Το ταξίδι που με άλλαξε: Tharik Hussain

Το ταξίδι που με άλλαξε: Tharik Hussain

Η Kia μιλά στον συγγραφέα Tharik Hussain και εξηγεί γιατί το βιβλίο του για τη μουσουλμανική Ευρώπη άλλαξε τις σκέψεις της για τη δική της θρησκεία

Αν είχα διαβάσει Μιναρέδες στα Βουνά όταν ήμουν νεότερος, σχεδόν σίγουρα θα σκεφτόμουν διαφορετικά τη θρησκεία μου. Οι γονείς μου ήταν μετανάστες στο Ηνωμένο Βασίλειο από το Μπαγκλαντές και, σε μια προσπάθεια να διατηρήσουν την ταυτότητά τους, ακολούθησαν μια άκρως προδιαγραφική εκδοχή του Ισλάμ που δεν ήταν πολύ αστεία.

Συγγραφέας Tharik Hussain

Αν εγώ —ή εκείνη— είχα διαβάσει ένα βιβλίο σαν αυτό, ίσως νιώθαμε πιο ασφαλείς για τη θέση μας στον κόσμο. Το πρόβλημα, φυσικά, είναι ότι ένα βιβλίο σαν αυτό δεν υπήρχε μέχρι να το έγραψε ο Tharik Hussain.

Ο συγγραφέας και ταξιδιωτικός συγγραφέας έχει γράψει πολλούς ταξιδιωτικούς οδηγούς, συμπεριλαμβανομένου του Lonely Planet Saudi Arabia, το οποίο προκρίθηκε για το βραβείο Travel Media 2020. Είναι οικοδεσπότης του βραβευμένου ντοκιμαντέρ του BBC America’s Mosques: A Story of Integration και έχει εμπειρία δύο δεκαετιών ως ειδικός μουσουλμανικής κληρονομιάς.

Στο Minarets in the Mountains: A Journey Into Muslim Europe, ο Tharik ξεκινά με τη σύζυγο και τις κόρες του στα Δυτικά Βαλκάνια –το σπίτι του μεγαλύτερου αυτόχθονου μουσουλμανικού πληθυσμού της Ευρώπης– για να εξερευνήσει μια περιοχή όπου το Ισλάμ έχει διαμορφώσει μέρη και ανθρώπους για περισσότερο από μισή χιλιετία.

Ο Tharik και η οικογένειά του επισκέπτονται ισλαμικές κατοικίες προσκολλημένες σε βουνοπλαγιές, προσεύχονται σε τζαμιά παλαιότερα από την Καπέλα Σιξτίνα και μαθαίνουν για την ταυτότητά τους ως Βρετανοί, Ευρωπαίοι και Μουσουλμάνοι. Εδώ ο Tharik μας μιλά για το ταξίδι που τον άλλαξε.

Δεν ακούμε συχνά για τις αυτόχθονες μουσουλμανικές κοινότητες της Ευρώπης. Γιατί είναι αυτό;

Η ιδέα μιας ιθαγενούς μουσουλμανικής ταυτότητας στην Ευρώπη - μια ταυτότητα που γεννιέται μέσα και από την Ευρώπη - είναι να παραδεχτούμε ότι η Ευρώπη είναι τόσο μουσουλμανική όσο και χριστιανική, εβραϊκή ή ειδωλολατρική (και οτιδήποτε άλλο).

Αυτό διαψεύδει τις κανονικοποιημένες ακροδεξιές, ισλαμοφοβικές αφηγήσεις που ισχυρίζονται ότι το Ισλάμ είναι κάτι νέο και ξένο, αλλά όποιος γνωρίζει την ισλαμική ιστορία του γνωρίζει ότι εμφανίστηκε στην Ευρώπη λίγο πολύ την ίδια εποχή με τη Μέση Ανατολή: τον 7ο αιώνα, και δεν έφυγε ποτέ.

