8 tips om voor twee te reizen

8 tips om voor twee te reizen

Op de weg na een jaar en in de zakken van de andere delen Atlas en liet hun toptips voor reizen als een paar

Ik schrijf meestal niet over mijn relatie met Peter. We hebben onze ene -jarige reis samen gepland, maar ik heb zelden zelf over onze relatie gesproken. Zoals ik uitlegde in 7 dingen waarmee ik in mijn eerste maand moest worstelen, komt dit deels omdat ik me niet altijd 100 % comfortabel voelde om onze privémomenten te delen.

Het is nog belangrijker dat ik niet de behoefte voelde om over onze relatie te praten. Je bent niet echt als het klopt.

Als een relatie verschrikkelijk is, vertel je vrienden over het drama en download je pijn. Als een relatie nieuw is, zou je het de wereld willen vertellen en schreeuwen van je Facebook -pin -bord.

alt = “> Peter & Kia op het paaseiland

Als een relatie goed is, hoef je deze niet te delen, te schreeuwen of te brullen omdat je niets hoeft te bewijzen. Dit is mijn relatie met Peter.

Dat betekent niet dat reizen 100 % eenvoudig was voor twee. Zoals te zien was in 6 maanden, waren er een paar tranen en ruzies. We zijn ook niet alleen.

Paren zoals de reizende Apple hebben zich afgevraagd of deze hun relatie op de weg verzwakte of versterkte. Natuurlijk kan het in beide richtingen gaan. Hier is hoe u het zo harmonieus mogelijk maakt.

1. Ga ermee akkoord om een ​​vervelende gewoonte te verbieden

De meeste reisexperts (en inderdaad relatie -experts) zullen u vertellen dat u uw partner moet accepteren met al zijn eigenaardigheden en zwakke punten. Je zult je vertellen dat dit onderweg twee keer belangrijk is, omdat je in zo'n beperkte ruimte zult leven. Ze zullen je vertellen dat je met deze ene gewoonte moet leven die je gek maakt. Maar hier is: als ik ermee zou kunnen leven, zou ik er thuis mee leven.

natte handdoeken of toiletbril of tandpasta deksel, maar ik kan er niet bij leven: wanneer Peter en ik samen kijken, beroert, rommelt en speelt alles wat ik in mijn baard zie, dit is een afleidende beweging. Ik zeg hem dat hij moet stoppen. Hij luistert en ongeveer zeven minuten later begint hij opnieuw.

Dit is zo triviaal waar ik mee zou moeten leven, maar ik kan het niet. En dus stemden we op straat in om elkaar te verbieden.

Helaas vervolgde hij zijn gewoonte, maar ik heb tenminste niet het gevoel dat ik hem zeurt elke keer als ik hem vertel dat hij moet stoppen, en in plaats van zichzelf te zeuren, schaamt hij zich en verontschuldigt hij dat hij het gewoon niet kan helpen.

2. Deel de admin

alt = "onwetendheid is Bliss"> Peter plant de volgende fase van onze reis

Peter fokt graag over kaarten. Hij vindt het heerlijk om treinreizen en boottochten te plannen en de stof van onze reis samen te weven-alles in zijn ontspannen Laissez-faire-stijl. Ik liet hem in de Stille Zuidzee achter. De eilanden waren zo klein dat het geen probleem zou zijn als we een bus misten. Bovendien gebruikten de meeste eilanden Engels als een nationale taal, zodat de lokale bevolking ons vrij gemakkelijk zou kunnen helpen.

In Zuid -Amerika werd daarentegen ontspannen planning het onderwerp. Voor het begin, wanneer we een bus misten, zouden we 15 uur verwijderd zijn van onze werkelijke bestemming - niet bepaald een korte wandeling. Zelfs als Peter het adres van ons hostel niet had opgemerkt, zoals zo vaak, moest ik proberen ons daarheen te brengen als een (gebroken) Spaanstalige man.

Ik realiseerde me dat ik Peter niet kon irriteren voor de gaten in ons plan omdat ik niet had geholpen met het plan. Vanaf dat moment begon ik een actievere rol te spelen om wat druk van hem te nemen en mijn resulterende stress te verlichten.

Hij moet nog steeds vechten met de militante schema's en oefeningen in de vroege ochtend.

3. Begin niet met de schuld als een situatie escaleert

Er is een vreselijke film genaamd Open Water, waarin twee duikers van hun duikbedrijf ten onrechte zijn gestrand in het midden van de oceaan. Het echtpaar begint binnenkort te worden opgehaald.

U bent er zeker van dat u op de juiste plaats bent en besluit dat de boot om een ​​of andere reden tijdelijk moest opstijgen. In de loop van de film wordt het aanvankelijke vertrouwen van het paar geleidelijk omgezet in verwarring, angst, paniek en uiteindelijk hysterie. Wanneer haar gevoelens escaleren, begint het meisje haar partner de schuld te geven ("Waarom blijven we niet bij de groep? We moeten altijd alles anders doen dan alle anderen" en "Ik wilde gaan skiën").

schuld is een goed bekend scenario in verkeer. Je mist een trein of een schip en in het begin is het oké en je lacht erom. En dan wordt het donker en koud en je bent moe en hongerig, dus je begint aan te geven dat de andere persoon de schuld is. Op een gegeven moment zal het ruzie maken en dan ruzie maken.

Begin niet met schuld alleen omdat een situatie verslechtert. Zelfs als het de schuld van de andere persoon is, was je nog vijf uur geleden nog in orde. Het is niet plotseling haar schuld, alleen omdat het erger is geworden, dus bijt op je tong.

