Het is seksistisch om te veronderstellen dat ik niet avontuurlijk ben

Het is seksistisch om te veronderstellen dat ik niet avontuurlijk ben

Ondanks wat sommigen misschien denken, doe ik geen avontuurlijke dingen alleen maar omdat mijn vriend ze leuk vindt

Vorige week spraken Peter en ik met een kennis (laten we hem Jack noemen) over onze mogelijke reis naar Australië volgend jaar. Tijdens een pizza samen vertelde Peter dat hij graag met haaien wilde duiken in Perth.

Jack keek me aan en lachte. 'Ha, ik denk niet dat je hem daardoor gezelschap zult houden.' Ik knikte. “Ja, zolang de haaien maar verantwoord worden behandeld.” ‘’Verantwoordelijk?’’ Hij stootte Peter aan. ‘Het klinkt alsof ze daar weg probeert te komen, vriend.’

Ik stond op, maar glimlachte beleefd, zoals de Britten vaak doen. Het had geen zin om Jack ervan te overtuigen dat ik net zoveel van avonturen hield als Peter. Ik houd niet van kou in de bergen, maar ik heb onze skydive van 4.000 meter geboekt.

Kia springt uit een vliegtuig op 16.000 voet

Ik ben degene die in Samoa van een richel sprong toen Peter sceptisch was over de uitstekende rots onder de lip.

alt=““> Een medereiziger durft de sprong naar Samoa te wagen

Ik heb op actieve vulkanen gewandeld en met haaien gedoken, aardverschuivingen en met zip-line omzoomde canyons overgestoken - maar het zou onbeduidend en triviaal hebben gevoeld (zoals nu het geval is).

De reden dat Jacks veronderstelling zo zenuwslopend is, is omdat ik dit soort afwijzingen voortdurend zie. Als Peter en ik iets spannends of engs doen, word ik gezien als de lankmoedige vriend die een gekke grap uithaalt om te bewijzen dat we gemeenschappelijke interesses hebben.

In het grote geheel van seksisme zijn Jack en zijn soortgenoten relatief onschadelijk, maar hun gedrag is nog steeds de moeite waard om aan te pakken. De veelbetekenende blikken en neerbuigende knipoogjes suggereren dat ik een ‘coole meid’ ben, zoals zo treffend beschreven in ‘Gone Girl’ van Gillian Flynn.

De Cool Girls zijn nog zieliger: ze doen niet eens alsof ze de vrouw zijn die ze willen zijn, ze doen zich voor als de vrouw die een man wil dat ze zijn. Oh, en als je geen Cool Girl bent, vraag ik je niet te denken dat je man de Cool Girl niet wil. Het kan een iets andere versie zijn - misschien is hij vegetariër, dus Cool Girl houdt van Seitan en is geweldig met honden; of misschien is hij een hipster-artiest, dus Cool Girl is een getatoeëerde, bebrilde nerd die van strips houdt. Er zijn variaties op windowdressing, maar geloof me, hij wil Cool Girl, dat is eigenlijk het meisje dat alles leuk vindt wat hij leuk vindt en nooit klaagt.

Ik doe geen enge dingen omdat mijn vriend ze graag doet. Ik doe ze omdat ik ze graag doe. En als hij hoge bergen gaat beklimmen of in de wildernis gaat kamperen, ben ik er absoluut zeker van dat hij het alleen kan.

Jacks milde seksisme is voor mij minder belangrijk dan het verbeteren van de diversiteit in de natuur en het beschermen van onze wildernis, maar het is nog steeds belangrijk om te benadrukken omdat het niet beperkt is tot de natuur.

Ik kan je garanderen dat vrouwen die van voetbal, hockey of andere door mannen gedomineerde sporten houden, op dezelfde manier op hun hoofd worden geslagen: ‘Je bent zeker een echte fan.’ Een vrouw die van Star Trek of World of Warcraft of een aantal 'nerdy' bezigheden houdt, krijgt te horen dat ze 'niet zoals andere meisjes' is, een groot compliment als dat er ooit is geweest.

We leven in een samenleving waar zoveel dingen onnodig gendergerelateerd zijn – van vlinders tot balpennen. Laten we alsjeblieft ook geen genderavontuur beleven.

Tot ziens – met of zonder Peter.

Kia

oud=““>

Huil niet, hou van sporten, speel ruig, drink bier, praat niet over gevoelens. How Not To Be a Boy van Robert Webb onderzoekt het mijnenveld van mannelijkheid en navigeert door de absurde verwachtingen die aan moderne mannen worden gesteld.

Hoofdafbeelding: PR-afbeelding

      .