Upadłości linii lotniczych: Ectaa żąda ochrony podróżnych!

Upadłości linii lotniczych: Ectaa żąda ochrony podróżnych!

Upadłość Air Belgium odnowiła debatę na temat potrzeby prawnej ochrony przed upadłością linii lotniczych w Europie. Ectaa, europejskie stowarzyszenie biur podróży i organizatorów wycieczek, podkreśla pilną potrzebę wprowadzenia regulacji. 18 września 2023 r. Air Belgium ogłosiło zawieszenie wszystkich regularnych lotów, aby w większym stopniu skoncentrować się na działalności cargo i leasingu. Ostatecznie 30 kwietnia 2025 roku ogłoszono upadłość firmy, siejąc spustoszenie wśród tysięcy dotkniętych nią klientów oczekujących na zwrot pieniędzy za odwołane loty.

Nieuregulowana kwota roszczeń o zwrot pieniędzy wynosi około ośmiu milionów euro, z czego ponad 5 milionów euro przypada na bilety sprzedane za pośrednictwem samych biur podróży i organizatorów. Ta sytuacja szczególnie mocno dotyka małych i średnich biur podróży, które stanowią 98 procent biur podróży w Europie. Prezes Ectaa Frank Oostdam podkreśla, że ​​w przypadku niewypłacalności linii lotniczej organizatorzy często muszą na własny koszt składać oferty zastępcze bez perspektywy spłaty. Warunki te stwarzają niepewną sytuację zarówno dla konsumentów, jak i pośredników, którzy w wielu przypadkach muszą płacić za bilety lotnicze z pełnym miesięcznym wyprzedzeniem.

Pilna potrzeba ochrony przed upadłością

Według Ectaa w ciągu ostatnich 25 lat na całym świecie doszło do około 1200 upadłości linii pasażerskich. W odpowiedzi stowarzyszenie domaga się gwarancji finansowych dla linii lotniczych na wypadek bankructwa. Jest to postrzegane jako polityczna szansa na zreformowanie rozporządzenia w sprawie praw pasażerów linii lotniczych (rozporządzenie 261/2004). Propozycja Ectaa ma na celu wprowadzenie modelu na wzór duńskiego funduszu gwarancji biletów lotniczych, w którym powinny uczestniczyć wszystkie linie lotnicze. Długoterminowe zapotrzebowanie na obowiązkową ochronę na wypadek niewypłacalności dodatkowo wzmacniają incydenty związane z Air Belgium, podczas gdy Niemieckie Stowarzyszenie Podróży (DRV) jest w tej kwestii dość ostrożne.

Oprócz żądań Ectaa, europejskie organizacje zajmujące się technologią podróżniczą oraz organizacjami konsumenckimi i ubezpieczeniowymi napisały również list otwarty do Komisji Europejskiej. W piśmie wzywa się do wprowadzenia obowiązku udzielania przez linie lotnicze gwarancji finansowych za zobowiązania pasażerów w przypadku upadłości. Odpowiedzialność za to ryzyko powinna spoczywać na liniach lotniczych, a nie na konsumentach, podatnikach czy dostawcach gwarancji ogólnych. Wzrost liczby upadłości linii lotniczych w ostatnich latach, spotęgowany finansowymi skutkami kryzysu związanego z Covid-19, rodzi poważne pytania dotyczące bezpieczeństwa pasażerów.

Sugestie i odpowiedzialność

Z badania Komisji Europejskiej wynika, że ​​w latach 2011–2019 łącznie 87 linii lotniczych ogłosiło upadłość, co bezpośrednio dotknęło 5,6 mln konsumentów. Współsygnatariusze pisma opowiadają się za obowiązkowym systemem ochrony na wypadek niewypłacalności, zapewniającym odpowiednią ochronę wszystkich zainteresowanych stron. Środki alternatywne, takie jak promowanie ubezpieczenia podróżnego lub nakładanie na organy krajowe obowiązku dokonywania zwrotów, są postrzegane jako nieuczciwe wobec konsumentów i podatników.

Eric Drésin, Sekretarz Generalny ECTAA, podkreśla, że ​​biura podróży i organizatorzy wycieczek od dawna opowiadają się za wprowadzeniem obowiązków ochrony linii lotniczych na wypadek niewypłacalności. Dyrektywa w sprawie zorganizowanych podróży (PTD) mogłaby służyć jako potencjalny model takich obowiązków, na przykład duński fundusz gwarancyjny. Emmanuel Mounier, sekretarz generalny eu travel tech, podkreśla, że ​​silniejszy nadzór nad wydawaniem licencji dla unijnych linii lotniczych powinien stanowić środek uzupełniający obowiązkową ochronę na wypadek niewypłacalności, ale nie zastępujący.

Rzeczywista sytuacja pokazuje, że pilna potrzeba zapewnienia jednolitej ochrony linii lotniczych na wypadek niewypłacalności, aby zapewnić trwałą ochronę konsumentów i branży turystycznej, jest zbyt pilna.