Wandelen naar het Yazakyi-klooster in Myanmar

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am und aktualisiert am

We wandelden naar het Yazakyi-klooster boven het Birmese dorp Pindaya en vonden een pittoreske nederzetting die regelrecht uit de pagina's van National Geographic kwam. Tijdens mijn laatste bezoek aan Londen vroeg ik mijn nichtje om een ​​tientje uit mijn portemonnee te halen voor de pizzakassa. (We hebben een gezin van acht broers en zussen en 21 neven en nichten, dus voor het bestellen van pizza is een basisniveau van crowdfunding vereist.) Ze rommelde in mijn portemonnee en haalde er eerst een paar dollar uit, daarna mijn gescheurde toegangsbewijs voor Angkor Wat in Cambodja, en vervolgens het visitekaartje van een toerismefunctionaris in Malawi. Ze glimlachte brutaal en zei: 'Ada Marayreh?' De Bengaalse…

Wandelen naar het Yazakyi-klooster in Myanmar

We wandelden naar het Yazakyi-klooster boven het Birmese dorp Pindaya en vonden een pittoreske nederzetting rechtstreeks van de pagina's van National Geographic

Bij mijn laatste bezoek aan Londen vroeg ik mijn nichtje om een ​​tientje uit mijn portemonnee te halen voor de pizzakassa. (We hebben een gezin van acht broers en zussen en 21 neven en nichten, dus voor het bestellen van pizza is een basisniveau van crowdfunding vereist.)

Ze doorzocht mijn portemonnee en haalde er eerst een paar Amerikaanse dollars uit, daarna mijn gescheurde toegangsbewijs voor Angkor Wat in Cambodja en vervolgens het visitekaartje van een toerismefunctionaris in Malawi. Ze glimlachte brutaal en zei: 'Ada Marayreh?'

De Bengaalse term – die zich losjes vertaalt naar ‘frols’ of ‘frols’ – wordt meestal pejoratief gebruikt door bedompte tante-ji’s om jonge vrouwen uit te schelden omdat ze zich naar buiten wagen en gezien worden in ‘ongepaste’ situaties (bijvoorbeeld wandelen met een jongen, een bioscoop, vakantie).

Deze zin kwam in me op toen ik aan een wandeling naar het Yazakyi-klooster in de afgelegen heuvels van Myanmar begon. Galopperen mag dat zeker genoemd worden, dacht ik glimlachend.

alt="Uitzichtpunt op de wandeling naar het Yazakyi-klooster">Atlas & LaarzenUitzichtpunt op de wandeling naar het Yazakyi-klooster

Mijn groep van negen nam een ​​dag vrij van het zadel tijdens onze fietstocht door Myanmar. Het programma omvatte een relatief gemakkelijke wandeling van 10 km (6 mijl) 600 m (1.970 voet) boven de stad Pindaya, gevolgd door een overnachting in het Yazakyi-klooster.

We slingerden langs mooie uitzichtpunten en stopten in een nabijgelegen dorp voor een eenvoudige maar vullende huisgemaakte lunch met rijst, eieren en groenten.

alt="Lunchpauze op weg naar het Yazakyi-klooster">Atlas & LaarzenLunchpauze op weg naar het Yazakyi-klooster

Na een snelle verkenning van het dorp gingen we verder naar het Yazakyi-klooster, waar de charme van de wandeling echt tot zijn recht kwam. De kleine nederzetting, gelegen tussen heuvels van levendig oranje en groen, had een echt gevoel van isolatie. Lokale Palaung-kinderen stormden naar buiten om te spelen, en hun ontspannen nieuwsgierigheid was zowel schattig als amusant. Onze gids Chit gaf ze een nieuwe voetbal na een eerder bezoek, waarbij hij ze zag spelen met een leeggelopen exemplaar. Uiteraard nodigden ze onze groep uit voor een kickabout.

We gingen al snel naar het klooster en trokken onze schoenen en sokken uit voordat we naar binnen gingen. De grote rechthoekige kamer had aan de ene kant een boeddhistisch heiligdom en aan de andere kant een geïmproviseerde kleedkamer (over de ene hoek hing een deken aan een touwtje).

We kregen slaapmatten, kussens en dekens en spreidden deze uit op de kloostervloer. Er was geen stromend water, geen westers dressoir, geen elektriciteit en zeker geen WiFi in het klooster, en toen ik naar buiten keek in de lange, donkere nacht voelde het als een kruising tussen een zomerkamp en een geheime bewaker.

