Van Journal Week 10 - Southern Tassie

Van Journal Week 10 - Southern Tassie

In onze tiende week toen we in een busje in Tasmanië woonden, reden Haylea en ik naar het zuiden. We hadden drie bezoekers bij drie verschillende gelegenheden, maar nu waren we pas weer onderweg.

We wilden uitstappen en enkele wilde delen van de staat verkennen, maar er was nog steeds slecht weer aan de zijkant. We hebben een laatste wandeling in de buurt van Hobart voltooid en vervolgens naar het zuidelijkste punt van Tasmanië gingen en de regio verkenden voor Hastings.

Wetende dat onze eerste echte voorproefje van het ongetemde Southwest National Park op de Falls -route van Adamson slechts een kleine smaak was, inspireerde ons om een ​​paar grote avonturenplannen voor de volgende weken te smeden!

wat we doen

Deze week kwamen we terug in de routine van dingen. Omdat deze blog 50.000 keer per maand leest, weet ik zeker dat velen vragen wat we eigenlijk doen aan alles ter wereld. Van buitenaf kan het eruit zien alsof we de idyllische, zorgeloze reislevensstijl leven die je vaak op Instagram ziet. Maar zoals bijna altijd achter de schermen gebeurt, zoveel meer.

We zijn niet "op vakantie".

Een digitaal nomadisch leven wordt vaak geassocieerd met veel meer werk dan wanneer u 9-5 werkte, en meestal met veel minder onmiddellijke financiële beloning. Wat u niet ziet, zijn de 16-uur durende dagen, opgesloten in een busje voor een laptopscherm, of we pakken onze headsets om 0:30 uur in na een lange avond met online lessen. Het is duidelijk dat we dat niet doen om rijk te worden of zelfs om financiële zekerheid op te bouwen, eigenlijk zou dat een belachelijke onderneming zijn. Het is veel gemakkelijker om comfortabel een permanente baan in uw woonplaats te beveiligen.

Samen zijn Haylea en ik 4 jaar op reis geweest en hebben gemiddeld minder dan $ 50 per dag geleefd. Niet uit noodzaak, maar bij het nastreven van puur, minimalistisch bestaan. Om dit te financieren, hebben we aan verschillende online banen gewerkt, waaronder SEO -advertentieteksten, Engelse lessen, SEO -advies, het bouwen van backlinks en zelfs mysterieuze winkelen. Dit waren altijd een middel om een ​​doel te bereiken en ik voelde er persoonlijk nooit een gevoel van passie in.

Maar er is een definitief doel dat, zoals ik, misschien verwarrend lijkt voor de meeste mensen die dit lezen. Sinds ik voor het eerst in 2019 heb gepubliceerd, lag mijn belangrijkste passie en mijn focus op deze blog. Ik had geen idee hoe ik deze passie voor reizen/avontuur en fotografie kon ondersteunen, maar ik wist dat als ik net genoeg was, ik genoeg geld kon verdienen om door te gaan.

De gedachte om 2, 3, misschien zelfs 5 jaar te besteden om alles wat ik op deze blog moet plaatsen te plaatsen voordat ik zelfs mijn brood verdiende. Geld heeft me nooit gemotiveerd, maar mijn passie voor ruwe ervaringen. Als iets je in het leven motiveert, sta dan op en doe de dingen waar je van houdt.

Het feit is echter dat het opzetten van een passief inkomen moeilijk is en veel (jaren) zelfgemotiveerde, onbetaalde uren vereist. Hoewel de pandemie niet vriendelijk was, wist ik vanaf de eerste dag hoeveel werk hij zou hebben. Ik wist dat het gemakkelijk was om een ​​passief inkomen uit hun passies op te bouwen, iedereen zou het doen. Maar niets dat het waard is om te worden gedaan, is eenvoudig.

We zijn hier ook niet op vakantie. Eenvoudig is geen woord dat ik zou gebruiken om 8-uur online onderwijssessies te beschrijven die om middernacht op harde badkamertegels van een pension zitten. Ik zou ook niet zeggen dat het schrijven van essays met 3500 woorden over de beste vogelbaden of de beste trainingen voor de borst voor de blogs van andere mensen (met een verwerkingstijd van 12 uur met 3 cent per woord) eenvoudig was. Vooral met onvolledige internetverbinding. Dit is de afgelopen jaren onze realiteit geweest, terwijl ik onvermoeibaar heb gewerkt aan het bouwen van mijn eigen project.