4. Ga afzonderlijke paden

We hebben een paar ontmoet in Tonga, die af en toe een dag afzonderlijk doorbrachten. Als je bijvoorbeeld drie dagen in Buenos Aires had, zou je de derde dag doorbrengen om je eigen ding te doen.

Peter grapte dat ik mijn dag in een bibliotheek zou doorbrengen (misschien zou ik dat doen, maar bibliotheken zijn mooi en ze hebben boeken. En ze zijn mooi met al deze boeken erin ...)

We hebben dat niet echt geprobeerd, maar we brachten een dag door gescheiden in San Francisco toen ik vrienden van mij ontmoette en hij verdeelde met onze gastheren, oude vrienden uit Londen. Toen we elkaar 's avonds weer ontmoetten, ontdekten we allebei dat we ongeveer zes maanden niet waren gescheiden. Het was een vreemd gevoel en laten we waarderen om weer bij elkaar te zijn.

5. Doe niet zonder een afspraak

alt = ""> Neem een ​​pauze voor de afspraakavond

Ongeveer een keer per maand zetten Peter en ik onze wandelschoenen uit, pak de schoonste dingen in onze rugzakken en ga naar een restaurant boven ons budget. Dat was minder belangrijk in de Stille Zuidzee omdat het zo mooi was.

In Zuid -Amerika was het echter een leuke manier om te ontsnappen aan het lawaai, stof en verkeer. Sta niet toe dat je constante nabijheid je samen een goede pauze laat doen.

6. Let op wederzijds geld

Elk paar heeft een andere houding ten opzichte van geld. In Londen leidden Peter en ik afzonderlijke financiën, zodat we nooit voor de edities van de ander hebben gezorgd. Onderweg brachten we echter uit een grote pot waarin we dezelfde hoeveelheden van ons reisfonds hebben geplaatst. Als zodanig hebben we ervoor gezorgd dat we wederzijds geld uitgeven.

Peter koopt meestal 's ochtends een koffie terwijl ik geen koffie drink, dus we maken grapjes dat ik een "koffiefonds" heb waarmee ik kleine lekkernijen kan kopen (normaal op een chocoladebasis). Gelukkig zijn onze discrepanties niet zo uitgesproken. Niet een paar wil cent tellen, maar als je elke avond vijf bier drinkt naar een cola van je partner, moet je misschien de kosten uitgeven en meer van je geld verdienen.

7. Leer de gevechtsstijl van de andere persoon

Als Peter boos is, zul je het weten. Hij schreeuwt en ontsnapt en gebaren meer dan een Italiaanse gangster. Aan de andere kant zal ik ongeveer 15 minuten opzwellen, daarna ben ik er meestal overheen. In de begindagen probeerde Peter me uit mijn ergernis te lokken en was bijgevolg gefrustreerd over mijn gebrek aan reactie.

In de tussentijd heeft hij geleerd dat hij me gewoon met rust moet laten; Ik stel me geen vragen of stel het mij; Zodat ik mijn woede kan verwerken en terugkeert naar rationele actie. Omgekeerd weet ik dat ik hem moet laten schreeuwen als hij schreeuwt.

Als je de gevechtsstijl van de ander leert en ze op deze manier laat vechten, zul je merken dat geschillen sneller voorbij zijn.

Begrijp en plan naast de hierboven genoemde triggers. Als je weet dat je prikkelbaar wordt als je honger hebt, pak dan een paar granenbars. Als je snippies krijgt als je het koud hebt, pak dan een fleece jas.

8. Handelen met vriendelijkheid

Ik haat het om te reageren op Awaken the Giant, maar ik dacht dat dit laatste punt het vermelden waard zou zijn omdat het het meest verstandige is dat ik over relaties heb gelezen.

In haar artikel Masters of Love uit 2014 gaat Emily Esfahani Smith over wetenschappelijk relatieonderzoek, vooral met wat paren bij elkaar houden. Het korte antwoord is vriendelijkheid - een weliswaar vage term. We kunnen proberen te definiëren wat vriendelijkheid maakt op basis van onderzoeksresultaten van psycholoog John Gottman in combinatie met die van de psychologische onderzoeker Shelly Gable.

Om het voorbeeld van Smith te gebruiken, gaan we ervan uit dat uw partner het uitstekende nieuws heeft ontvangen dat zij medicijnen studeerde. Ze kan zoiets zeggen als "Ik ben op mijn beste medische school gekomen!" Je hebt dan vier opties voor hoe je reageert: actief constructief (de ideale reactie), passief constructief, actief destructief en passief destructief - zie onderstaande tabel.

Dit is niet alleen van toepassing op groot nieuws. Om een ​​ander voorbeeld van Smith te gebruiken, nemen we aan dat een vogelliefhebber een bar opmerkt die over zijn tuin vliegt. Hij zou tegen zijn vrouw kunnen zeggen: "Kijk naar deze prachtige vogel daarbuiten!" (Wat de psycholoog Gottman een "bod" voor contact noemt).

Je kunt je boek wegzetten en er een kijkje nemen (actief constructief), hem een ​​passief constructief "dat is leuk" geven, het volledig negeren of een beetje actief destructief zeggen als "stop om mezelf te onderbreken, lees ik."

Het klinkt misschien triviaal, maar onderzoek toont aan dat partners die de aanbiedingen positief beantwoorden, mensen met de gezondste en de meest duurzame relaties.
.