Tharik HussainΟ Tharik επισκέφθηκε τον ισλαμικό χώρο Blagaj Tekke στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη

Ένας άλλος λόγος για τον οποίο αυτό δεν είναι ένα φυσιολογικό μέρος του λόγου μας - ιδιαίτερα στο είδος της ταξιδιωτικής μας γραφής στα αγγλικά - είναι επειδή οι συγγραφείς που έγραψαν ιστορικά για αυτούς τους ανθρώπους και αυτήν την περιοχή δεν ήταν μουσουλμάνοι και επομένως τους θεωρούσαν τον «Άλλο» της Ευρώπης. το αποτέλεσμα μιας εξωγήινης παρουσίας, αν θέλετε - ένα παράλογο τροπάριο που επαναλαμβάνεται ακόμα δεκατέσσερις αιώνες αργότερα.

Ποιο ήταν το πιο εκπληκτικό πράγμα που μάθατε γράφοντας το βιβλίο;

Πόσο εκπληκτική είναι η ιδέα μιας αυτόχθονης μουσουλμανικής Ευρώπης για τους ανθρώπους, και όχι μόνο για τους Ευρωπαίους. Έχω μιλήσει με ανθρώπους και μέσα ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο και είναι μια περίεργη ιδέα για αυτούς - η ιδέα μιας ζωντανής ευρωπαϊκής μουσουλμανικής παρουσίας που δεν είναι αποτέλεσμα της μεταναστευτικής μετανάστευσης.

Mehmet/ShutterstockStari Most, μια οθωμανική γέφυρα στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη

Ήμουν επίσης έκπληκτος με το πόσο πολλά από αυτά που ανακάλυψα αμφισβήτησαν τις δικές μου -ομολογουμένως πιο ενσυναίσθητες- ιδέες για το πώς θα έμοιαζε αυτή η περιοχή, καθώς απείχε πολύ από τη δημοφιλή εικόνα ενός γκρίζου, μονολιθικού πρώην σοβιετικού μπλοκ.

Ήταν πλούσιο σε διαφορετικές ιστορίες, πολύχρωμες, συναρπαστικές, δημιουργικές και εξαιρετικά όμορφο και φυσικά γεμάτο μουσουλμανική κληρονομιά που μου είχε λείψει στο παρελθόν, είτε ήταν το μοναδικό ευρωπαϊκό-μουσουλμανικό καλλιτεχνικό στυλ της περιοχής είτε η μουσουλμανική παράδοση προστασίας των καταπιεσμένων (Εβραίων της Ευρώπης).

Ποιες ήταν μερικές από τις χαρές (και τις προκλήσεις) του ταξιδιού με δύο μικρές κόρες;

Οι χαρές είναι οι προοπτικές που φέρνουν εκεί που πάμε και τι βλέπουμε. Είμαι ένας μεσήλικας Βρετανός γεννημένος στο Μπαγκλαντές. Είναι δύο έφηβες μικτής φυλής. Βλέπουν και βιώνουν τον κόσμο πολύ διαφορετικά και μου υπενθυμίζουν προνόμια και αποκλεισμούς για τους οποίους είμαι τυφλή. Έχουν επίσης αυτή τη μεγάλη αίσθηση απορίας που πολλοί από εμάς χάνουμε με την ηλικία και την συνοδευτική έναρξη του κυνισμού.

Tharik HussainΗ οικογένεια του Tharik μπροστά στην οικολογική αγροικία με τους οικοδεσπότες τους στην Palamartsa της Βουλγαρίας

Οι προκλήσεις είναι παρόμοιες με αυτές που αντιμετωπίζετε όταν ταξιδεύετε με κάποιον για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η ένταση, η κάλυψη των διαθέσεων όλων, το να ανέχονται ο ένας τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του άλλου κ.λπ. - τίποτα το ασυνήθιστο, γιατί είναι πραγματικά υπέροχη παρέα!

Ας φτάσουμε στο ταξίδι που σας άλλαξε. Ποια περιοχή ή ταξίδι σας επηρέασε περισσότερο;

Δεδομένου του βιβλίου που μόλις έγραψα, μάλλον θα έπρεπε να είναι ένας σταθμός στην Κύπρο στο δρόμο μου προς τη Σαουδική Αραβία. Ήμασταν έτοιμοι να μετακομίσουμε εκεί όταν μια νεαρή οικογένεια πείστηκε ότι δεν ανήκουμε στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρώπη, οπότε κλείσαμε ένα σύντομο ταξίδι για να κάνουμε το Umrah (μίνι-προσκύνημα) και να «εξερευνήσουμε» ουσιαστικά τη χώρα πριν μετακομίσουμε.