Toegegeven, soms vroegen we ons af of het niet gemakkelijker zou zijn om terug te keren naar de eindeloze cyclus van slavenwerk om geld te besparen voor reizen in plaats van een duurzame digitale nomadische levensstijl na te streven.

Maar deze week begonnen ons harde werk en geduld eindelijk fruit te dragen. April was de eerste maand waarin ik ooit genoeg passief inkomsten uit deze blog heb ontvangen om er volledig op te vertrouwen als het belangrijkste loon. De groei is stabiel en buigt voor mei om de hoek, het lijkt erop dat deze trend april weggooit. Het werk dat ik drie jaar geleden heb gedaan, loont vandaag voor ons en zal dit de komende jaren of decennia doen. Als dit geen motivatie is om vandaag te blijven slijpen, weet ik niet wat het is.

Het is een spannende tijd voor ons en een herinnering dat als je iets dringend genoeg wilt, het universum voor jou beschikbaar zal zijn. Maar eerst moet je het werk doen.

Als je het hebt overleefd, gefeliciteerd. En bedankt voor je interesse in wat we doen.

Als u meer wilt weten over hoe we online werk zijn begonnen, heb ik onlangs een oude bijdrage bijgewerkt die zich bezighoudt met het helpen van anderen in het begin. Als u ook geïnteresseerd bent in de levensstijl, weet ik zeker dat u ervan zult profiteren.
Alt = "We zijn op zoek naar reizen achter de schermen"> achter de schermen

Collins Cap en Myrtle Falls

Voordat we deze week uit elkaar gingen, was er een korte wandeling in de buurt van Hobart op onze lijst.

Collins Cap in de buurt van Collinsvale is een beetje gedreven pad naar een kleine bergtop in Wellington Park. We hadden gehoord dat je een adembenemend uitzicht kunt hebben op Mount Wellington en de bergketens achter het park van bovenaf. Er was ook een waterval onderweg. Dus hebben we natuurlijk rechtstreeks gereden.

• alt = "Myrtle Forest Falls Tasmania">
• Alt = "Mushroom on the Collins Cap Track, Myrtle Forest">
• alt = "Creek Crossing op de Collins Cap Trail">
• alt = "Collins Cap Walk Tasmania">

Adamsons Falls

Persoonlijk was het Southwest National Park een van de belangrijkste redenen om helemaal niet naar Tasmanië te komen. Desalniettemin was het meer dan twee maanden en we waren nog steeds niet het park binnengekomen.

Dat veranderde nadat we een paar keer verkeerd waren omgedraaid op boswegen en moesten de laatste kilometers lopen op onverharde weg (we houden te veel van ons busje). Hoewel we het letterlijk alleen maar af hebben gekrast, hebben we zeker het gevoel gehad hoe Rau dit laatste stuk wildernis echt is.

• alt = "Baumfall op straat naar Adamsons Falls">
• alt = "Adamson's Cases Tasmania">
• alt = "Treefall op Adamsons Falls Track"> Dat was de Lane

Entenlochsee

Nadat we een nacht naast een oude steengroeve hadden doorgebracht, weg van een bosweg in het midden van nergens (het had ook Wolf Creek kunnen zijn), keken we naar het nabijgelegen Duckhole Lake -spoor.

Deze wandeling was niet overweldigend mooi, maar het voelde nog steeds geweldig om buiten in het bos te zijn nadat hij in het busje voor de laptop was bekleed! We zijn er ook in geslaagd om een ​​wild plat dier te ontdekken dat hier veel groter is dan in het verre Noord -Queensland.

Hastings grotten en thermische bronnen

Het laatste avontuur voor de week voordat het verpakking was een reis naar de Hastings Caves & Thermal Springs. Dit Karst -grotsysteem is een van de grootste in Tasmanië en ik zou zeggen dat het de meest indrukwekkende is die ik in Australië heb gezien!

Na het verkennen van de grot gebruikten we de thermische pools in het bezoekerscentrum. Het klinkt alsof het precies is wat de dokter heeft voorgeschreven bij Tassie Winter's Crawl, en het deed het eerst voor ons. Maar 28 graden was niet zo warm als ik dacht!

Ze hadden echter enkele van de meest luxueuze buien die we al een tijdje hadden gezien, dus ze gebruikten dit aanbod absoluut.

• alt = "Hastings grotten en thermische bronnen tasmania">
• alt = "Hastings Caves Track Tasmania">
• alt = "Hasting's Caves, NewDegate Cave Tasmania">

.