5 prachtige filmlocaties waar we van houden

5 prachtige filmlocaties waar we van houden

Toen ik in 2000 voor het eerst naar New York ging, wist ik niet zeker of ik het leuk zou vinden. Het doemde groot en levendig op in mijn gedachten, geweven uit honderd films die ik in het verleden had gezien. Het geluid, de kleuren en de buitensporige persoonlijkheid die op het scherm werden weergegeven, waren zeker een teleurstelling - hoe kan dat ook anders?

Natuurlijk had ik het mis. Ik hield absoluut van New York. Zelfs vóór 11 september was de stad levendig en uitnodigend. Het eten, de energie en het heerlijke septemberweer waren opwindend en romantisch, net als in de films.

Verrassend genoeg is het een thema dat blijft bestaan ​​in de meeste andere filmlocaties die ik heb bezocht. Hier zijn enkele van mijn favorieten.

1. Monuriki-eiland, Fiji – Scheepswrak

Twee dagen geleden gingen Peter en ik aan boord van een boot op Malolo Island voor ons ochtendeilandhoppen. We stopten bij verschillende ‘Mamanuca-eilanden’ in Fiji, elk zo voorspelbaar mooi als de vorige. Na een uur zeilden we naar Monuriki, de set van de Tom Hanks-film “Cast Away”. We pakten onze snorkelspullen en sprongen in het helderblauwe water. Toen we de kust naderden, werden we door het woelige tij gevangen en spoelden we letterlijk aan land: een passend begin van onze verkenning van dit kleine, onbewoonde eiland.

Omdat we de enige twee mensen daar waren, liet Peter me een speciale boodschap opnemen voor zijn oude collega's, vooral voor de toepasselijk genaamde Mr. Wilson (als je de film hebt gezien, begrijp je het).

Peter liet me een speciaal bericht opnemen voor een ex-collega, toepasselijk genaamd Mr. Wilson (als je de film hebt gezien, begrijp je het)

We brachten een uur door op het prachtige eiland en weerstonden de drang om de top te beklimmen, dezelfde top die het personage van Tom Hanks beklimt om zelfmoord te plegen. Blijkbaar is de acteur in een helikopter naar boven gevlogen. We konden begrijpen waarom: de brandende zon en het witte zand maakten fysieke inspanning bijna onmogelijk. We deden het enige wat we konden doen: een uurtje luieren voordat de boot terugkwam om ons op te halen.

2. Petra, Jordanië – Indiana Jones en de laatste kruistocht

Terwijl Peter en ik op de Hoge Offerplaats zaten met uitzicht op Petra, wendde ik me tot hem en zei: 'Stel je voor dat onze steden er zo uit zouden zien in plaats van de lelijke betonnen jungles die we hebben gecreëerd.' Natuurlijk zou het in werkelijkheid volkomen onpraktisch zijn om steden als Petra te bouwen, maar het is moeilijk te accepteren dat ik zo'n prachtige stad waarschijnlijk nooit meer zal zien.

De bergachtige rondingen van de Siq, de levendige zandsteen van The Treasury en de enorme omvang van het landschap waren absoluut adembenemend. Het feit dat mensen deze stad uit steen hebben gehouwen, getuigt van de vasthoudendheid van onze soort.

We kwamen vroeg in de ochtend aan en hadden grote delen van het gebied helemaal voor onszelf. Voor £ 55 per persoon waren we geïrriteerd door de prijs, maar aan het eind van de lange dag beseften we dat het een kleine prijs was om te betalen voor een van de meest verbazingwekkende reiservaringen die we ooit hebben gehad.

• alt=“film_locations“>
• alt=“film_locations“>
• alt=““>
• alt=“film_locations“>
• alt=“film_locations“>
• alt=“Angkor Wat, Kambodscha“>
• alt=“film_locations“>
• alt=“film_locations“>
• alt=“film_locations“>
• alt=“film_locations“>
• alt=“film_locations“>
• alt=“film_locations“>

3. Angkor Wat, Cambodja – Tomb Raider

We kwamen net voor zonsopgang aan, zoals de meeste toeristen, om de zonsopgang boven de iconische contouren van Angkor Wat te bekijken. Gelukkig zijn onze touroperators (ABOUTAsia) gespecialiseerd in het weghouden van klanten uit de drukte. In plaats van ons bij de ingang van de tempel te positioneren, werden we naar de achterkant gebracht waar een handvol mensen stonden. We zagen de dageraad over het silhouet van de tempel breken en brachten de ochtend door met wandelen over het terrein.

De rustige spiritualiteit van de plaats staat misschien op gespannen voet met de dubieuze actiefilm met Angelina Jolie in de hoofdrol, maar de lokale bevolking vertelde ons dat het goed is voor hun land; dat de film – en de daaropvolgende adoptie door Jolie van een Cambodjaans weeskind – het bewustzijn over Cambodja verhoogde, toeristen aantrok en de economie stimuleerde. Misschien was het maken van de film toch niet zo'n grote fout...

4. Piramides van Gizeh, Egypte – De terugkeer van de mummie

De Grote Piramides zullen altijd op ieders ultieme reislijst staan. Ze zijn tenslotte een onbegrijpelijk staaltje menselijke prestatie en een van de blijvende mysteries van de geschiedenis. Ik bezocht het Tahrirplein kort na de protesten en vond het, ondanks dat ik voor talloze gevaren was gewaarschuwd, gastvrij en vriendelijk - zij het met een paar toevallige mensen die hun geluk beproefden met onervaren toeristen.

Als gevolg van de recente onrust zijn de piramides en de rest van Egypte relatief rustig geweest. Sterker nog, op een gegeven moment had ik het graf van Toetanchamon helemaal voor mezelf. Het beklimmen van de Piramide van Cheops in de donkere, echoënde kamer in de kern was griezelig en buitenaards, maar absoluut verbazingwekkend.

5. Sagrada Familia, Spanje – Vicky Cristina Barcelona

Na schrijven, talen, reizen en technologie is er niet echt ruimte voor een andere passie van mij, maar als die er wel zou zijn, zou het waarschijnlijk architectuur zijn. Als mijn leven een andere wending had genomen, had ik liever gedacht dat ik architect was geworden. Ik ben gefascineerd door interessante gebouwen, van de gotische Gaudí tot imposante brutalistische bouwwerken zoals Habitat 67 in Montreal of de Balfron Towers van Tower Hamlets.

Bij verschillende gelegenheden ben ik gestopt bij een gebouw in Londen – de Royal Courts of Justice, het Zimbabwe House on the Strand – om gewoon te staren. In die zin was Barcelona gewoonweg ongelooflijk voor mij. Het juweel op zijn kroon, Gaudi's Sagrada Familia, was elke overtreffende trap die ik me kon voorstellen. Ik heb vaak gedacht dat ik het geluk had in Europa te wonen met zoveel prachtige steden in de buurt, en ik was er niet van overtuigd dat ik individuele reizen naar de verschillende steden zou hebben gemaakt als ik in de Verenigde Staten was geboren. Barcelona is echter een van die steden die de moeite waard is om een ​​oceaan over te steken om te zien; het is gewoon adembenemend.

Missieverklaring: Atlas & Boots

      .