Tożsamość publiczna: Judy Garland i podróż queer w dramacie radiowym

Tożsamość publiczna: Judy Garland i podróż queer w dramacie radiowym

Hollywoodzki film muzyczny „Czarnoksiężnik z krainy Oz”, w którym Judy Garland wciela się w Dorothy Gale, jest coraz częściej postrzegany w kontekście queerowości. Jörg Albrecht, berliński pisarz i dramaturg, wyprodukował słuchowisko radiowe na ten temat zatytułowane „Poza tęczą”. Słuchowisko radiowe, wyemitowane przez Bayerischer Rundfunk w 2017 r. i powtórzone z okazji Międzynarodowego Dnia Przeciw Homofobii, Bifobii, Interfobii i Transfobii (IDAHOBIT), porusza takie tematy, jak tożsamość, rola, bycie widzianym i uznanie. Słuchowisko trwa około godziny i obejmuje cztery postacie: Silvanę, transpłciową kobietę; Tom Cruising, król dragów; Hayati Terzi, niemiecko-turecki gej, który przeszedł na katolicyzm; oraz Brian Storm, Afro-Niemiec, który opowiada o codziennym rasizmie.

Bohaterowie wyruszają w podróż związaną ze słynną z filmu „Żółtą Ceglaną Drogą”. Spektakl porusza wyzwania, jakie niesie ze sobą coming out i rzeczywistość życia queer. Silvana staje przed pytaniami kwestionującymi jej tożsamość i autentyczność, a Albrecht krytykuje często wyraźny rozdział dobra i zła w społeczności queer. W tym kontekście pojawia się fascynujące powiązanie między Dorothy, graną przez Judy Garland, a transpłciową kobietą Caitlyn Jenner, co sugeruje, że Dorothy można postrzegać jako rodzaj transseksualnej gwiazdy. Albrecht nawiązuje także do historycznego słuchowiska radiowego „Detektyw Andy i morderstwo transwestyty” Anthony’ego Ingrassii, które wyemitowano ponad 40 lat temu i ożywiło autentyczne głosy transpłciowych kobiet.

Judy Garland i jej znaczenie dla społeczności LGBTQ

Judy Garland (1922–1969) uważana jest za jedną z najważniejszych ikon kultury gejowskiej, nazywaną także „Elvisem homoseksualistów”, jak to ujął The Advocate. Jej atrakcyjność wśród gejów wynika z jej aktorstwa, osobistych zmagań i statusu obozowego. Rola Garland jako Doroty w Czarnoksiężniku z krainy Oz znacząco przyczyniła się do jej statusu ikony LGBTQ. W latach sześćdziesiątych Garland rzeczywiście wyraziła obojętność wobec swoich gejów, mówiąc: „Nie mogę być mniej zainteresowany. Śpiewam dla ludzi!”.

Dyskusje na temat związku Garland z kulturą gejowską rozpoczęły się w mediach głównego nurtu już w 1967 roku. Magazyn Time odnotował dużą liczbę gejów obserwujących występy Garland. Psychiatrzy zinterpretowali przezwyciężanie osobistych kryzysów przez Garland jako punkt rezonansu dla wielu homoseksualistów, którzy mogli identyfikować się z jej doświadczeniami. Autor William Goldman opisał Garland jako postać tragiczną, z którą cierpienie i prześladowania może utożsamić się wielu homoseksualistów. Filmoznawca gejowski Richard Dyer zdefiniował obozowy urok Garland jako sposób radzenia sobie z dominującą kulturą poprzez ironię i przesadę.

Wpływ i dziedzictwo

Wyrażenie „Przyjaciel Doroty” prawdopodobnie powstało w związku z portretem Doroty przez Garland i stało się kodem wśród gejów. Podróż Doroty w „Czarnoksiężniku z krainy Oz” symbolizuje pragnienie wielu homoseksualistów ucieczki z małych miasteczek do tętniących życiem metropolii. Postać tchórzliwego lwa w filmie interpretowana jest także jako zakodowane przedstawienie homoseksualisty, którego Dorota akceptuje bez zastrzeżeń.

Godnym uwagi aspektem życia Garland jest moment jej śmierci 27 czerwca 1969 r., który zbiegł się z zamieszkami w Stonewall – punktem zwrotnym w ruchu wyzwolenia gejów. Niektórzy goście Stonewall Inn byli fanami Garland i niedawno uczestniczyli w jej pogrzebie. To połączenie zostało później fabularyzowane w mediach, m.in. w filmie „Stonewall”. Jak podaje magazyn Time, emocje związane ze śmiercią Garland miały wpływ na niepokoje. Jej córka Lorna Luft stwierdziła, że ​​jej matka była obrończynią praw człowieka i wspierała zamieszki. Jak na ironię, tęczowa flaga, symbol społeczności LGBTQ, mogła być również inspirowana piosenką Garland „Over the Rainbow”, która głęboko przemawia do wielu gejów, którzy czują się wyobcowani ze swojego prawdziwego ja w swoim publicznym wizerunku.

Judy Garland była nie tylko utalentowaną artystką, ale także symbolem nadziei i tożsamości dla wielu członków społeczności LGBTQ. Jej związek z życiem queer jest nadal odkrywany i celebrowany w takich dziełach, jak słuchowisko radiowe Beyond the Rainbow.