Powódź z alg Sargassum zagraża Karaibom: turystyka w niebezpieczeństwie!

Powódź z alg Sargassum zagraża Karaibom: turystyka w niebezpieczeństwie!

Karaiby stoją przed bezprecedensowym wyzwaniem: rekordowym poziomem glonów sargassum, zagrażającymi plażom i ekosystemowi morskiemu. W maju 2023 roku wykryto szokującą ilość około 38 milionów ton tych glonów. To najwyższa wartość odnotowana od rozpoczęcia eksploracji Wielkiego Atlantyckiego Pasa Sargazowego (GASB) w 2011 r. Poprzedni rekord w czerwcu 2022 r. wynosił około 22 mln ton, co podkreśla niepokojącą tendencję.

Brian Barnes, adiunkt na Uniwersytecie Południowej Florydy, twierdzi, że roczne wartości szczytowe rosną, ale dokładne przyczyny tej tendencji nie są jeszcze jasne. Uważa się, że do tego zjawiska prowadzi kombinacja czynników, takich jak światło słoneczne, dostępność składników odżywczych, temperatura wody i zmiany środowiska klimatycznego.

Skutki ekologiczne i ekonomiczne

Algi Sargassum wydzielają toksyczne gazy i mogą stanowić zagrożenie dla dzikiej przyrody. Na Martynice sytuacja była tak poważna, że ​​trzeba było tymczasowo zamknąć szkołę. Nagromadzenie glonów ma daleko idące konsekwencje dla turystyki, ponieważ silnie zanieczyszczają plaże. W Punta Cana na Dominikanie wzniesiono bariery, a do awaryjnego sprzątania w St. Maarten używane są koparki.

Ponadto niektóre hotele przejmują prace sprzątające i oferują zwrot pieniędzy lub transfer na mniej dotknięte plaże. Negatywny wpływ na turystykę jest już odczuwalny i wielu ekspertów podejrzewa, że ​​tendencja ta utrzyma się przez cały rok. Liczebność sargassum zwykle wzrasta późną wiosną, osiąga szczyt latem i ponownie spada późną jesienią lub wczesną zimą.

Odkrycia naukowe dotyczące problemu Sargassum

W ostatnich latach wzmogły się badania nad sargazem. Liczne badania rzucają światło na przyczyny ich wykładniczego wzrostu. Na przykład badania Djakouré i in. (2017) badali możliwe przyczyny niedawnych ognisk pelagicznych glonów Sargassum w tropikalnym północnym Atlantyku. Inny interesujący aspekt prezentują Jouanno i in. (2021), którzy przedstawiają oparte na NEMO podejście do modelowania rozmieszczenia Sargassum w regionie tropikalnym.

Niewiele informacji jest jasnych, ale powaga sytuacji wymaga pilnej uwagi zarówno opinii publicznej, jak i naukowców. Niektórzy badacze, tacy jak Lapointe i in. (2021) analizują zawartość składników odżywczych i dostępność azotu, który jest kluczowym czynnikiem produktywności glonów Sargassum. W miarę rozwoju dyskursu naukowego nie jest pewne, czy w czerwcu rekordowe liczby z maja 2023 r. zostaną ponownie przekroczone.

Dla dotkniętych regionów oznacza to, że niezbędne są środki mające na celu zwalczanie zakwitów glonów i ograniczanie ich wpływu na turystykę. Zrozumienie przyczyn i mechanizmów prowadzących do tych masowych zakwitów glonów będzie miało kluczowe znaczenie, aby lepiej reagować na przyszłe wyzwania.

W miarę kontynuacji dyskusji na temat przyczyn i rozwiązań zakwitu glonów Sargassum staje się jasne, że w powodowaniu tego naturalnego zjawiska rolę odgrywają zarówno czynniki biofizyczne, jak i ludzkie. Ustalenia te ujęto w licznych badaniach, w tym w pracach Gowera i Kinga (2020) oraz Wanga i in. (2018), którzy badają rolę obserwacji satelitarnych w monitorowaniu Sargassum.

Kwestia sargazu nadal będzie kluczową troską regionu i społeczności globalnej. Rozwój sytuacji w tej dziedzinie ma zatem nie tylko znaczenie naukowe, ale ma także praktyczne konsekwencje dla życia ludzi na dotkniętych obszarach.

Więcej szczegółów można znaleźć w raportach z RND i analiza w Natura.