Με δύο νεαρούς γονείς σπασμένους, μπορούσαμε να αντέξουμε οικονομικά μόνο μια μακρά διαμονή στη Λάρνακα - περίπου εννέα ώρες, νομίζω. Για να σκοτώσω χρόνο, έψαξα για κοντινά αξιοθέατα και βρήκα ένα τζαμί δίπλα σε αλυκές. Αυτό ακουγόταν δελεαστικό και μόλις φτάσαμε πήραμε ταξί για μια σύντομη ημερήσια εκδρομή.

Vera Larina/ShutterstockΟ Τεκκέ του Χαλά Σουλτάν στη Λάρνακα της Κύπρου

Θυμάμαι ότι έφτασα σε αυτό το ερειπωμένο και παραμελημένο παλιό μέρος - πολύ πριν από τις πρόσφατες ανακαινίσεις - και ο ηλικιωμένος επιστάτης βγήκε από τη σκονισμένη και μοναχική καμπίνα του για να μου δώσει ένα μικρό λεπτό βιβλιαράκι με τίτλο Ο Τεκκέ του Χάλα Σουλτάν.

Δεν το σκέφτηκα πολύ και έβαλα το βιβλίο στην τσάντα μου. Περπατήσαμε γύρω από το αμυδρά φωτισμένο και κακοσυντηρημένο τζαμί της οθωμανικής εποχής, που περιβάλλεται από φοίνικες με θέα στις αλυκές που ψήνονται από τον αυγουστιάτικο ήλιο. Η γυναίκα μου και εγώ ήμασταν πολύ αναστατωμένοι όταν συναντήσαμε έναν τάφο στο συγκρότημα του τζαμιού.

Τότε κλίναμε προς το συντηρητικό Ισλάμ –εξάλλου πηγαίναμε στη Σαουδική Αραβία– και η ιδέα των τάφων δίπλα σε χώρους λατρείας ήταν απαγορευμένη.

Περπατήσαμε και σπρώξαμε την κόρη μου την Αμανή στο καρότσι της, λίγο απογοητευμένη αλλά χαρούμενη που σκότωσε λίγες ώρες. Αλλά χρόνια αργότερα, αφού άφησα τη ζωή στη Σαουδική Αραβία απογοητευμένος, άνοιξα αυτό το βιβλίο και ανακάλυψα ότι το τζαμί και ο τάφος του ήταν υποτίθεται ο τόπος όπου είχε ταφεί μια από τις θείες του Προφήτη Μωάμεθ.

Κατάλαβα ότι μια από τις θείες του Προφήτη είχε έρθει στην Ευρώπη και κανείς δεν μπήκε στον κόπο να μου το πει. Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ανήκω εδώ και βάλθηκα να το αποδείξω με τη δουλειά που επιχειρώ έκτοτε.

Ποιο ταξίδι θα θέλατε να επαναλάβετε;

Σακίδιο στην Ινδοκίνα – Ταϊλάνδη, Βιετνάμ και Καμπότζη – ως οικογένεια. Οι κόρες μου ήταν σε ηλικία που μπορούσαν να κουβαλήσουν τα δικά τους σακίδια και παρόλο που λίγο από τον χρόνο μας στην Ταϊλάνδη τον περνούσαμε ταξιδεύοντας με ενοικιαζόμενο αυτοκίνητο, μεγάλο μέρος αυτού του ταξιδιού περιελάμβανε περιπλάνηση στην περιοχή με τρένα, τουκ-τουκ, λεωφορεία, βάρκες, φέρι και το περίεργο αεροπλάνο καθώς τους παρουσιάσαμε σωστά την εμπειρία του ανεξάρτητου ταξιδιού.

Yannick Messerli/ShutterstockAngkor Wat στην Καμπότζη

Μείναμε σε καλύβες σε ξυλοπόδαρους σε ελάχιστα γνωστά παραθαλάσσια νησιά, πεζοπορήσαμε στους ναούς του Angkor Wat, ανακαλύψαμε κοπάδια άγριων ελεφάντων στους φυσικούς τους βιότοπους, φάγαμε τα πιο νόστιμα τοπικά φαγητά και φυσικά επισκεφτήκαμε τοποθεσίες της ινδοκινέζικης ιθαγενούς μουσουλμανικής κουλτούρας όλο το καλοκαίρι. Ήταν απλώς ευδαιμονία.

