Ruim 200 ton oude kleding: bergen Duits textielafval in het buitenland!
Ontdek hoe de EU-regelgeving over de inzameling van gebruikt textiel in Duitsland recycling bevordert en milieuproblemen aanpakt.

Ruim 200 ton oude kleding: bergen Duits textielafval in het buitenland!
In een alarmerende trend wordt ruim 200 ton gebruikte kleding uit IJsland naar het buitenland verscheept om te worden verbrand. Deze praktijk roept belangrijke vragen op over textielafval en de impact ervan op het milieu. Luidruchtig IJsland recensie De Alpenrepubliek lijdt onder een gebrek aan effectieve recyclingoplossingen voor oude kleding, wat resulteert in geplande afvalverwerking.
Een groot deel van de oude kleding die niet meer gedragen wordt, wordt verbrand of op een andere manier afgevoerd. Dit komt overeen met een algemene trend in veel Europese landen: in Duitsland wordt jaarlijks 1,3 miljoen ton kleding weggegooid, vaak zonder mogelijkheid tot recycling. Luidruchtig taz Volwassenen in Duitsland bezitten gemiddeld 95 kledingstukken, maar veel ervan worden zelden gebruikt.
De uitdagingen van het recyclen van oude kleding
Sinds begin dit jaar heeft de EU een gebruikte kledingverordening in werking gesteld, waarin staat dat gebruikt textiel niet meer bij het huishoudelijk afval mag worden weggegooid. Deze regeling heeft tot doel het hergebruik van vezels te bevorderen, maar kent vele uitdagingen. Vaak is het zo dat materialen bestaan uit gemengde materialen die niet makkelijk te recyclen zijn. Bovendien vergt het sorteerproces handwerk, wat de efficiëntie van recycling beperkt.
Ondanks de vastgestelde regelgeving wordt momenteel in de EU-lidstaten slechts 1 procent van de oude kleding gerecycled. Veel bedrijven melden overproductie van gerecycled materiaal, terwijl de vraag vanuit de industrie tegelijkertijd laag blijft. De situatie wordt nog verergerd door het feit dat exploitanten van kledingcontainers vrezen dat slechts een klein deel van het ingezamelde textiel daadwerkelijk zal worden gerecycled.
De mondiale milieu-impact van de textielindustrie
De textielindustrie is een van de belangrijkste oorzaken van milieuvervuiling, meer nog dan het internationale lucht- en scheepvaartverkeer samen. Het is verantwoordelijk voor 20 procent van de watervervuiling in de wereld, en er is ongeveer 2.700 liter zoet water nodig om één enkel katoenen T-shirt te produceren. Tegen deze achtergrond is het des te betreurenswaardiger dat veel kledingstukken in de prullenbak belanden in plaats van duurzaam te worden gebruikt of gerecycled.
Het initiatief van afvalverwerkingsbedrijven om nieuwe technologieën te ontwikkelen voor het sorteren van oude kleding is cruciaal. De vereniging FairWertung benadrukt het belang van recycling en eist dat fabrikanten hun producten zo ontwerpen dat ze gemakkelijker gerecycled kunnen worden.
Gezien de huidige situatie zijn verbeteringen in het systeem nodig om de uitdagingen van het recyclen van oude kleding het hoofd te bieden. Het opzetten van nieuwe inzamelsystemen kan tussen de 12 en 36 maanden duren. Consumentenbelangenbehartigers adviseren om het verbod op het weggooien van huishoudelijk afval niet letterlijk te nemen, om de bruikbaarheid van ander textiel niet in gevaar te brengen.
Recycling en hergebruik van oude kleding zijn essentiële stappen om de belasting van het milieu te verlichten en de noodzakelijke duurzaamheid in de textielindustrie te garanderen. De situatie is momenteel echter zorgwekkend in IJsland, maar ook in Duitsland en andere Europese landen.