De gedeelde afspraken zorgden voor een comfortabele kameraadschap – eerst een beetje hooghartig, maar daarna ontspannen en opgewekt toen we beseften dat we niets anders te doen hadden dan praten.

alt="Overnachting in het Yazakyi-klooster">Atlas & LaarzenOvernachting in het Yazakyi-klooster

Om 19.00 uur we werden naar de benedenverdieping van het klooster geroepen voor het avondeten. Er stonden twee ronde tafelbladen op de grond en we zaten er met gekruiste benen omheen om een ​​heerlijke maaltijd van rijst, groenten, vis en kip te delen, gevolgd door een rondje thee.

Gezien het zwakke licht, de koele nacht en het gebrek aan alcohol verwachtte ik dat de gasten zouden eten en lopen, maar we bleven daar in het kaarslicht zitten en wisselden spijt en verhalen uit, in de ontmoedigende wetenschap dat we spraken met vreemden die geen geheugen of oordeel hadden over de lengte van onze reis.

Vol thee gingen we weer naar boven en sliepen in onze eenvoudige accommodaties. Ik viste mijn oordopjes en oogmasker eruit (altijd in mijn noodreisrugzak) en groef diep in de deken om mijn koude voeten te verwarmen.

Ik ga niet liegen: het was een rusteloze nacht met mensen die snurkten, ruzie maakten en naar het toilet gingen, maar de volgende ochtend, toen ik opwarmde in de zon en me klaarmaakte om buiten te ontbijten, voelde ik een ongrijpbare kalmte. Er waren geen auto's, geen telefoons en nauwelijks enig ander geluid dan gelach om onze absurde situatie: negen westerse toeristen die in de afgelegen heuvels van Myanmar op de grond zaten en rijst aten als ontbijt. Het was absurd en wonderbaarlijk en vreugdevol.

Terwijl we ons klaarmaakten en aan de wandeling terug naar beneden begonnen, glimlachte ik zachtjes. Galivant inderdaad.

Yazakyi-klooster: de essentie

Wat: Wandelen naar het Yazakyi-klooster in Myanmar als onderdeel van een 13-daagse fietstocht door Myanmar (Birma).

Waar: De tour begon in Yangon, de grootste metropool van het land, voordat hij noordwaarts ging naar Inle Lake, Pindaya en Mandalay, vervolgens naar centraal Myanmar met Mount Popa en de Irrawaddy-rivier voordat hij eindigde in Bagan.

Accommodatie omvatte 10 nachten in comfortabele toeristenklassehotels, één nacht in een pension en één nacht in een klooster (geclassificeerd als homestay).

Wanneer: De beste tijd om Myanmar te bezoeken is van oktober tot maart, wanneer de moesson is afgenomen en de temperaturen aangenaam zijn. Van april tot mei wordt het erg warm in het land. De centrale regio’s waar Bagan en Mandalay liggen kunnen temperaturen bereiken van boven de 40°C – niet ideaal om te fietsen!

Van mei tot september zijn er zware regenval met de zuidwestelijke moesson. Gedurende deze tijd kunnen wegen onbegaanbaar worden, vooral van juli tot september. Vanaf oktober neemt de regen af.

Hoe: We boekten de 13-daagse Myanmar-fietstocht van G Adventures, voor een prijs vanaf € 2.499 (US$ 2.730) per persoon. De prijs is inclusief alle accommodatie, 12 ontbijten, vier lunches, één diner, fietsverhuur (inclusief helmen en flessen water), binnenlandse vluchten, vervoer, een geweldige Chief Experience Officer gedurende de hele reis en extra ondersteunend personeel, waaronder ervaren gidsen, monteurs en chauffeurs. Voor meer informatie of om te boeken, bel 0344 272 2040 of ga naar gadventures.co.uk.

Houd er rekening mee dat de prijzen exclusief internationale vluchten zijn en dat er geen directe vluchten vanuit het Verenigd Koninkrijk zijn. Verschillende luchtvaartmaatschappijen bieden echter one-stop-vluchten aan vanaf Londen Heathrow via Dubai, Kuala Lumpur, Singapore of Bangkok. Boek via skyscanner.net.

Overweeg je ergens een fietstocht te maken? Bekijk dan onze vijf tips voor fietsreizigers.

oud=““>

Lonely Planet Myanmar is een uitgebreide reisgids voor Myanmar, ideaal voor diegenen die zowel de topattracties willen verkennen als de minder bereisde wegen willen bewandelen.

Openbaarmaking: we reisden naar Myanmar met steun van G Adventures. Alle publicaties zeggen dit, maar we kunnen echt geen positieve berichtgeving garanderen. We zeggen wat we denken – goed en slecht – zodat u weloverwogen beslissingen kunt nemen met eerlijk advies.

Missieverklaring: Atlas & Boots
      .