Het nummer 1 dat ik haat om te reizen

Het nummer 1 dat ik haat om te reizen

In sommige landen is dit geen probleem, waaronder Zwitserland, Frans-Polynesië en Zuid-Korea. Voor anderen is het praktisch onmogelijk om het goed te doen. Natuurlijk spreek ik over het mijngebied van de tip. Het is ongetwijfeld het belangrijkste dat ik haat om te reizen.

Voordat je een aanval op de lonen begint, wil ik het kort uitleggen dat ik een hekel heb aan tips, niet vanwege de kosten, maar vanwege de ondraaglijke schaamte van het hele ding.

Ik zal niet liegen dat ik geen spijt van spijt voel wanneer dit gebeurt:

alt = ">

alt = "Evertipp-2 ″>

alt = “> Het onbedoelde surplus

en ik voel me echt verschrikkelijk als dat gebeurt:

alt = ">

alt = ">

alt = ““> The Accidental Underpit

Maar het meest dan alles over reizen, ik haat de schaamte als dat gebeurt:

alt = ">

alt = ">

alt = ">

alt = ">

alt = ">

alt = ">

alt = ">

alt = ">

Het is horror om het niet te weten. En ik ben een Brit, dus neem deze horror en viervoud hem. Wij zijn een natie die geobsedeerd is in een onnatuurlijke manier om het fatsoen te handhaven. Ze geven een Britten een vreselijk kapsel en in plaats van na te denken over de vernederende optie, een klacht uit te drukken, zal hij glimlachen en zeggen dat hij er dol op is. Kies zijn nummer correct en hij zal je zachtjes vertellen dat hij gelooft dat je het verkeerde nummer hebt, hoewel hij 100% zeker weet dat het geen chemische reiniging is. Stap op zijn voet en hij zal erop staan ​​je te vertellen hoeveel het hem spijt dat zijn voet in de weg was. Mijn punt is dat we heel voorzichtig zijn om de boot niet te rocken, vooral in sociale situaties - wat me terugbrengt naar tip.

In sommige steden lijkt het erop dat iedereen en hun oom een ​​tip verwachten, alleen omdat je hun netnummer laat inademen (Marrakech, iemand?). In anderen lijkt het gebaar ongelooflijk beschamend te zijn voor de lokale bevolking. Onze taxichauffeur in Jordanië weigerde bijvoorbeeld een fooi te nemen, evenals de schoonmaker die Peters vond en terug gaf. "Alsjeblieft - ik doe gewoon mijn werk," hield hij vol.

Wat ik zo graag wil, is een duidelijke en eenvoudige indicator van hoeveel tip ik zou moeten geven voor verschillende dingen in verschillende landen. En daarmee breng ik je tot mijn suggestie: een app die je de gemiddelde, mediaan- en modus -tip vertelt voor een bepaalde activiteit in een bepaald land. (In mijn ogen heb ik het "tipadviseur" gedoopt, hoewel ik er zeker van ben dat we zouden worden aangeklaagd.) Net als TripAdvisor zou de app -crowdsourcinggegevens een bestaande database gebruiken met interessante punten (hotels, restaurants, activiteiten)) in verschillende rollen. Dus de volgende keer dat ik mijn bagage mijn bagage naar mijn kamer liet brengen, zeggen we in het Klaus K Hotel in Helsinki, ik weet hoeveel tip ik de portier moet geven, of als ik naar een chique diner in Veeraswamy in Londen ga, geef ik niet te weinig tip (of geef de ober te veel tip). Met deze app kan ik er zeker van zijn dat ik extreem gemiddeld ben. Daar voelen de Britten zich het meest comfortabel: veilig op het middenveld.

Missie statement: DreamstemLustrations: Waitbutwhy/Fair Use

 .