Een sprong in het diepe: wandelen naar de duizelingwekkende Tigray-kerken

Een sprong in het diepe: wandelen naar de duizelingwekkende Tigray-kerken

Om de Tigray-kerken in Ethiopië te bereiken, moet je steile kliffen beklimmen, langs smalle richels en om gapende kloven heen lopen - allemaal op blote voeten. Uiteraard hebben wij van de gelegenheid gebruik gemaakt

Ik was ongewoon zenuwachtig. Het waren niet de smalle richels met steile hellingen die me bang maakten, maar het vooruitzicht om met touwen te klimmen - iets wat ik nog nooit eerder had gedaan.

Als je echter naar Abuna Yemata Guh kijkt, begrijp je waarom touwen nuttig zijn. Deze uit rotsen gehouwen kerk in de Gheralta-regio van Ethiopië is uitgehouwen in de zijkant van een verticale rotstoren die aan alle kanten 200 meter naar beneden valt. Om het te bereiken, moet je met blote voeten een steile rotswand beklimmen en langs een steile rand lopen. Abuna Yemata Guh wordt zelfs beschouwd als de minst toegankelijke plaats van aanbidding ter wereld.

alt="Abuna Yemata Guh is uitgehouwen in een verticale toren met aan alle kanten 200 meter hoge hellingen">Atlas & LaarzenAbuna Yemata Guh is uitgehouwen in een verticale toren met aan alle kanten 200 meter hoge hellingen

Abuna Yemata Guh is een van de ongeveer 120 Tigray-kerken die tussen de 4e en 15e eeuw in rotswanden, grotten en onwaarschijnlijke plateaus zijn uitgehouwen. De hoge zitstokken werden gekozen, zo wordt ons verteld, vanwege hun natuurlijke bescherming tegen vijanden van de kerk.

We vertrokken om 8.00 uur voor de rit van 45 minuten naar de voet van de top, indachtig de verhalen die we tijdens het diner hadden gehoord. Eén vrouw had het halverwege de klim opgegeven, terwijl een andere vrouw bevroren was op de laatste rand.

Ik verhardde mezelf toen we afscheid namen van onze chauffeur en aan de wandeling begonnen met Haile, onze gids. Het eerste halfuur was relatief rustig: steil, maar zeker goed te doen. Al snel kwamen we bij een steil stuk en Haile maakte zich klaar om te klimmen. Onderweg had hij vier “verkenners” meegenomen om ons te helpen naar boven te klimmen. Het waren er twee te veel, maar we maakten geen ruzie met de mannen die onze touwen vasthielden.

alt=“Op weg naar de Tigray-kerken moet een steil rotsachtig stuk worden bevaren”>Atlas & LaarzenOp weg naar de Tigray-kerken moet je steile rotspartijen beklimmen

Ik klom in het harnas en maakte het touw vast. Misschien zou mijn eerste klimervaring in één zijn geweestietskan in een veiligere omgeving plaatsvinden, dacht ik toen ik de eerste stap zette.

Ik begon te klimmen, begeleid door een verkenner die behulpzaam was, maar niet zo ervaren als ik had gewild. Hij zei ooit dat ik me moest vasthouden aan een spichtige boom die uit een scheur in de rots was gegroeid. Door het beklimmen van Nevis Peak wist ik dat het grijpen van bomen en wortels een laatste redmiddel zou moeten zijn om te voorkomen dat ze barsten en vallen.

Ik ging voorzichtig omhoog, denkend aan Peters advies over het onderhouden van drie contactpunten met de muur. De klim was net zo opwindend als het duiken: de adrenaline klopte in mijn borst terwijl ik net ver genoeg uit mijn comfortzone werd geduwd.

alt="Kia bereikt een stevig plateau in de Tigray-kerken">Atlas & LaarzenWe bereiken een stevig plateau op weg naar Abuna Yemata Guh

Na een langzame en zorgvuldige voortgang kwam ik op niveau, opgewonden door het stijgingspercentage maar ook blij dat ik op (relatief) vaste grond stond. Peter volgde mij zonder moeite en we gingen verder omhoog, over rotsen springend en tegen de muren opklimmend.

