Het Portugese district: een reis door geschiedenis en plezier in Hamburg

Het Portugese district: een reis door geschiedenis en plezier in Hamburg

Portugiesenviertel, Hamburg, Deutschland - Het Portugese district in Hamburg, gelegen niet ver van de landingsbrug, is een populaire bestemming voor zowel toeristen als de lokale bevolking. Het district werd opgericht in de jaren 1970 toen Spaanse en Portugese immigranten zich in toenemende mate in het gebied vestigden. Deze immigranten vonden een nieuw thuis onder de goedkope oude gebouwen uit het Wilhelminiaanse tijdperk en waren vaak actief op het gebied van havenwerk en handel. Al in de jaren 1950 en 60 werd de buurt gekenmerkt door levendige gastronomie- en havenpubs, wat leidde tot de ontwikkeling van een uniek culinair erfgoed. Tegenwoordig zijn er ongeveer 40 gastronomische bedrijven die voornamelijk een traditionele Iberische keuken aanbieden. Tijdens de zomermaanden is Ditmar-Koel-Straße een populaire attractie waarbij voorbijgangers tussen tafels van de Portugese restaurants en souvenir staan.

De sfeer in het district is mediterraan, gevormd door de verleidelijke geuren gefrituurde vissen en verse zeevruchten. Dit samenspel van culinaire en cultuur creëert een unieke ervaring die de ziel van Hamburg weerspiegelt.

Historische immigratiegolven

De geschiedenis van het Portugese district wordt niet alleen gevormd door de immigranten van de 20e eeuw, maar is terug naar de 16e eeuw. In die tijd kwam een ​​eerste golf van immigratie van Joden naar Hamburg, die op zoek waren naar toevlucht als geloof in de stad. Deze immigranten, bekend als Christãos Novos, Conversos en Marranos, werden gedwongen om Joden te bekeren die werden gedwongen onder de druk van de katholieke kerk. Ondanks de heersende religieuze intolerantie bood de stad Hamburg een zekere bescherming voor de Sefardische joden die niet in het Portugese district woonden, maar ook in het stedelijke gebied en in de Deense Altona. De term Sefardim is afgeleid van het Hebreeuwse woord voor het Iberische schiereiland.

Joden mogen sinds de middeleeuwen niet meer in Hamburg wonen, maar dit veranderde in 1612 toen het stadsbestuur in toenemende mate economische belangen op de voorgrond stelde. Hamburg was geïnteresseerd in deelname aan de handel op de Atlantische Oceaan, en de Portugese Joden brachten waardevolle handelscontacten, vooral met betrekking tot Chinees porselein.

religieuze tolerantie en conflicten

De beslissing om de Joden toe te geven was het resultaat van intensieve debatten binnen het stadsbestuur. Hoewel sommige Lutherse theologen de toelating van Joden steunden, was de meerderheid sceptisch. Destijds werd het jodendom beschouwd als een bedreiging voor het christendom, wat leidde tot spanningen en conflicten. Van 1647 escaleerden deze spanningen als predikers publiekelijk tegen de Joden predikten en voedden de angst voor godslastering verder. De Portugese joden die tot die tijd in Hamburg mochten wonen, zagen zichzelf in een steeds meer vijandelijke omgeving.

Desalniettemin slaagde de Joodse gemeenschap erin om hun privépraktijk te bepalen als onderdeel van een nieuwe Joodse orde. Hierdoor konden de Joden in een privékader bidden en werd grotendeels gepromoot door de aanwijzing van de Ashkenasiaanse joden. Deze werden verbannen uit Hamburg in 1649 en zochten naar toevlucht in het naburige Altona, waar ze genereuze privileges ontvingen onder de tellingen van Schauenburg. Met het groeiende aantal Portugese joden groeide hun invloed ook in de stad, met wetenschappers als Mozes Gideon Abudivente en Benedikt de Castro.

Over het algemeen weerspiegelt de geschiedenis van het Portugese district de complexe interactie tussen immigratie, religieuze intolerantie en economische behoeften. Het kwartaal blijft een levendige getuigenis van de culturele diversiteit van Hamburg en het belang van de Joodse gemeenschap in de stadsgeschiedenis.