10 tips voor reizen naar een ontwikkelingsland

10 tips voor reizen naar een ontwikkelingsland

Ik heb het geluk gehad een behoorlijke dwarsdoorsnede van de wereld te mogen ervaren – rijk en arm – en alle charmes die deze te bieden heeft.

Van de ongerepte straten van Berlijn tot de stoffige straten van Delhi, van de uurwerkmetro in Oostenrijk tot het wankele netwerk van Dallas in Tanzania dat met razende snelheden voortsnelt, en van vijfsterrenluxe op de Malediven tot een Cambodjaanse slaapzaal vol kakkerlakken - ze hebben allemaal hun aantrekkingskracht en als ik eerlijk ben.

Ik heb meer genoten van mijn reizen door de laatste bestemmingen dan de eerste. Reizen door een ontwikkelingsland kan boeiend en toch angstaanjagend zijn, adembenemend en toch prozaïsch, teder en toch hartverscheurend, opwindend en toch frustrerend.

Voor West-Europeanen zoals ik is het onvermijdelijk dat reizen door een ontwikkelingsland anders is dan je gewend bent.

Ik moet proberen generalisaties te vermijden, maar je zult zelden uurroosters, schoon stromend water, betrouwbare elektriciteit, geldautomaten, 4G of draadloze breedband, ambulances, cappuccino's, roltrappen, nachtbussen vinden - de lijst gaat maar door.

Reizen naar een ontwikkelingsland kan zwaar zijn, maar zoals Kia in hun recente bericht zegt, biedt het ook enorme voordelen. Hier is mijn advies over hoe u veilig en verstandig door een evoluerende bestemming kunt reizen.

1. Neem wisselgeld en lokale valuta mee

Of het nu gaat om fooien, baksheesh of donaties, u kunt nooit genoeg wisselgeld in lokale valuta hebben. In sommige landen, zoals Egypte, maakt het praktisch deel uit van de nationale psyche. Creditcards worden in kleinere etablissementen doorgaans niet geaccepteerd, vooral niet door hotelconciërges of restaurantmedewerkers.

2. Blijf alert

Een ‘rijke’ westerling zal in Nairobi meer opvallen dan in Northampton. Een paar jaar geleden was ik in de Keniaanse hoofdstad en raakte op straat in gesprek met een local. Ik dacht dat hij gewoon nieuwsgierig en vriendelijk was, maar na een paar minuten merkte ik dat hij steeds over mijn schouder naar iemand of iets anders keek.

Ik was er niet zeker van, dus trok ik de riemen van mijn rugzak strakker en leunde tegen een muur zodat mijn rugzak niet zichtbaar was. Binnen enkele seconden stopte hij het gesprek halverwege de zin en marcheerde weg. Besteed aandacht aan deze non-verbale signalen.

3. …maar wees open

Mijn vriend zei tegen mij nadat hij India voor de eerste keer had bezocht: "Pete, het raakte me als een muur. Dat had ik nooit verwacht." Een paar ademhalingen later vertelde hij me dat hij niet kon wachten om terug te gaan. Hij had de armoede waarmee hij te maken kreeg niet verwacht, maar hij had ook niet verwacht dat hij zo van de reis zou genieten.

Mijn punt is dat je vrijwel zeker geschokt zult zijn door sommige dingen die je ziet - of het nu armoede is of iets anders - maar dat je ook vrijwel zeker aangenaam verrast zult zijn door iets wonderbaarlijks en sierlijks.

4. Wees medelevend

Onthoud waar u bent en dat u een gast bent. Probeer je eerste wereldproblemen te vergeten en onthoud dat het de ervaring en de mensen zijn die tellen. Alleen al het feit dat u daar op vakantie bent, betekent dat uw leven onvergelijkbaar is met dat van de mensen om u heen.

Tot op de dag van vandaag heb ik er spijt van dat ik in 2008 in Jaipur, India, een lokale tuk-tuk-chauffeur heb aangereden. Ik was moe en had de hele dag in een hobbelige bus gezeten en wilde gewoon naar mijn hotel gaan. Ik had geen zin om te onderhandelen en verloor mijn geduld met de man.

In werkelijkheid was het bedrag waar we over onderhandelden voor mij kleingeld, maar voor hem was het misschien een maaltijd voor zijn gezin.

5. Loop

Bussen en treinen rijden niet of niet op tijd. Op dezelfde manier is er misschien geen metro- of tramsysteem om door de stad te zoeven. Weet je wat? Dat is oké. Rondslenteren.

