Οι Insolvians από τις αεροπορικές εταιρείες: Η ECTAA απαιτεί προστασία για τους ταξιδιώτες!

Οι Insolvians από τις αεροπορικές εταιρείες: Η ECTAA απαιτεί προστασία για τους ταξιδιώτες!

Europa - Η πτώχευση του Air Belgium τροφοδότησε και πάλι τη συζήτηση σχετικά με την ανάγκη για την ανάγκη για μια νόμιμη προστασία αφερεγγυότητας για τις αεροπορικές εταιρείες στην Ευρώπη. Η ECTAA, η Ευρωπαϊκή Ένωση Ταξιδιωτικών Οργανισμού και διοργανωτής, υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη για ρύθμιση. Στις 18 Σεπτεμβρίου 2023, η Air Belgium ανακοίνωσε την πρόσληψη όλων των πτήσεων γραμμών για να επικεντρωθεί περισσότερο στην επιχείρηση μεταφοράς και μίσθωσης. Στις 30 Απριλίου 2025, η εταιρεία τελικά κηρυχθεί σε θέση να πληρώσει ό, τι χιλιάδες πελάτες που επηρεάζονται που περιμένουν επιστροφές για ακυρωμένες πτήσεις.

Οι ανοικτές αξιώσεις αποζημίωσης ανέρχονται σε περίπου οκτώ εκατομμύρια ευρώ, με πάνω από 5 εκατομμύρια ευρώ μόνο για ταξιδιωτικά γραφεία και διοργανωτές που πωλούνται. Μικρότερες και μεσαίες ταξιδιωτικές εταιρείες που αποτελούν το 98 % των ταξιδιωτικών πρακτόρων στην Ευρώπη επηρεάζονται ιδιαίτερα από αυτή την κατάσταση. Ο Πρόεδρος της ECTAA Frank Oostdam υπογραμμίζει ότι σε περίπτωση πτώχευσης των αεροπορικών εταιρειών, οι διοργανωτές συχνά πρέπει να κάνουν προσφορές αντικατάστασης με δικά τους έξοδα χωρίς να έχουν προοπτική αποπληρωμής. Αυτές οι συνθήκες οδηγούν σε μια επισφαλή κατάσταση τόσο για τους καταναλωτές όσο και για έναν διαμεσολαβητή, ο οποίος σε πολλές περιπτώσεις πρέπει να πληρώσει τα εισιτήρια πτήσης εκ των προτέρων.

επείγουσα ανάγκη προστασίας αφερεγγυότητας

Σύμφωνα με την ECTAA, περίπου 1.200 πτωχεύσεις βρίσκονται γύρω από τις επιβατικές αεροπορικές εταιρείες παγκοσμίως από τα τελευταία 25 χρόνια. Σε απάντηση, η ένωση απαιτεί οικονομικές εγγυήσεις για αεροπορικές εταιρείες σε περίπτωση πτώχευσης. Αυτό θεωρείται ως πολιτική ευκαιρία για τη μεταρρύθμιση της ρύθμισης των δικαιωμάτων των επιβατών (διάταγμα 261/2004). Μια πρόταση ECTAA στοχεύει να εισαγάγει ένα μοντέλο που είναι παρόμοιο με το Ταμείο Δανίας για τα εισιτήρια πτήσης στα οποία πρέπει να συμμετέχουν όλες οι αεροπορικές εταιρείες. Η μακροπρόθεσμη απαίτηση για την υποχρεωτική προστασία της αφερεγγυότητας ενισχύεται από τα περιστατικά γύρω από το Air Belgium, ενώ η γερμανική ταξιδιωτική ένωση (DRV) προορίζεται μάλλον σε αυτό το ερώτημα.

Εκτός από τους ισχυρισμούς της ECTAA, η Travel Tech και οι καταναλωτές και οι ασφαλιστικοί οργανισμοί της ΕΕΑ, έχουν επίσης γράψει μια ανοιχτή επιστολή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η επιστολή απαιτεί την εισαγωγή υποχρέωσης για τις αεροπορικές εταιρείες να παρέχουν οικονομικές εγγυήσεις για τις υποχρεώσεις επιβατών σε περίπτωση πτώχευσης. Οι αεροπορικές εταιρείες θα πρέπει να είναι υπεύθυνες για αυτούς τους κινδύνους, όχι για τους καταναλωτές, τους φορολογούμενους ή τους παρόχους πακέτων εγγυήσεων. Η αύξηση των αφερεγγυμάτων των αεροπορικών εταιρειών τα τελευταία χρόνια, ενισχυμένη από τις οικονομικές επιπτώσεις της κρίσης του Covid-19, εγείρει σοβαρά ερωτήματα σχετικά με την ασφάλεια των επιβατών.

Προτάσεις και ευθύνη

Μελέτη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ανέφερε ότι μεταξύ 2011 και 2019 συνολικά 87 αεροπορικές εταιρείες καταχώρησαν πτώχευση, η οποία επηρέασε άμεσα 5,6 εκατομμύρια καταναλωτές. Τα σημάδια CO του επιστολή υποστηρίζουν ένα υποχρεωτικό σύστημα προστασίας αφερεγγυότητας προκειμένου να προστατεύσει επαρκώς όλα τα επηρεαζόμενα μέρη. Εναλλακτικά μέτρα, όπως η προώθηση της ταξιδιωτικής ασφάλισης ή η λειτουργία των εθνικών αρχών για αποδόσεις, θεωρούνται άδικο για τους καταναλωτές και τους φορολογούμενους.

Eric Drésin, Γενικός Γραμματέας της ECTAA, υπογραμμίζει ότι τα ταξιδιωτικά γραφεία και οι ταξιδιωτικοί πράκτορες υποστηρίζουν από καιρό τις υποχρεώσεις προστασίας της πτώχευσης στις αεροπορικές εταιρείες. Η οδηγία για τα ταξίδια επίπεδης επιβολής (PTD) θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως πιθανό μοντέλο για τέτοιες υποχρεώσεις, όπου αναφέρεται η εγγύηση της Δανίας ως παράδειγμα. Ο Emmanuel Mounier, Γενικός Γραμματέας της EU Travel Tech, υπογραμμίζει ότι μια ισχυρότερη επίβλεψη της άδειας για τις εταιρείες αεροπορικών αεροπορικών εταιρειών θα πρέπει να αποτελεί συμπληρωματικό μέτρο για την υποχρεωτική προστασία της αφερεγγυότητας, αλλά όχι για την αντικατάστασή της.

Η πραγματική κατάσταση δείχνει ότι ο επείγιος χαρακτήρας μιας ομοιόμορφης προστασίας της αφερεγγυότητας για τις αεροπορικές εταιρείες είναι καθυστερημένη προκειμένου να προστατευθεί οι καταναλωτές και η ταξιδιωτική βιομηχανία.