Om de reisgids te verdedigen

Om de reisgids te verdedigen

Mijn collega pakt de twee reisgidsen op mijn bureau. 'Wil je ze meenemen?' Ik knik. "Zijn ze niet zo moeilijk?" Ik kromp in met mijn schouders. "Peter zal het dragen." "Je zou gewoon alles kunnen opzoeken op TripAdvisor." "Ik geef de voorkeur aan reisgidsen." Haar lippen krullen omhoog op een halve -verbonden, half doordachte look. "Oké," zegt ze op een toon die aangeeft dat het helemaal verkeerd is.

In tegenstelling tot mij heeft ze nooit een reisgids gekocht -een trend die online online wint, niet alleen om praktische redenen zoals zij (gemakkelijker, goedkoper en meer content -datuminhoud), maar ook om oppervlakkige redenen. In grote delen van de reispers is "niet in de reisgids" een luie afkorting geworden voor authenticiteit. In artikelen en blogs wordt verwijzend naar 'reisgidsen' toeristen verwezen, en voor veel reizigers is reizen zonder reisgidsen een ereteken geworden.

De waarheid is dat reisgidsen van onschatbare waarde zijn wanneer ze zich in een land bevinden waarin ze nooit zijn geweest. Natuurlijk zullen er wat 'schapen' zijn die allemaal dezelfde bananenmelkschudden in hetzelfde straatcafé eten, omdat pagina 207 in uw reisgids voor Thailand je vertelde, maar dat betekent niet dat iedereen een conformist is met een reisgids en een bumper.

Hier zijn vijf redenen waarom ik mijn reisgids niet zo snel weggooit.

1. Ze weet meer dan de reispers

Reisblogs en reisrapporten in kranten praten graag over plaatsen die "niet in de reisgids" zijn, maar in werkelijkheid zijn de meeste van hen in de reisgids. Neem de serie "Beyond the Guide" van National Geographic. Vandaag keek ik naar de 12 reisbestemmingen op de eerste pagina: Acadia National Park in de VS, Sambia, Phnom Penh in Cambodia, de kust van Bohuslän in Zweden, Venetië in Italië, Cooperstown in New York, de Dolomites in Italië, Minneapolis in de VS, Amsterdam in het Nederland, Bonito in Brazil, Helsinki in Duitsland. Alles behalve één (Arcadia National Park) zijn opgenomen in de overeenkomstige reisgids in onze collectie.

Ik keek toen naar een van de blogs van de blog. Ook hier wordt iedereen behandeld in onze reisgids voor de Verenigde Staten, behalve een van de 11 reisbestemmingen (namelijk Cayucos). Misschien zou de naam af en toe de gids een geschiktere naam voor de blog zijn.

Laten we nog een voorbeeld nemen: Darley Newman, de moderator, auteur en producent van de Emmy Price-Crowned Series Equitrekking, adverteert haar show dat ze plaatsen behandelt die je niet vindt in reisgidsen, en toch in dit interview van 2012 werd besloten om dit te doen als de "niet-beperkte reisbestemming"- dezelfde Cappadocia Lonely Planet, die ook de meest interessante pagina in 1973 heeft genoemd.

2. Het weet meer dan andere reizigers

In 2013 voerde Expedia een Twitter -chat uit waarin volgers werden gevraagd om plaatsen voor te stellen die weg van de gelekte paden liggen. Reisauteur Robert Reid analyseerde drie partijen met suggesties van potentiële reisexperts en ontdekte dat een eenzame planeetleider elk voorstel behandelde. Dit betekent niet dat ze nooit een magische, onbekende plek zullen tegenkomen, maar het idee dat "echte" reizigers meer weten dan de reisgids is misleid en behoorlijk arrogant. Over het algemeen, reisgidsen in het land waar ze over schrijven, en zullen daarom veel beter vertrouwd zijn dan een willekeurige man in een ondeugende bar.

3. Het weet meer dan (veel) lokale bevolking

Dit punt is vaak controversieel, maar het is waar. Kan ik, een levenslange Londenaar, beweren mijn stad beter te kennen dan de persoon die er een boek over heeft geschreven? Nee. Ik zou een of twee goede restaurants kunnen voorstellen die niet worden behandeld, maar een reisgids zal het veel beter doen met betrekking tot must-seees dan ik.

Ik vraag altijd naar aanbevelingen van de lokale bevolking, maar deze methode om dingen te doen kan het beste worden gebruikt in verband met een reisgids en niet als vervanging. Een reisgids sluit authentieke ervaringen niet standaard uit; Je moet gewoon openstaan ​​voor andere informatiebronnen en ze samen gebruiken.

4. Het kan u geld besparen

Een reisgids vertelt u alle tips en trucs die u moet weten om uw budget laag te houden. Ongeacht of het een goedkoop hostel in de kelder is, een korting waar je niets van wist, of over een goedkopere dag om een ​​zicht te bezoeken, een reisgids bevat een uitgebreide lijst met spaartips.

Een advies is om het grootste deel van uw onderzoek van tevoren uit te voeren. Als u van plan bent om verschillende eilanden in Vanuatu te bezoeken, zoals we zullen doen, gebruik dan de reisgids om te zien of er een goedkope manier is om te bewegen voordat u daar aankomt. Op deze manier kunt u voorzorgsmaatregelen nemen (bijvoorbeeld meer tijd, geld of een pre -booking) die u mogelijk niet ter plaatse kunt ontmoeten.

5. Er is context

Ik waardeer crowdsourcing -informatie zoals die van TripAdvisor, maar ik denk dat het een diepere context mist. Blogberichten en reisartikelen hebben gewoon niet genoeg ruimte om jezelf echt onder te dompelen in de geschiedenis en cultuur van een land. Ze kunnen ze een lijst met culturele geboden en verboden geven, maar ze behandelen de genuanceerde redenen niet waarom bepaalde dingen niet acceptabel zijn.

Mijn favoriete onderdeel van een lange reis is om op te rollen met een high -quality reisgids en te lezen over de verschillende fouten van een land: bijvoorbeeld het feit dat er een religieuze sekte is op het eiland Tanna in Vanuatu, die prins Philip wordt aanbeden, of dat de universiteit in Tadzjikistan wordt beschouwd als een zeer aantrekkelijke karakteristiek van een vrouw die een groep vrouwelijke prositutes is die resistent is, is een zeer aantrekkelijke karakteristiek van een vrouw die een groep van vrouwelijke prosprostitutes is die resistent is. Dit is goud.

Missie statement: Atlas & Boots

 .