Je ziet meer, ontmoet meer mensen en leert een cultuur waarschijnlijk beter te voet kennen dan in een asociaal ondergronds systeem waar mensen niet eens oogcontact maken, laat staan ​​met elkaar praten. Zorg ervoor dat u uzelf voldoende tijd geeft om rond te komen.

6. SPREEK

Ik denk dat het eerlijk is om te zeggen dat mensen in ontwikkelingslanden minder gewend zijn aan bezoekers. Dit gaat gepaard met een zekere mate van wantrouwen of voorzichtigheid. De beste manier om zulke vermoedens weg te nemen is door te praten.

Vraag de lokale bevolking naar hun families en hun leven; Vertel ze over je familie en je leven. Waar ter wereld u zich ook bevindt, mensen hebben over het algemeen dezelfde wensen en behoeften. Jij en zij zijn nooit zo verschillend.

7. Wees bereid om om te kopen

In 2009 reed ik in de vroege avond naar een klein stadje in Marokko. Toen ik de stad binnenkwam, gebaarde een plaatselijke politieagent mij naar de kant van de weg. Ik stapte uit mijn huurauto toen hij naar me toe liep en iets dat op een rekenmachine leek uit zijn zak haalde, twee cijfers intoetste voordat hij het mij liet zien.

'U rijdt te snel. Vijftig dirham, meneer!'

Ik keek naar de rekenmachine – er stond “88”.

Achtentachtig, wat ik niet weet, maar als ik naar de auto kijk waarin ik reed, weet ik niet zeker of hij 88 mijl (of zelfs kilometer) per uur zou halen. Ik dacht erover om te protesteren, maar 50 dirham was minder dan drie pond waard. Ik betaalde en kreeg daarna wat nuttige tips over de hotels in de stad. Hij leidde me er zelfs heen terwijl ik hem in een veilig en gestaag tempo volgde.

8. Zet geen camera in hun gezicht

We willen allemaal onze reizen documenteren. We willen terugkijken en de mensen, plaatsen en landschappen herinneren die we hebben gezien, maar wees attent en denk goed na over wat je doet. Houd rekening met culturele gevoeligheden en beperkingen.

Bedenk hoe u zich zou voelen als toeristen een camera in uw gezicht zouden duwen terwijl u onderweg bent en bezig bent met uw dagelijkse leven. Vraag altijd of je iemand of iets mag fotograferen. Meestal krijg je het gewenste antwoord.

9. GEEF GEEN GELD AAN KINDEREN OF MOEDERS MET KINDEREN

Het is hartverscheurend, absoluut hartverscheurend als een jong, duidelijk ondervoed kind op je afkomt met zijn stoffige hand uitgestrekt. De meeste reisgidsen en internationale organisaties raden echter af om geld te geven aan kinderen of moeders met kinderen, omdat dit het probleem vaak in stand houdt.

Als je wilt helpen, zijn er vrijwel altijd lokale liefdadigheidsinstellingen en organisaties die donaties accepteren en ervoor zorgen dat het geld dat je geeft terechtkomt bij degenen die het het meest nodig hebben.

10. VERGEET DE BASIS NIET

Gele koorts, malaria, polio, hepatitis en tyfus zijn reële bedreigingen en moeten serieus worden genomen. Bezoek uw praktijk tussen 4 en 8 weken voor vertrek, zodat u voldoende tijd heeft om de benodigde vaccinaties te ontvangen.

Kijk op de FCO-website voor visuminformatie en waarschuwingen rond uw bestemming (maar houd er rekening mee dat ze te voorzichtig kunnen zijn). Drink flessenwater en eet alleen fruit dat geschild kan worden.

Sluit ook een reisverzekering af! Kia (en mijn moeder) hebben mij in het verleden gestraft omdat ik in het buitenland geen reisverzekering had afgesloten. Over het algemeen ben ik fundamenteel sceptisch over verzekeringen.

Maar achteraf gezien was ik dom. Er waren vaak momenten waarop dingen verkeerd hadden kunnen gaan en ik in echte problemen had kunnen komen. Vanaf nu sluit ik een verzekering af, speciaal voor onze aankomende reis.

Het biedt in ieder geval een zekere gemoedsrust – tenminste voor Kia en mijn moeder!

Missieverklaring: Atlas & Boots

      .