Πτωχεύσεις αεροπορικών εταιρειών: Η Ectaa απαιτεί προστασία για τους ταξιδιώτες!
Η Ectaa ζητά επειγόντως προστασία από την αφερεγγυότητα των αεροπορικών εταιρειών για την προστασία των καταναλωτών μετά την πτώχευση της Air Belgium. Οι μεταρρυθμίσεις είναι απαραίτητες!

Πτωχεύσεις αεροπορικών εταιρειών: Η Ectaa απαιτεί προστασία για τους ταξιδιώτες!
Η πτώχευση της Air Belgium έχει ανανεώσει τη συζήτηση σχετικά με την ανάγκη νομικής προστασίας έναντι της πτώχευσης για τις αεροπορικές εταιρείες στην Ευρώπη. Η Ectaa, η ευρωπαϊκή ένωση ταξιδιωτικών πρακτόρων και τουριστικών πρακτόρων, υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη για ρύθμιση. Στις 18 Σεπτεμβρίου 2023, η Air Belgium ανακοίνωσε την αναστολή όλων των προγραμματισμένων πτήσεων, προκειμένου να επικεντρωθεί περισσότερο στις επιχειρήσεις φορτίου και χρηματοδοτικής μίσθωσης. Η εταιρεία κηρύχθηκε τελικά αφερέγγυα στις 30 Απριλίου 2025, προκαλώντας όλεθρο σε χιλιάδες πελάτες που επηρεάστηκαν και περίμεναν επιστροφές χρημάτων για τις ακυρωμένες πτήσεις.
Οι εκκρεμείς αξιώσεις επιστροφής χρημάτων ανέρχονται σε περίπου οκτώ εκατομμύρια ευρώ, με πάνω από 5 εκατομμύρια ευρώ να οφείλονται για εισιτήρια που πωλούνται μόνο μέσω ταξιδιωτικών πρακτορείων και διοργανωτών. Οι μικρές και μεσαίες ταξιδιωτικές εταιρείες, που αποτελούν το 98 τοις εκατό των ταξιδιωτικών πρακτόρων στην Ευρώπη, πλήττονται ιδιαίτερα από αυτήν την κατάσταση. Ο Πρόεδρος της Ectaa, Frank Oostdam, τονίζει ότι σε περίπτωση αφερεγγυότητας αεροπορικών εταιρειών, οι διοργανωτές πρέπει συχνά να κάνουν προσφορές αντικατάστασης με δικά τους έξοδα, χωρίς καμία προοπτική αποπληρωμής. Αυτές οι συνθήκες δημιουργούν μια επισφαλή κατάσταση τόσο για τους καταναλωτές όσο και για τους μεσάζοντες, οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις πρέπει να πληρώσουν για αεροπορικά εισιτήρια ολόκληρους μήνες νωρίτερα.
Επείγουσα προστασία κατά της πτώχευσης
Σύμφωνα με την Ectaa, έχουν σημειωθεί περίπου 1.200 πτωχεύσεις επιβατικών αεροπορικών εταιρειών παγκοσμίως τα τελευταία 25 χρόνια. Σε απάντηση, η ένωση ζητά οικονομικές εγγυήσεις για τις αεροπορικές εταιρείες σε περίπτωση χρεοκοπίας. Αυτό θεωρείται ως πολιτική ευκαιρία για τη μεταρρύθμιση του κανονισμού για τα δικαιώματα των επιβατών αεροπορικών μεταφορών (Κανονισμός 261/2004). Μια πρόταση από την Ectaa στοχεύει στην εισαγωγή ενός μοντέλου παρόμοιου με το δανικό ταμείο εγγύησης αεροπορικών εισιτηρίων, στο οποίο θα πρέπει να συμμετέχουν όλες οι αεροπορικές εταιρείες. Το μακροπρόθεσμο αίτημα για υποχρεωτική προστασία από την αφερεγγυότητα ενισχύεται περαιτέρω από τα περιστατικά γύρω από την Air Belgium, ενώ η Γερμανική Ταξιδιωτική Ένωση (DRV) είναι μάλλον επιφυλακτική σε αυτό το θέμα.
Εκτός από τα αιτήματα της Ectaa, οι οργανισμοί τεχνολογίας ταξιδιών και καταναλωτών και ασφαλιστικών της ΕΕ έχουν επίσης γράψει ανοιχτή επιστολή προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η επιστολή ζητά τη θέσπιση υποχρέωσης για τις αεροπορικές εταιρείες να παρέχουν οικονομικές εγγυήσεις για τις υποχρεώσεις των επιβατών σε περίπτωση χρεοκοπίας. Την ευθύνη για αυτούς τους κινδύνους πρέπει να έχουν οι αεροπορικές εταιρείες και όχι οι καταναλωτές, οι φορολογούμενοι ή οι πάροχοι γενικών εγγυήσεων. Η αύξηση των πτωχεύσεων αεροπορικών εταιρειών τα τελευταία χρόνια, σε συνδυασμό με τις οικονομικές επιπτώσεις της κρίσης COVID-19, εγείρει σοβαρά ερωτήματα σχετικά με την ασφάλεια των επιβατών.
Προτάσεις και ευθύνη
Μια μελέτη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ανέφερε ότι μεταξύ 2011 και 2019, συνολικά 87 αεροπορικές εταιρείες υπέβαλαν αίτηση πτώχευσης, επηρεάζοντας άμεσα 5,6 εκατομμύρια καταναλωτές. Οι συνυπογράφοντες της επιστολής συνηγορούν υπέρ ενός υποχρεωτικού καθεστώτος προστασίας κατά της αφερεγγυότητας για την επαρκή προστασία όλων των θιγόμενων μερών. Εναλλακτικά μέτρα, όπως η προώθηση της ταξιδιωτικής ασφάλισης ή η εντολή στις εθνικές αρχές για επιστροφές, θεωρούνται άδικα για τους καταναλωτές και τους φορολογούμενους.
Ο Eric Drésin, Γενικός Γραμματέας της ECTAA, υπογραμμίζει ότι τα ταξιδιωτικά γραφεία και οι τουριστικοί πράκτορες υποστηρίζουν εδώ και καιρό τις υποχρεώσεις προστασίας από την αφερεγγυότητα των αεροπορικών εταιρειών. Η οδηγία για τα οργανωμένα ταξίδια (PTD) θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως πιθανό μοντέλο για τέτοιες υποχρεώσεις, με παράδειγμα το Δανικό Ταμείο Εγγυήσεων. Ο Emmanuel Mounier, Γενικός Γραμματέας της ευρωπαϊκής ταξιδιωτικής τεχνολογίας, τονίζει ότι η ισχυρότερη εποπτεία αδειοδότησης για τις αεροπορικές εταιρείες της ΕΕ θα πρέπει να είναι συμπληρωματικό μέτρο στην υποχρεωτική προστασία κατά της αφερεγγυότητας, αλλά όχι αντικατάσταση.
Η πραγματική κατάσταση δείχνει ότι ο επείγων χαρακτήρας της ενιαίας προστασίας κατά της αφερεγγυότητας για τις αεροπορικές εταιρείες έχει καθυστερήσει προκειμένου να προστατευθούν βιώσιμα οι καταναλωτές και η ταξιδιωτική βιομηχανία.