Dlaczego Niemcy powinny uczyć się od rozwagi i dyscypliny Japonii!

Dlaczego Niemcy powinny uczyć się od rozwagi i dyscypliny Japonii!

16 maja 2025 roku autorka zastanawia się nad swoimi doświadczeniami w Japonii i głównymi różnicami w stosunku do kultury niemieckiej. Wrażenia, jakie zebrała podczas podróży po Tokio, Kioto i Okinawie, pokazują, jak wiele wyrozumiałości i dyscypliny charakteryzuje współistnienie w Japonii. Podczas gdy w Niemczech często dominuje egoizm i konkurencyjność, w Japonii harmonia jest ceniona jako centralna wartość. To raportuje Centrum.

Uderzającym tego przykładem jest atmosfera panująca w hotelu przy plaży, gdzie goście zachowują się swobodnie i nie rezerwują leżaków. W metrze w Tokio panuje absolutna cisza; Telefony komórkowe i głośne rozmowy to tabu. Takie zachowanie pokazuje, że uprzejmość i troska są głęboko zakorzenione w codziennym życiu Japończyków. Autor jednak ubolewa nad malejącym w Niemczech szacunkiem i dyscypliną, niezbędnych do harmonijnego współistnienia.

Kultura rozważań

W Japonii indywidualne ego jest często odkładane na bok na rzecz społeczności. Znajduje to odzwierciedlenie w normach społecznych, które promują harmonijne społeczeństwo. Cnoty takie jak troska, uczciwość, zaufanie, skromność i powściągliwość są elementarne w kulturze japońskiej. Zasady te stanowią podstawę japońskiego harmonijnego społeczeństwa, w którym unika się konfliktów i bezpośredniej krytyki, aby uniknąć przeciwności losu Informacje o Nipponie określa.

Przykładem ducha zbiorowego jest praktyka polegająca na tym, że pracownicy przychodzą wcześniej do biura i parkują samochody dalej, aby zapewnić innym lepsze miejsce parkingowe. Takie gesty troski nie tylko zapewniają komfort osobisty, ale także wzmacniają wspólnotę. Natomiast w Niemczech często obowiązuje zasada „kto pierwszy, ten lepszy”, co dodatkowo zaostrza sytuację konkurencyjną w życiu codziennym.

Wymagane jest ponowne przemyślenie

Autorka przypomina, że ​​pokolenie Z w Japonii zaczyna kwestionować tradycyjne wartości zbiorowego rozważania i domagać się większej dbałości o siebie. Może to zwiastować zmianę w społeczeństwie japońskim, które od dawna charakteryzuje się ideą kolektywizmu. Młodsi ludzie coraz częściej kwestionują pogląd, że odstępstwa od norm społecznych mogą prowadzić do wykluczenia.

Biorąc pod uwagę te obserwacje, autor sugeruje, że Niemcy mogłyby uczyć się od japońskiego podejścia do dyscypliny i rozwagi. Aby poprawić interakcje społeczne i przezwyciężyć egoizm, który obecnie charakteryzuje klimat społeczny, konieczna byłaby zmiana paradygmatu w kierunku większej współpracy i odpowiedzialności.

Ogólnie rzecz biorąc, porównanie kultur pokazuje, jak ważne są względy i porządek dla harmonijnego współistnienia oraz jak konieczna jest ponowna ocena wartości w społeczeństwie niemieckim.