Uiteindelijk werden we op het thuisgedeelte geconfronteerd met een gevaarlijk smalle richel die letterlijk in een gat in de muur dook. We staken voorzichtig over en gingen toen triomfantelijk de kerk binnen, waarbij we eerst even stopten om ons te verstoppen.

Binnen ontmoetten we een plaatselijke priester die trots vertelde dat zwangere vrouwen, baby's en oude mensen de zondagsdiensten bijwonen en dat er (nog) niemand is afgevallen.

We namen de tijd om de goed bewaarde fresco's te bewonderen die twee koepels sieren en leerden over Abuna Yemata, een van de negen heiligen die de top van Guh kozen als locatie voor de kerk om deze te beschermen tegen de vijanden van de Ethiopisch-Orthodoxe Kerk.

Al snel was het tijd om nog twee Tigray-kerken aan te pakken: Maryam Korkor en Daniel Korkor, dicht bij elkaar hoog op een klif gelegen.

alt="Op weg naar Maryam Korkor in het Tigray-gebergte">Atlas & LaarzenOp weg naar Maryam Korkor in Tigray

We baanden ons een weg door met keien bezaaide canyons, steile rotswanden die golfden als golven, en klommen steeds hoger in de achtervolging van de Tigray-kerken.

Verrassend genoeg vond ik deze wandeling zwaarder, ook al mocht ik nu schoenen dragen. Misschien kwam het door de zinderende hitte of het feit dat ik sinds de vroege ochtend niet meer had gegeten, maar ik merkte dat ik vaker dan normaal om pauzes vroeg.

Na veel moeite bereikten we Maryam Kokor. De kerk zelf was niet erg indrukwekkend, maar het uitzicht op de omgeving was de wandeling zeker waard.

alt="Maryam Korkor is een van de bekendere Tigray-kerken">Atlas & LaarzenMaryam Korkor is een van de bekendere Tigray-kerken

Onze laatste stop was Daniel Kokor, die we bereikten via een andere duizelingwekkende richel. Daniel Kokor bestaat uit twee kleine kamers en zou hebben gediend als toevluchtsoord voor monniken. De monnik zou in een nis in de muur tegenover de ingang hebben gezeten, zodat hij over de omringende vlaktes kon kijken.

Terwijl we door de deuropening over de rand van de klif keken, verwonderden we ons over de prestaties van menselijke inspanning. Hier, in een van de armste landen ter wereld, liggen architectonische wonderen die buiten de landsgrenzen grotendeels onbekend zijn. De Tigray-kerken zijn misschien niet zo indrukwekkend als Petra in Jordanië of zelfs het naburige Lalibela, maar de brutaliteit van de constructie is gewoonweg verbluffend. Onnodig te zeggen dat het de sprong in het diepe waard is.

• alt=““>
• alt=““>
• alt=““>
• alt=““>
• alt=““>
• alt=““>
• alt=““>
• alt=““>
• alt=““>
• alt=““>
• alt=““>
• alt=““>
• alt=““>
• alt=““>
• alt=““>
• alt=““>

Atlas & Laarzen

Tigray-kerken: de essentie

Wat: Wandelen naar de Tigray-kerken van Ethiopië, inclusief een klim naar Abuna Yemata Guh, Maryam Korkor en Daniel Korkor.

Waar: We verbleven in Gheralta Lodge, zonder twijfel onze favoriete plek om te verblijven in Ethiopië. Gheralta biedt heerlijk knusse kamers verspreid over een sprookjesachtig landschap van gele weilanden tegen een torenhoge bergachtergrond. Op het terrein lopen vriendelijke dieren rond, waaronder een prachtig paard genaamd Caleb en zijn gezelschapsezel.

