ging. Gekenmerkt door ouderdom en verval, was de scheur enkele meters breed. Sarah glipte erdoorheen en ik volgde, totaal verbijsterd.

Touwen met schroefdraad waaierden uit als tentakels, terwijl enorme platen metaal kreunden en spanden onder roest en koraal. Groepen vleermuisvissen keken nieuwsgierig naar ons terwijl glasvissen en snappers voorbij dansten. Het voelde echt buitenaards.

Na voldoende tijd om te verkennen, staken we de romp over en kwamen door het gat aan de andere kant naar buiten. Daarna cirkelden we terug naar het achterschip en maakten ons klaar om te klimmen.

Al snel kwamen we tevoorschijn, opgewonden en zegevierend. Onze duikervaring in Djibouti was net zo bijzonder als die in Mauritius. Het zicht was niet helemaal hetzelfde, maar de ervaring zelf was een van onze beste onderwaterervaringen.

Voor onze tweede duik stopten we voor de lunch, dit keer bij Masakali Reef, waar we nog meer vleermuisvissen, een vriendelijke koraalduivel en zelfs een grote rog over de zeebodem zagen zwemmen.

alt=“Een rog scheert over de zeebodem tijdens het duiken in Djibouti”>Atlas & LaarzenEen straalvliegtuig zweeft over de oceaanbodem

Het zeeleven was indrukwekkend, maar ik herinner me dat ik na het wrak in Djibouti duikte. Nadat ik door tunnels in Blue Bay, Mauritius heb gezwommen en nu met een wrak onder mijn riem, voel ik me eindelijk veiliger onder water.

Het probleem met duiken is natuurlijk dat zodra je je weer op je gemak voelt, het tijd is om naar huis te gaan en je waarschijnlijk de komende zes maanden niet meer zult duiken. Misschien is het beter op deze manier, omdat we niet zelfgenoegzaam worden. Niet dat ik me kon voorstellen dat ik ooit zelfvoldaan zou zijn over onderwater ademen. Ik duik nu drie jaar en ben altijd onder de indruk en opgewonden. Ik betwijfel of dit gevoel ooit zal verdwijnen.

Duiken in Djibouti: de essentie

Wat: Duiken in Djibouti, inclusief het Orchard Reefer-wrak en Masakali Reef.

Waar: We verbleven in Hotel Residence de l’Europe, een middenklasse hotel in het centrum van de stad. De kamers zijn groot en functioneel met uitstekende WiFi en uitzicht op het Menelik-plein. (Vraag om een ​​rookvrije kamer als je niet rookt.)

Atlas & Laarzen

De receptie wordt bemand door Engelssprekend personeel dat vriendelijk en behulpzaam is, niet in de laatste plaats Mustafa, die de Djiboutiaanse charme uitstraalt (als hij Hakuna zegt, zeggen zij Matata).

De residentie ligt dicht bij restaurants, winkels en voorzieningen, waaronder Pizzaiolo verderop in de straat, die een geweldige pizza met blauwe kaas maakt. Wees echter gewaarschuwd dat de prijzen voor eten en accommodatie hoog zijn in Djibouti, dus pas uw verwachtingen dienovereenkomstig aan.

Over het algemeen was de Residence de l’Europe een comfortabele uitvalsbasis om onze reis te beginnen.

Wanneer: De beste tijd om Djibouti te bezoeken is van november tot januari, wanneer walvishaaien hun jaarlijkse bezoek brengen en het weer koeler is. Het laagseizoen van oktober en februari tot en met april is ook een goed moment om te duiken. Mei-september is extreem heet.

Hoe: We gingen duiken in Djibouti met Dolphin Excursions. Onze divemaster, Sarah, was uitstekend. Sterker nog, ze was een van de meest professionele divemasters waarmee we hebben gedoken. We voelden ons volledig geïnformeerd en hadden er het volste vertrouwen in dat we in goede handen waren. Boek uw duiken via Mathew: divedjibouti.com, info@divedjibouti.com.

Djibouti is een klein land, wat betekent dat het vrij eenvoudig is om rond te reizen. Taxi's vanaf de luchthaven rekenen een vast tarief naar hotels in de stad (ongeveer 2.000 DJF / 11 USD). Controleer het bord buiten de luchthaven om er zeker van te zijn dat u niet te veel betaalt. Sommige hotels bieden gratis pendeldiensten, dus informeer vooraf.

Boek internationale vluchten via skyscanner.net tegen de beste prijzen.

oud=““>

Lonely Planet Ethiopië & Djibouti is een handige reisgids voor Djibouti, ideaal voor degenen die zowel de belangrijkste bezienswaardigheden willen verkennen als de minder bereisde wegen willen bewandelen.

Missieverklaring: Orchard Reefer; Redelijk gebruik
      .