Έχετε ακόμα έναν ονειρεμένο προορισμό που δεν έχετε δει ακόμα;

Φυσικά. Πάρα πολλά για να απαριθμήσω! Αλλά το ταξίδι κατά μήκος του Δρόμου του Μεταξιού και μέσω της Νότιας Αμερικής είναι πιθανώς στην κορυφή. Σπάνια θέλω να «κάνω» σε ένα μέρος.

Είστε σχεδιαστής ή θεατής;

Είμαι πάντα κάπου στη μέση. Μου αρέσει ένα χαλαρό δρομολόγιο, αλλά μου αρέσει επίσης η ελευθερία να μπορώ να λέω, "Ακύρωση αυτού" ή "Φαίνεται ενδιαφέρον, πρέπει να μείνουμε εδώ λίγο περισσότερο;"

Ξενοδοχείο ή ξενώνας (ή κάμπινγκ);

Αν ταξιδεύετε μόνοι, ξενώνες για την ενδιαφέρουσα λαογραφία και την ατμόσφαιρα. Όταν είμαι μόνο με τη γυναίκα μου, είναι ωραία ξενοδοχεία - και ανακατεμένα όταν είμαστε όλοι μαζί. Μου αρέσει το κάμπινγκ, αλλά δεν είναι τόσο πρόθυμη.

Ποια ήταν η πιο σημαντική ταξιδιωτική εμπειρία σας;

Σόλο: εξερεύνηση της μουσουλμανικής Ταϊλάνδης κατόπιν αποστολής, να είσαι σε θέση να βυθιστείς πραγματικά στην τοπική κουλτούρα με τρόπο που είναι αδύνατο σε καθαρές διακοπές. Η εύρεση των φυσικών ερειπίων - τύπου Tomb Raider - των παραμελημένων σουλτανάτων της Ταϊλάνδης σε κατάφυτους λόφους που καλύπτονται από ζούγκλα και η συναναστροφή με τους Ταϊλανδούς μουσουλμάνους Σούφι κατά τη διάρκεια του Ραμαζανιού είναι μόνο δύο στιγμές από αυτό το ταξίδι που πραγματικά ξεχωρίζουν.

Οικογένεια: Σακίδιο στην Ινδοκίνα για τους λόγους που περιγράφονται παραπάνω.

Τελικά γιατί να ταξιδέψεις;

Πόσους λόγους θέλεις; Δεν πιστεύω ότι είναι τυχαίο ότι σχεδόν όλες οι αρχαίες μυστικιστικές παραδόσεις όλων των θρησκειών ενθαρρύνουν όσους αναζητούν σοφία να περιπλανηθούν στη γη. Νομίζω ότι το ταξίδι έχει μια ισχυρή μεταμορφωτική επίδραση στην ύπαρξή μας, είτε πιστεύεις σε μια ψυχή είτε όχι.

Αρχίζουμε να γνωρίζουμε πραγματικά ο ένας τον άλλον. Μαθαίνουμε να ξεφεύγουμε από την υπερβολική εξάρτηση από τον κόσμο. είμαστε ταπεινωμένοι? γινόμαστε πιο ευγνώμονες για αυτά που έχουμε. αναγνωρίζουμε τη δική μας ασημαντότητα στον ευρύτερο κόσμο... Αυτή είναι η βαθιά απάντηση.

The Flat One: Ο κόσμος και οι άνθρωποι σε αυτόν είναι τόσο όμορφοι!

Στους Μιναρέδες στα Βουνά, ο Tharik Hussain ταξιδεύει με τη γυναίκα του και τις μικρές του κόρες στα Δυτικά Βαλκάνια για να εξερευνήσει μια περιοχή όπου το Ισλάμ έχει διαμορφώσει μέρη και ανθρώπους για περισσότερο από μισή χιλιετία. Στην πορεία, επισκέπτονται ισλαμικές κατοικίες προσκολλημένες σε βουνοπλαγιές, προσεύχονται σε τζαμιά παλαιότερα από την Καπέλα Σιξτίνα και εξερευνούν τις ιστορικές ρίζες της ευρωπαϊκής ισλαμοφοβίας.

Κεντρική εικόνα: Mehmet/Shutterstock

      .