• alt=““>
• alt=““>
• alt=““>
• alt=““>
• alt=““>
• alt=““>
• alt=““>
• alt=““>

Atlas & Laarzen

Na een hectische week in Ethiopië zorgde Gheralta Lodge voor een broodnodige basis van vrede en sereniteit. Als nieuwkomers genoten we op onze eerste avond van een gratis aperitief vóór een maaltijd met verse en eenvoudige Italiaans-Ethiopische smaken, geïnspireerd door eigenaren Enrica en Silvio Rizzotti.

De gasten bleken overwegend Europees te zijn en verzamelden zich vóór het diner vaak in de lounge met een glas wijn of een koud biertje. De ontspannen, gezellige sfeer was het perfecte tegengif voor de drukte die Ethiopië lijkt te definiëren.

Wanneer: De beste tijd om Tigray in Ethiopië te bezoeken is van oktober tot maart, wanneer de meeste delen van het land aangename temperaturen, blauwe luchten en weinig regenval ervaren.

Hoe: We bezochten de Tigray-kerken zelfstandig. We organiseerden vervoer via Gheralta Lodge (1.300ETB / $ 47 voor de dag) en haalden een verplichte gids op van de Guide Association (uw chauffeur weet waar hij moet stoppen).

We bezochten drie kerken op één dag: eerst Abuna Yemata Guh (2 uur heen en terug), gevolgd door Maryam Korkor en Daniel Korkor (2,5 uur heen en terug). Dit was een uitdaging in de hitte, dus misschien wil je de bezoeken over twee dagen verdelen.

Het is vermeldenswaard dat de kosten voor de dag snel opliepen. In ETB kost een bezoek aan de Tigray-kerken:

• 460 für den Führer
• 150 pro Gruppe für Seile (wir wurden pro Person berechnet, was nicht hätte der Fall sein dürfen)
• 150 Eintrittsgebühr pro Person bei Abuna Yemata
• 150 pro Person Eintrittsgebühr bei Maryam Korkor

Er werd ook van ons verwacht dat we elke verkenner en priester minstens 100 ETB fooi gaven (vijf bij de eerste wandeling, één bij de tweede wandeling) en de gids minstens 200 ETB. Als u het volledige bedrag betaalt, bedragen de kosten en fooien in totaal 1.720 ETB ($63 USD).

We bereikten Gheralta met een privétransfer vanuit Wukro (600 ETB / 22 USD; 58 km; informeer bij Wukro Lodge). Een transfer vanuit Mekele kost iets meer. Na ons verblijf in Gheralta zijn we via privétransfer (ETB 2.200 / USD 80; 124 km, check bij Gheralta Lodge) verder gegaan naar Axum Airport. Bij overboekingen kwamen we grote prijsverschillen tegen. Omdat er geen officiële taxiservice is, waren we erg overgeleverd aan de lokale handelaars en moesten we vaak glimlachen en buitensporige prijzen verdragen.

Binnenlandse vluchten zijn de snelste manier om in Ethiopië te reizen (bekijk hier de meest recente routes). Het is veel goedkoper om vluchten te boeken bij een kantoor van Ethiopië Airlines in het land. Zorg ervoor dat u vermeldt of u internationaal met hen hebt gevlogen, want u komt in aanmerking voor een aanzienlijke korting.

Addis Abeba is de belangrijkste internationale luchthaven van het land. Boek internationale vluchten via skyscanner.net.

oud=““>

Lonely Planet Ethiopië is een uitgebreide reisgids voor het land, ideaal voor degenen die zowel de topattracties willen verkennen als de minder bereisde wegen willen bewandelen. Als u liever met een rondreis reist, raden wij G Adventures en hun kleine groepsreizen door Ethiopië aan.

Missieverklaring: Atlas & Boots

      .